Διαχείριση της προσφυγικής κρίσης με το μυαλό στους «Μπογδάνους»

του Πέτρου Κατσάκου

Όταν κάποιοι αποφασίζουν να προστατεύσουν τον «ευρωπαϊκό τρόπο ζωής», είναι φρόνιμο να σβήνουν διακριτικά από τη δημόσια συζήτηση τους «πρόσφυγες» και να προκρίνουν την έννοια του «μετανάστη».

Είναι, βλέπεις, ο μετανάστης μια λέξη απαλλαγμένη από συναισθηματικά φορτία που υποχρεωτικά σε βαραίνουν πολιτικά όταν έχεις να αντιμετωπίσεις την προσωρινή φιλοξενία κάποιων ανθρώπων σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε αντίθεση με τους κινδύνους αλλοίωσης πολιτισμικών και θρησκευτικών ισορροπιών στο εσωτερικό της χώρας ή γενικότερα της Γηραιάς Ηπείρου από μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες που αναζητούν μια νέα μόνιμη κατοικία στην Ευρώπη.

Τα αποτελέσματα του κοινωνικού αυτοματισμού και της συστηματικής ξενοφοβικής προπαγάνδας στα χρόνια της κρίσης έχει εκπαιδεύσει σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας στη δαιμονοποίηση των μεταναστών που έρχονται σήμερα να αντικαταστήσουν -μετά από μια αυθαίρετη κυβερνητική γενίκευση- τον ερχομό των προσφύγων στην Ελλάδα.

Με μια κυβέρνηση που αντιμετωπίζει την αύξηση των αφίξεων των τελευταίων εβδομάδων ως ένα πρόβλημα που πρέπει να το διαχειριστεί με κύριο γνώμονα το τι θα πει το υπερσυντηρητικό και ξενοφοβικό κομμάτι του εκλογικού της σώματος γίνονται εύκολα κατανοητοί οι λόγοι της επιλογής μιας αντιμεταναστευτικής ρητορικής.

Μιας ρητορικής που στην πράξη θα γεμίσει τη χώρα με «Αμυγδαλέζες» μέσα στις οποίες σκοπεύει να κρύψει την πολιτική αδυναμία διαχείρισης μιας μεγάλης μάζας ψηφοφόρων που στις βάρκες του Αιγαίου βλέπει «λαθραίους» εισβολείς και στον πάτο της θάλασσας μετράει κάποιους «λιγότερους».

Όταν λοιπόν η Νέα Δημοκρατία του Κυρ. Μητσοτάκη, του Γεωργιάδη, του Βορίδη και του Πλεύρη έχει κατά νου μονάχα το τι θα πουν και πώς θα αντιδράσουν οι ψηφοφόροι του Μπογδάνου και του κάθε Μπογδάνου, τότε τα αποτελέσματα της πολιτικής της όλο και μετατοπίζονται επικινδύνως προς τα άκρα. Γιατί, όταν ο ακροδεξιός πληθυσμός της Ν.Δ. ξεσπά κατά του Γ. Κουμουτσάκου τη στιγμή που ο τελευταίος αναγκάζεται να παραδεχθεί τα γεωπολιτικά χαρακτηριστικά της κρίσης, τότε εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί πώς θα αντιδράσουν οι ψηφοφόροι της αν η κυβέρνηση αρχίσει να ανοίγει νέες δομές φιλοξενίας προσφύγων στα αφιλόξενα εδάφη “γαλάζιων” δημάρχων και περιφερειαρχών.

Με τη δοκιμασμένη συνταγή των λαθραίων μεταναστών, την καλλιέργεια του φόβου, την έτοιμη λύση των κελιών και του συρματοπλέγματος, αλλά και την επίδειξη δύναμης στο Αιγαίο και τον Έβρο θα πορευτεί στο εξής η Ν.Δ. για χάρη των ψηφοφόρων της διακινδυνεύοντας ακόμη και τη δημιουργία επικίνδυνων εντάσεων στο Αιγαίο.

avgi