Το δίκιο των... αιρετικών

του Τάσου Παππά

Ένα κουίζ για επιδέξιους λύτες. Σε ποιον ανήκει η ακόλουθη φράση: «Οι πόλεμοι πλήττουν μόνο κάποιες χώρες του κόσμου, όμως τα όπλα με τα οποία γίνονται παράγονται και πωλούνται από άλλες χώρες, που εμφανίζονται κατόπιν απρόθυμες να υποδεχθούν τους πρόσφυγες που δημιουργούν οι συρράξεις». Τι λέτε;

– Αριστερό άρωμα βγάζει. Στον Τσίπρα;

– Θα μπορούσε να την έχει κάνει αυτός, άλλωστε κάτι ανάλογο έχει πει στους Ευρωπαίους εταίρους στις συνόδους κορυφής για το προσφυγικό-μεταναστευτικό, αλλά δεν είναι δικιά του.

– Ε, τότε στον Κουτσούμπα;

– Το περιεχόμενο σίγουρα το συνυπογράφει, όμως το ύφος δεν του ταιριάζει. Είναι κάπως ήπιο για τα μέτρα του κόμματός του. Απουσιάζει η καταγγελία κατά της Ευρώπης και κατά του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

– Στη Φώφη Γεννηματά;

– Δεν θα διαφωνήσει με τη συγκεκριμένη προσέγγιση, αλλά δεν της ανήκει η φράση.

– Στον Βαρουφάκη;

– Είμαι βέβαιος ότι συμφωνεί, ωστόσο δεν την έχει πει αυτός.

– Να το τολμήσω; Μήπως στον Μητσοτάκη;

– Πλάκα κάνετε. Πριν, είπατε ότι η δήλωση έχει αριστερό άρωμα. Λέει ο Μητσοτάκης αριστερά πράγματα; Αυτός κατηγορεί την Αριστερά ότι είναι δέσμια ιδεοληψιών του παρελθόντος. Ομως, για να είμαι δίκαιος, θα μπορούσε να την έχει πει ο Μητσοτάκης εξωτερικού, όχι πάντως ο Μητσοτάκης εσωτερικού. Ο πρώτος, όταν βρίσκεται μακριά από την Ελλάδα, κινείται στο πλαίσιο του φιλελευθερισμού, αλλά, όταν είναι εδώ, λέει και κάνει ακριβώς τα αντίθετα. Κοιτάξτε τις αποφάσεις που πήρε για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Συνοπτικές διαδικασίες και καταστολή.

Επίσης ανέχεται βουλευτές και υπουργούς του που ανταγωνίζονται για το ποιος θα πει την πιο μεγάλη χοντράδα, την πιο παχυλή ανοησία που παραπέμπει στους αγαπημένους τους Σαλβίνι και Ορμπαν, προκειμένου να ικανοποιήσουν το φανατικό ακροατήριό τους, το οποίο τα ίδια άτομα φρόντισαν στο παρελθόν να εμβολιάσουν με ξενοφοβικές αντιλήψεις. Συνεχίζουν και σήμερα να το κάνουν.

Ο ένας μιλάει για «εισβολή» και «εισβολείς», απαιτεί αυστηρά μέτρα για να μη μολυνθεί η πατρίδα και δεν αποκλείεται, με τη φόρα που έχει πάρει, ζητιανεύοντας λίγη δημοσιότητα, να ζητήσει να βουλιάζουμε τα πλοιάρια για να σταλεί το μήνυμα παντού ότι η χώρα μας δεν θα γίνει άσυλο για τους γυρολόγους.

Ο άλλος υποστηρίζει ότι δεν πρόκειται για πρόσφυγες, αλλά για μετανάστες, οπότε δεν χρειάζεται να είμαστε απέναντί τους πολύ ανθρωπιστές. Και ένας άλλος, υπουργός κι αυτός, με όπλο του την ελληνική γλώσσα, την οποία κομπάζει ότι τη χειρίζεται άριστα (πολλοί αμφιβάλλουν αλλά δεν είναι της παρούσης) μιλάει –για την ακρίβεια τσιρίζει– για λαθρομετανάστες, αλλοιώνει τα στοιχεία των αρμόδιων υπηρεσιών, λέγοντας ότι οι προερχόμενοι από τη Συρία είναι ελάχιστοι και ότι οι περισσότεροι μας έρχονται από άλλες χώρες όπου δεν υπάρχει πόλεμος, άρα δεν δικαιούνται πολιτικό άσυλο και προστασία. Τελευταία «ανακάλυψή» τους είναι ότι πρόκειται για μετανάστες και όχι για πρόσφυγες.

– Αδικο έχουν;

– Εχει σημασία η διαφορά; Αν οι πρόσφυγες εγκαταλείπουν τις χώρες τους γιατί γίνονται πόλεμοι, οι μετανάστες φεύγουν από τις πατρίδες τους γιατί δεν έχουν τα μέσα να επιβιώσουν. Αν για τους πολέμους, τους εμφυλίους, τα πραξικοπήματα ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό η φιλελεύθερη και δημοκρατική Δύση που ήθελε με το στανιό να μεταλαμπαδεύσει τις αξίες της και σάρωσε στο όνομα της δημοκρατίας καθεστώτα που δεν γούσταρε κι ας έπαιρναν κάποιοι ηγέτες τις πλούσιες μίζες από τους δικτάτορες, αναρωτιέμαι ποιος έχει την ευθύνη για την οικονομική καταστροφή και την κλιματική αλλαγή που πλήττουν μεγάλες περιοχές του πλανήτη.

Ποιος εχέφρων άνθρωπος θα αποφάσιζε να διανύσει τεράστιες αποστάσεις κάτω από δύσκολες συνθήκες, να ξοδέψει τις οικονομίες του για να πληρώσει τους διακινητές, να διακινδυνεύσει τη ζωή του και τη ζωή των μελών της οικογένειάς του αν μπορούσε να ζήσει αξιοπρεπώς στον τόπο του;

Φτωχοί και απελπισμένοι είναι, δεν είναι τουρίστες. Αν, βεβαίως, ήταν τουρίστες με βαριά πορτοφόλια, θα τους καλοδέχονταν η Ευρώπη και κυρίως οι χώρες του Βίζεγκραντ, οι ηγέτες των οποίων υποδύονται τους θεοσεβούμενους. Αν ήταν επενδυτές, θα στρώναμε χαλιά να τους υποδεχθούμε και θα φτιάχναμε νόμους για να τους διευκολύνουμε. Αν έδιναν μερικά εκατομμύρια ευρώ για απόκτηση διαβατηρίου και υπηκοότητας, τούμπες θα κάναμε.

– Ξεστρατίσαμε. Ξεχάσαμε το κουίζ.

– Δίκιο έχετε. Κάντε μια τελευταία προσπάθεια.

– Μήπως ανήκει σε κάποιον μεγαλόσχημο ιερωμένο;

– Κοντά είστε.

– Στον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο;

– Μακάρι να την είχε πει, αλλά δυστυχώς δεν είναι δήλωσή του. Τελευταία και αυτός και οι περισσότεροι δεσποτάδες (υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις) ασχολούνται με το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία και πιέζουν να μην αλλάξει τίποτε στο Σύνταγμα που θα θίγει τον δεσπόζοντα ρόλο της Εκκλησίας. Αλλωστε υπάρχει το τρίπτυχο «πατρίς - θρησκεία - οικογένεια». Στα μυαλά των φανατικών οι πρόσφυγες και οι μετανάστες συνιστούν σοβαρή απειλή.

– Ε, τότε ποιος;

– Ο Πάπας Φραγκίσκος.

– Α μπα, ο αιρετικός;

– Ναι ο… αιρετικός, αφού οι ορθόδοξοι της επικρατούσας θρησκείας νοιάζονται για άλλα… Σας θυμίζω, τέλος, το υπέροχο σύνθημα που έγραψαν κάποιοι άλλοι… αιρετικοί σε έναν τοίχο των… αιρετικών Εξαρχείων: «Οι παππούδες μας πρόσφυγες, οι γονείς μας μετανάστες, εμείς ρατσιστές;»

efsyn