Η νίκη της κοινωνίας και ο λεκές της απουσίας

του Πέτρου Κατσάκου

Παρά τις αντιδράσεις, παρά τις διαφωνίες, παρά τις ακρότητες, παρά τις κατανοητές και μη επιφυλάξεις, μόνο ως θετική εξέλιξη μπορεί να εκληφθεί ο δημόσιος διάλογος που άνοιξε με αφορμή το δικαίωμα στην αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια. Ένας διάλογος που μόνο μπροστά μπορεί να οδηγήσει μια κοινωνία που θέλει να αφήσει πίσω της αγκυλώσεις, προκαταλήψεις και αποκλεισμούς του παρελθόντος. Μόνο μπροστά μπορεί να πάει μια κοινωνία όταν τολμά να συζητήσει, να τοποθετηθεί και να αντιπαρατεθεί πάνω σε θέματα λεπτά και ευαίσθητα που στο παρελθόν συνήθιζε να κρύβει στην ντουλάπα. Μόνο μπροστά μπορεί να πάει μια κοινωνία που τολμά να μιλήσει ανοιχτά για τα δικαιώματα κάποιων μειοψηφιών που για χρόνια έμεναν στριμωγμένες στο περιθώριο του στιγματισμού και της απαξίωσης.

Κρίσιμη στιγμή αυτού του διαλόγου η συμμετοχή των πολιτικών φορέων του τόπου που κλήθηκαν να τοποθετηθούν, να ψηφίσουν και να αποφασίσουν για το εύρος και το βάθος των δικαιωμάτων που η Πολιτεία αναγνωρίζει ανεξαιρέτως σε όλα τα μέλη του συνόλου που την αποτελούν. Τις τελευταίες εβδομάδες γίναμε μάρτυρες της εσωτερικής δοκιμασίας που τα πολιτικά κόμματα και οι κοινοβουλευτικές τους ομάδες μπήκαν, παρακολουθώντας μια σειρά ενστάσεων, διαφοροποιήσεων, υποκριτικών αρνήσεων και ακραίων παραληρημάτων. Η πλειονότητα των ΜΜΕ εστίασε και πόνταρε στην τεχνητή διόγκωση ρωγμών και αναλώθηκε σε προσθαφαιρέσεις, με αποτέλεσμα να υποβαθμιστεί η ουσία της συζήτησης. Ουσία που έγκειται στο θάρρος και στην τόλμη της κοινωνίας και του πολιτικού της προσωπικού να μιλούν δημοσίως για θέματα τα οποία μέχρι πρότινος τα είχε λήξει η Εκκλησία και η αστυνομία. Ουσία που έγκειται στην παρότρυνση προς το πολιτικό σύστημα να σηκώσει επιτέλους το χαλί και να ασχοληθεί με όσα επί δεκαετίες προτιμούσε να κρύβει επιμελώς κάτω από αυτό.

Είναι νίκη για τη δημοκρατία και για την κοινωνία όταν σηκώνει το χαλί. Είναι νίκη προωθητική, που δεν μπορούν να τη λεκιάσουν οι ακρότητες και οι επικίνδυνες γελοιότητες κάποιων σκοταδιστών. Νίκη που δεν εμπίπτει στην λογική των αριθμών, των προσθαφαιρέσεων και της ανάλυσης των ψηφοφοριών. Νίκη που πιστώνεται σε αυτούς που τόλμησαν να ανοίξουν τον διάλογο και σε όσους είχαν το θάρρος να δοκιμαστούν δημοσίως ακόμη και αν διαφώνησαν. Είναι, όμως, και μια ήττα για όσους επέλεξαν, κατά την προσφιλή τους τακτική, να κρυφτούν από την κοινωνία και να απουσιάσουν από τη δοκιμασία. Και δυστυχώς σε αυτούς θα μείνει ο λεκές της Ιστορίας.

αυγή