Εσείς σε ποια συναυλία γνωριστήκατε;

Πού είστε σήμερα όλοι εσείς; Εσείς με τον πρότερο έντιμο βίο και την ειλικρινή μεταμέλεια; Εσείς με τις καταδίκες των εκατόν πενήντα χρόνων αλλά με αναστολή; Εσείς που φυλαχτήκατε και δεν πήγατε ποτέ σε συναυλίες και δεν ακούσατε ποτέ να τραγουδούν για εσάς το “Εν κατακλείδι” του Παύλου Σιδηρόπουλου

του Πέτρου Κατσάκου

Σε ποια συναυλία σας γνώρισε άραγε ο Τάσος Μαντέλης; Σε ποια συναυλία πρωτοείδατε τον Άκη Τσοχατζόπουλο; Σε ποια συναυλία στεκόταν δίπλα σας ο Θόδωρος Τσουκάτος; Σε ποια συναυλία χορεύατε με τον Χριστοφοράκο; Σε ποια συναυλία τα πίνατε μαζί με τον Φρουζή; Με τίνος τους στίχους και τις μελωδίες μετρούσατε μίζες και εκατομμύρια; Σε ποιους ρυθμούς λικνίζονταν τα κορμιά και οι συνειδήσεις σας όταν τα όρνεα κατασπάραζαν τα δημόσια ταμεία; Εσείς σε ποια συναυλία γνωριστήκατε;

Έτσι για να γνωριζόμαστε και μεταξύ μας και να καταλαβαινόμαστε όταν μιλάμε για συναυλίες του Ψαραντώνη και για πρώτα τραπέζια πίστα φορτωμένα με γαρύφαλλα και δεσμίδες χαρτονομισμάτων στο μεγάλο φαγοπότι της προηγούμενης δεκαετίας. Τότε που κάποιοι τα έσπαγαν κάθε βράδυ στα μπουζούκια της Siemens, της Novartis, του Χρηματιστηρίου, των μεγάλων έργων, των Ολυμπιακών Αγώνων και των εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Τότε που ένα ολόκληρο κράτος και οι μηχανισμοί του βρίσκονταν στο τσακίρ κέφι του εκσυγχρονισμού και έραιναν με λουλούδια τα αστέρια της πίστας και με εκατομμύρια όσους είχαν πιασμένα τα κατάλληλα πόστα.

Πόσα ερωτήματα σας απηύθυναν οι εισαγγελείς της έδρας για τα ταξίδια σας, τους φίλους σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα, τις συναυλίες που πήγατε, το ανταρτοχώρι της καταγωγής σας, τα βιβλία στο κομοδίνο σας, το χρώμα των ματιών του αγαπημένου σας; Πόσο ύποπτη κρίθηκε η δική σας, η υπεράνω υποψιών ζωή σας;

Για πόσες και για ποιες λεπτομέρειες της ζωής σας απολογηθήκατε ενώπιον δικαστών και κοινής γνώμης; Εσείς πήγατε στη Βαρκελώνη ή είστε ακόμη στο Μόναχο; Εσείς πήγατε στον Ψαραντώνη ή γλεντάτε ακόμη εις υγείαν των κορόιδων στα πάρτι της Μυκόνου μαζί με τα παιδιά της Energa; Το δικό σας DNA σε πόσες τροχήλατες βαλίτσες βρίσκεται; Σε πόσα ιδιόχειρα μηνύματα, σε πόσα ραβασάκια και σε πόσες επιταγές υπάρχει το γενετικό σας υλικό;

Πού είστε σήμερα όλοι εσείς; Εσείς με τον πρότερο έντιμο βίο και την ειλικρινή μεταμέλεια; Εσείς με τις καταδίκες των εκατόν πενήντα χρόνων αλλά με αναστολή; Εσείς που φυλαχτήκατε και δεν πήγατε ποτέ σε συναυλίες και δεν ακούσατε ποτέ να τραγουδούν για εσάς το “Εν κατακλείδι” του Παύλου Σιδηρόπουλου:

“...Κατά τα άλλα εσείς
που ’σαστε υγιείς
και αξιοπρεπείς
βοηθήστε μας και λίγο.
Δώστε μας πνοή
στέγη και τροφή
μια ιδέα στεγανή
που να μην μπάζει κρύο”

left