Οι περισσότεροι όμως το περίμεναν. Όχι απαραίτητα την επίθεση ακροδεξιών απέναντι στον Μπουτάρη. Αλλά περίμεναν πως κάπου θα σκάσει, κάποιος εκλεγμένος θα δεχτεί το μένος της (και καλά) «αγανάκτησης» των φασιστοειδών.
του Ευριπίδη Ταρασίδη
Σήμερα αρκετοί νιώθουν σαν τον Γιώργο Αυτιά. Που το πρωί είχε καλεσμένο τον Κυριάκο Βελόπουλο, ο οποίος το προηγούμενο βράδυ έγραψε κάτι στο fb υπέρ των τραμπούκων που έδειραν τον Μπουτάρη. Και όταν ο Βελόπουλος επανέλαβε τη θέση του στον αέρα, ο Αυτιάς εξεπλάγην. Δεν το περίμενε.
Οι περισσότεροι όμως το περίμεναν. Όχι απαραίτητα την επίθεση ακροδεξιών απέναντι στον Μπουτάρη. Αλλά περίμεναν πως κάπου θα σκάσει, κάποιος εκλεγμένος θα δεχτεί το μένος της (και καλά) «αγανάκτησης» των φασιστοειδών.
Τον Μπουτάρη όμως δεν τον χτύπησαν μόνοι τους οι παιδαράδες Πόντιοι ( ; ) κρατώντας τα παιδιά τους στα χέρια τους. Τον χτύπησες και εσύ.
ΕΣΥ, που δεν διστάζεις να χρησιμοποιήσεις ακροδεξιό λόγο μέσα τη Βουλή και να αποκαλείς «άθλιους», «γελοίους», «τιποτένιους» τους πολιτικούς σου αντιπάλους.
ΕΣΥ, που ανέχεσαι να βρίσκεσαι στο ίδιο κόμμα με υμνητές του Πλεύρη, του Μεταξά, του Παπαδόπουλου. Που δεν έχεις πρόβλημα να χαριεντίζεσαι με υπόδικους φασίστες. Που συνομιλείς μαζί τους. Που αναπτύσσεις την ατζέντα σου γύρω από θέματα που πιάνουν το ακροδεξιό ακροατήριο.
ΕΣΥ, που, αν και δημοκράτης, δεν ντρέπεσαι να ξεστομίζεις αναλήθειες για τις «χρυσές στιγμές της οικονομίας της Χούντας», «τους δρόμους που έφτιαξε», «τις ανοιχτές πόρτες των νοικοκυραίων τα βράδια», αρνούμενος να αποδεχτείς πως, όλα αυτά που σου ψιθύριζαν στο αυτί τόσα χρόνια, είναι ψέματα και πως πιάστηκες στη φάκα. Που δεν ντρέπεσαι να κοινοποιήσεις την αφήγηση των ακροδεξιών για την εθνική αντίσταση και το όχι του Μεταξά. Που ξέχασες πως κάποτε υπήρχαν ξερονήσια.
ΕΣΥ, που χρησιμοποιείς τις λέξεις «λαθρομετανάστης», «πούστης», «καθυστερημένος», «κωλότουρκος», «αράπης», «γύφτουλας», θεωρώντας υπεροχή το να είσαι Έλληνας, στρέιτ και χριστιανός.
ΕΣΥ, που αποκαλείς «δίποδο» έναν πολιτικό σου αντίπαλο, που ανέχεσαι μέσα στα δημοτικά συμβούλια την ακροδεξιά ρητορική και όταν σου «την πέφτουν» μιλάς για χούντα των αριστερών.
ΕΣΥ, που γράφεις τραγούδια για μία «καριόλα» και της υπόσχεσαι «μπουκάλι και βενζίνη» τώρα που σε απάτησε, που τραγουδάς για «εμπόριο λευκής σαρκός», για ξύλο και βιασμούς. Αλλά φταις και ‘συ που λες «έλα μωρέ χαλάρωσε» και τα χορεύεις λιώμα πάνω σε τραπέζια.
ΕΣΥ, που σήμερα από το πρωί γράφεις «καλά του έκαναν του Μπουτάρη», του δημάρχου Θεσσαλονίκης, του εκλεγμένου από τον κόσμο της πόλης, του 75χρονου άντρα που απλά λέει κάτι που δεν συμφωνεί με το δικό σου μικρό μυαλό.
ΕΣΥ που βροντοφωνάζεις για το όνομα της Μακεδονίας σου, αδιάβαστος, ανιστόρητος, χωρίς υπόβαθρο, μόνο με το θυμικό σου, αδιαφορώντας για το συμφέρον της πατρίδας σου, του γείτονα σου, του παιδιού σου, που καλείς σε πόλεμο ενάντια στη χώρα που δίνεις τα λεφτά σου στα καζίνο της.
ΕΣΥ, που θέλεις να πάρεις τις χαμένες σου πατρίδες, ξεχνώντας ότι η ιστορία κυλά με συνεχείς ανταλλαγές, μετακινήσεις, πολέμους, βία και που τον τόπο που σήμερα θεωρείς δικό σου (και καλά κάνεις), τον πάτησαν και τον έζησαν άνθρωποι που μιλούσαν άλλες γλώσσες, είχαν άλλες γραφές, άλλα έθιμα και άλλες παραδόσεις και που κάποτε, τον θεώρησαν (ορθά) δικό τους.
Και ναι, φταις και ΕΣΥ, που αντιμετωπίζεις την παράδοση σαν φολκλορ πανηγυράκι, που ζυμώνεις στα μυαλά των μελών του πολιτιστικού σου συλλόγου την ανωτερότητα τους σε σχέση με τους άλλους. Που μελετάς την ιστορία σου με όρους «μοναδικής αλήθειας», μπολιάζοντας το μίσος στους ανθρώπους σου που τους καλείς, μια-δυο φορές τον χρόνο να φορέσουν τις παραδοσιακές τους φορεσιές. Γιατί, αν έκανες και εσύ καλά τη δουλειά σου, δεν θα υπήρχε Πόντιος φασίστας.
Αλλά, κυρίως, φταις ΕΣΥ, που έβαλες (και διατήρησες) μέσα στη Βουλή το μεγαλύτερο έκτρωμα από τη μεταπολίτευση. Τη εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής.
ΕΣΥ, που κλείνεις τα μάτια στους κοινούς εγκληματίες που ψηφίζεις.
ΕΣΥ, που, επειδή δεν μπορείς από μόνος σου να δομήσεις την ταυτότητα σου, ακουμπάς σε μπράτσα με σβάστικες, SS, σε χέρια που χαιρετούν ναζιστικά, σε χέρια με αίμα. Αρκεί να ανήκεις κάπου. Να λες πως είσαι «χρυσαυγίτης», «μπατριώτης», «φασίστας» και «ναζί». Αρκεί να είσαι κάτι.
Σεξιστές, φασίστες, μισάνθρωποι, χουλιγκάνοι no politica, ανιστόρητοι, αδιάβαστοι, ακροδεξιοί, τραμπούκοι, μισάνθρωποι, ομοφοβικοί, γκλαμουροδήθεν, ψευτοτσαμπουκάδες του fb, άντρακλες κ.α. μαζί χτυπήσατε τον Μπουτάρη. Και αν όλοι οι υπόλοιποι δεν εμποδίσουμε τις κλωτσιές, σε λίγο καιρό θα τις φάμε οι ίδιοι.
πηγή: Στο Κόκκινο Καβάλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου