Η Novartis και το ΚΕΕΛΠΝΟ, η off shore που χρηματοδοτεί φιλικό Τύπο και οικογένεια Μητσοτάκη, -μέχρι και τα λεφτά της UNICEF έφαγαν – κι όμως σε όλα τα μεγάλα ΜΜΕ σιωπή. Άκρα της διαπλοκής σιωπή.
του Νίκου Μωραΐτη
Το παιχνίδι είναι πια πολύ χοντρό. Η κυβέρνηση δεν πρέπει να έχει πρόσβαση στην επικαιρότητα. Η υπηρεσία των ΜΜΕ είναι διατεταγμένη – και θα είναι σε πλήρη διάταξη έως τις εκλογές.
Βγαίνει δημοσίευμα με στοιχεία ότι η ίδια off shore χρηματοδοτούσε τη Μαρέβα Μητσοτάκη και γνωστή αντιπολιτευόμενη εφημερίδα και η Νέα Δημοκρατία απαξιοί να βγάλει ανακοίνωση! «Τρελοί είστε; Πού θα το μάθουν οι πολίτες; Δεν πα’ να ωρύεται ο Βαξεβάνης. Δεν θα παίξει σε κανένα μεγάλο ΜΜΕ, δεν θα το μάθει κανείς». Αυτό είναι το σκεπτικό της ΝΔ. Γι’ αυτό έρχεται η σιωπή αντί για την απαντηση.
Η Novartis και το ΚΕΕΛΠΝΟ, η off shore που χρηματοδοτεί φιλικό Τύπο και οικογένεια Μητσοτάκη, -μέχρι και τα λεφτά της UNICEF έφαγαν – κι όμως σε όλα τα μεγάλα ΜΜΕ σιωπή. Άκρα της διαπλοκής σιωπή.
Αλλά η σιωπή δεν σταματάει εκεί. Επεκτείνεται στη συνολική πολιτική ατζέντα. Η επίσκεψη Γιούνκερ, οι ύμνοι του για την πρόοδο της οικονομίας και την έξοδο από τα Μνημόνια, οι δηλώσεις υψηλόβαθμων ευρωπαίων αξιωματούχων ότι «αυτή η κυβέρνηση άλλαξε το τοπίο στην Ελλάδα» – όλα στη σιωπή.
Σήμερα, εκδότης με συγκεκριμένη φήμη και συγκεκριμένες διασυνδέσεις στήνει ένα πρωτοσέλιδο θέμα όπου κάποιος βγαίνει και λέει ότι η κυβέρνηση τού ζήτησε μίζα. Ιστορίες για αγρίους νεοφιλελεύθερους – σε πρώτη ανάγνωση. Κι όμως, θα δείτε πόσο θα «σηκώσουν» το θέμα τα ΜΜΕ, απλώς για να κατασκευάσουν -ύστερα από τα εκατοντάδες μπλε και πράσινα σκάνδαλα- ένα θεώρημα: ότι και η Αριστερά «τα πιάνει», ότι «όλοι το ίδιο είμαστε». Η κατάντιά τους είναι ότι στην αποδεδειγμένη δική τους διαφθορά, το μόνο πολιτικό επιχείρημα που τους απομένει να προβάλλουν είναι ότι και ο αντίπαλος είναι το ίδιο βρόμικος.
Ένας μιντιακός οχετός, μία μιντιακή δικτατορία. Από το 1996, όταν ο αλήστου μνήμης Σημίτης εξαγόρασε όλους τους μεγάλους εκδότες και τους παρέδωσε τη χώρα, μέχρι και σήμερα, με τις κίτρινες φυλλάδες του Ακραίου Κέντρου, τα κανάλια της σιωπής και τα νεοφιλελεύθερα τρολ του διαδικτύου σε παροξυσμό.
Καμία από τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 1996 και μετά δεν διενεργήθηκαν σε συνθήκες πλουραλισμού και μιντιακής δημοκρατίας. Κι όμως, κάποιες λίγες φορές το ένστικτο των πολιτών υπερίσχυσε της γκεμπελικής προπαγάνδας. Ας ελπίσουμε.
altsantiri
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου