ΔΟΛ: Ένα λουκέτο που άργησε πολύ

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Για άλλη μια φορά κάποιοι χρησιμοποιούν το δράμα των εργαζομένων στον ΔΟΛ για να υποστηρίξουν ότι το κράτος (δηλαδή οι φορολογούμενοι) πρέπει να παρέμβει για να μην κλείσει μια αποτυχημένη ιδιωτική επιχείρηση. Προσοχή, όχι για να προστατευθούν οι εργαζόμενοι, που δεν έχουν δει μισθό από τον Αύγουστο, αλλά για να συνεχιστεί η λειτουργία της επιχείρησης.

Αίφνης όσοι τσίριζαν ότι είμαστε η τελευταία σοβιετική δημοκρατία (συχνά από τις σελίδες των εφημερίδων του ομίλου) τώρα αναρωτιούνται που είναι το κράτος.

Προχωρούν μάλιστα και ένα βήμα παραπέρα…

Είχε γράψει πολλά ψέμματα και παραλογισμούς ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη αλλά ότι ευθύνεται η κυβέρνηση για την επιχειρηματική αποτυχία του ομίλου μόνο τα κορυφαία, ακριβοπληρωμένα στελέχη του θα μπορούσαν να ισχυριστούν.

Όπως είχαμε σημειώσει όταν κυκλοφόρησαν τα πρώτα σενάρια για το κλείσιμο του Mega, αυτού του είδους οι επιχειρήσεις είναι σαν τις πολεμικές βιομηχανίες ή τα μεγάλα καρτέλ ναρκωτικών – το γεγονός ότι συμπαραστεκόμαστε στους εργαζομένους που χάνουν τη δουλειά τους δεν σημαίνει ότι θέλουμε να συνεχίζουν να λειτουργούν.

Ένας δημοσιογραφικός όμιλος που κατασκεύαζε ειδήσεις για επισκέψεις Τούρκων πρωθυπουργών (και στη συνέχεια στήριζε την πράξη του) ήταν φυσικό να κλείσει και μόνο με τους κανόνες της αγοράς.

Μια εφημερίδα σαν Τα Νέα που περνούσαν πολιτικά μηνύματα ακόμη και στο ωροσκόπιο δεν είναι σαφές αν γνωρίζει ποιο πραγματικά είναι το κοινό της και πως να απευθυνθεί σε αυτό.

Μια επιχείρηση που ζούσε πέρα από τις δυνατότητές της με θαλασσοδάνεια ανακεφαλαιοποιημένων τραπεζών κάποια στιγμή θα έφτανε στα όριά της.

Πάντα το κλείσιμο μιας εφημερίδας προκαλεί αρνητικά συναισθήματα (για την τύχη τον εργαζομένων του) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα χάσει και πολλά ο πλουραλισμός της ενημέρωσης – εκτός αν με τον πλουραλισμό εννοούμε να δίνεται βήμα και σε κάτι ξεχασμένα πολιτικά ρετάλια όπως ο Πάγκαλος.

Τις ειδήσεις που μετέφερε ο ΔΟΛ υπέρ των δανειστών και σε βάρος των Ελλήνων πολιτών θα συνεχίσουν να τις μεταδίδουν όλα τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.

Υ.Γ Όσο για το επιχείρημα ότι η εφημερίδα δεν έκλεισε ούτε στην κατοχή θα προτείναμε να μην το χρησιμοποιείτε και πολύ. Οι εφημερίδες του Λαμπράκη δεν έκλεισαν γιατί ο ίδιος συνεργαζόταν επιχειρηματικά με τον Γκέμπελς και αποτελούσε την φωνή τους στην κατεχόμενη Ελλάδα.

πηγή: info-war.gr