Για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια άδεια…

Δυο σκέψεις για το ΕΣΡ και το τηλεοπτικό τοπίο

Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης 

Όσον αφορά στις άδειες τις τηλεοπτικές, μισό λεπτό να κάνω ένα κόπυ πάστε να βγει εύκολα το μεροκάματο:

 «Μια καινοτόμο συνδρομητική τηλεόραση παρουσιάζει η WIND. Το WIND Vision με την..
πλατφόρμα που παρουσίασε φιλοδοξεί να γίνει σημείο αναφοράς για πλήθος τηλεοπτικών σταθμών και υπηρεσιών. Μέσα από ένα ενιαίο περιβάλλον πλοήγησης και με τη χρήση ενός και μόνο απλού τηλεκοντρόλ δίνει πρόσβαση σε όλο το περιεχόμενο, ενώ υπάρχει δυνατότητα αναπαραγωγής περιεχομένου σε ανάλυση 4K και τεχνολογία HDR. Σημαντικό είναι ακόμη το ότι απελευθερώνει τον θεατή από τον περιορισμό της μίας οθόνης, προσφέροντας ταυτόχρονη παρακολούθηση διαφορετικού περιεχομένου από την τηλεόραση, το smartphone και το tablet, όποτε και όπου θέλει ο χρήστης».

Από την εκδήλωση της Wind είναι αυτό πριν από κάτι μερούλες, όπου ανακοίνωσε την είσοδό της στον μαγικό κόσμο της συνδρομητικής τηλεόρασης. Εκεί όπου κατοικοεδρεύουν ήδη οι λοιπές εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και όπου επίσης παίζει μπαλίτσα η Forthnet εδώ και έτη πολλά. Και γιατί να μπουκάριζε παρακαλώ η Wind στο συγκεκριμένο πεδίο, αν δεν πίστευε ότι υπάρχει ψωμάκι; Για να κλάψει τα λεφτάκια της και να στείλει τους μετόχους της στον ψυχίατρο; Δεν νομίζω!
Για να κονομήσει μπήκε η Wind κι επειδή ενδιαφέρεται για τα έσοδά της, κάπως πρέπει να το μέτρησε το πράγμα. Κάπως πρέπει να μετάφρασε σε νούμερα και εξελόφυλλα όλο αυτό το στόρι που βλέπουμε να ξετυλίγεται πλάι μας. Ότι δηλαδή οι νέες γενιές, τα έχουν παρατήσει τα, ας πούμε, παραδοσιακά κανάλια, τους έχουν γυρίσει την πλάτη πανηγυρικά και ψάχνονται με τα καλούδια της συνδρομητικής. Κι επειδή οι νέες γενιές θα συνεχίσουν να είναι καταναλωτές για πολλές δεκαετίες ακόμη, ενώ κάτι τύποι σαν εμένα που έχουν περάσει  τα πενήντα μετράνε ήδη ανάποδα, δεν θέλει πολύ για να προσθέσεις ένα συν ένα. Και να βγάλεις δύο, απλό είναι. Απλό και ξεκάθαρο και προσοδοφόρο και καμιά φορά πρέπει να τους ακούμε τους λογιστές, έχουν κι αυτοί τα δίκια τους.
Επιστρέφοντας λοιπόν στις άδειες, βλέπουμε ότι δεν τρεντάρει καν στη δεκάδα του Τουίτερ η χθεσινή απόφαση του ΕΣΡ για τους πέντε υπερθεματιστές και τον ένα αποσυνάγωγο. Σχεδόν κανείς, σχεδόν καμιά δεν ασχολήθηκε, απαρατήρητο πέρασε, το γράψαμε πεντέξι άνθρωποι και πήρε τρία φαβ και άλλα τόσα ριτουί, φτώχεια καταραμένη, τα πουκάμισα της Αχτσιόγλου ενθυλακώνουν δεκαπλάσια προσοχή. Έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος, που λένε και στο χωριό μου στα Τρίκαλα Θεσσαλίας…
Οπότε μπορεί κανείς να μιλήσει για νίκη της κυβέρνησης; Με ρωτάνε συνάδελφοι δημοσιογράφοι, που αντιμετωπίζουν το ρεπορτάζ media με σοβαρότητα μεγαλύτερη από τη δική μου. Η απάντηση είναι απλή: Όπως έλεγε και ο σοφότατος Χαρίλαος Φλωράκης, μερικά πράγματα τα δείχνει η ζωή από μόνη της. Και αυτό που κατά τη γνώμη μου έδειξε σε αυτή την περίπτωση, ήταν ότι μαζί με τις συνθήκες ωριμάζουν και οι άνθρωποι. Και μερικές φορές αντιστρέφεται η παροιμία και εκεί όπου δεν πίπτει ράβδος, πίπτει λόγος. Έπεσε μπλα μπλα, έπεσε συνεννόηση, έπεσε δουλειά πολλή στα γραφειοκρατικά και φτάσαμε εκεί όπου έπρεπε να φτάσουμε:
Να πληρώσουν επιτέλους τα κανάλια για τη νομή και χρήση συχνοτήτων!
Αυτό κρατάω ως Έλλην πολίτης ολίγον γδαρμένος και άλλο τόσο τσουρουφλισμένος από τους φόρους και όσο για τα υπόλοιπα ψάχνω κι εγώ να βρω ένα φιλαράκι να μου δείξει πως θα βλέπω τηλεόραση στο κινητό!

zoornalistas