Αμεση Ανάλυση: Τοξικός «πατριωτισμός»

του Σταύρου Τζήμα

Η απόπειρα λιντσαρίσματος του Γιάννη Μπουτάρη, γιατί περί αυτού επρόκειτο, στο πλαίσιο της συγκέντρωσης για την γενοκτονία των Ποντίων, με μουσική υπόκρουση μάλιστα τον… εθνικό μας ύμνο και το «Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα», πρέπει να μας προβληματίσει.

Ο Γιάννης Μπουτάρης έπεσε θύμα του τοξικού κλίματος που καλλιεργείται στη Βόρεια Ελλάδα και φυσικά στην πόλη της Θεσσαλονίκης με αφορμή τα ανοιχτά εθνικά θέματα και όχι μόνο.

Ο Μπουτάρης είναι ένα είδος πολιτικού, αν μπορούμε να τον πούμε  έτσι, που δεν διατάζει να εκφράζει με θάρρος την γνώμη του και να πάει ενάντια στο ρεύμα εάν πιστεύει ότι έτσι είναι  το σωστό. Και για τον λόγο αυτό  έχει στοχοποιηθεί από τους πάσης φύσεως  αυτόκλητους υπερασπιστές του έθνους, που σήμερα το απόγευμα, κάποιοι εξ αυτών, βρήκαν την ευκαιρία να του «την πέσουν». Το πώς τον προστάτευσαν οι οργανωτές αλλά και η αστυνομία, είναι ένα θέμα που σηκώνει συζήτηση.

Ας πούμε όμως τα πράγματα με το όνομά τους: Ο Γιάννης Μπουτάρης ενοχλεί διότι άνοιξε για την Θεσσαλονίκη «παράθυρα» στον κόσμο. Την μετέτρεψε από πόλη «σκαντζόχοιρο», λόγω των φοβιών που καλλιεργούσαν οι κατά καιρούς ταγοί της γύρω από -τι άλλο;-την ελληνικότητά της, σε έναν  ελκυστικό τουριστικά  προορισμό  για εθνότητες που μέχρι τότε ήταν σχεδόν αποκλεισμένες, ως «εχθρικές».

Το  ξέρουν όλοι, και όσοι δεν θέλουν να το παραδεχθούν ας ρωτήσουν τους καταστηματάρχες, ότι η οικονομία της πόλης αναπνέει εν πολλοίς από τα χρήματα που αφήνουν οι χιλιάδες Τούρκοι, Εβραίοι, σκοπιανοί και άλλοι δυνάμει επικίνδυνοι «εχθροί του έθνους», που καταφθάνουν κατά χιλιάδες καθημερινά.

Όταν ο Γιαννης Μπουτάρης πριν μερικά χρόνια είχε φέρει μια αποστολή Τουρκων μεγαλοεπιχειρματιών (Κοτς, Τάρα κ.α) ήταν κάποιοι όμοιοι αυτών που σήμερα τον γρονθοκοπούσαν που κραύγαζαν εν χορό «Μπουτάρη ζούμε στον τάφο να σε δούμε…». 

Ήταν θέμα χρόνου να συμβεί αυτό που συνέβη σήμερα στον δήμαρχο, ο οποίος, κυκλοφορεί ως απλός πολίτης δίχως διμοιρίες των ΜΑΤ ελεύθερα στην πόλη και ελεύθερα εκφράζεται. Αυτή η ελευθερία έκφρασης διαφορετικής γνώμης, γύρω από θέματα ταμπού, στο όνομα του «πατριωτικά ορθού», είναι που γρονθοκοπήθηκε μπροστά στο Λευκό Πύργο και κατά την υποστολή της σημαίας, στο πρόσωπο του Μπουτάρη. Τηρουμένων των αναλογιών και των μεγεθών βεβαίως, μήπως η γενοκτονία των Ποντίων και των Αρμενίων δεν έγιναν στο όνομα της «εθνική καθαρότητας», από του Τούρκους; Τι ειρωνεία, αλήθεια.

Όμως το πράγμα κινδυνεύει να ξεφύγει. Τα όσα ακούγονταν στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία από οργανωμένες κλάκες  υπό την ανοχή των οργανωτών, έκαναν έναν λογικό άνθρωπο να  ανατριχιάζει. Οι κραυγές,  οι αποδοκιμασίες και τα χυδαία συνθήματα, που συνόδευαν τον  « πατριωτικό συνετισμό» του «Τουρκόσπορου» δημάρχου, πρέπει να  λειτουργήσουν ως καμπανάκι.

Σήμερα ήταν ο Μπουταρης, αύριο θα είναι κάποιος άλλος, βουλευτής, δημοσιογράφος, πανεπιστημιακός, απλός πολίτης, που δεν θα τυγχάνει της αρεσκείας, όλων εκείνων που κυκλοφορούν δημόσια με… πατριωτόμετρα. 

Θυμάμαι την Αλεκα Παπαρηγα το 1992  να προπηλακίζεται άγρια στη Θεσσαλονίκη γιατί τόλμησε να μιλήσει για σύνθετη ονομασία στο Μακεδονικό. Τώρα γρονθοκοπείται ο δήμαρχος της πόλης, όχι γιατί δεν μπόρεσε να μαζέψει τα σκουπίδια, αλλά διότι λειτουργεί ως «δούρειος ίππος», των εχθρών του έθνους, γιατί πιστεύει και εκφράζει δημόσια κάτι διαφορετικό από το δικό τους.

Κάποιοι, δυστυχώς, επενδύουν πολιτικά, κοινωνικά αλλά και οικονομικά με αφορμή τα εθνικά (όχι μόνο), θέματα πάνω σε αυτήν την νοσηρή και  ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ για την ΧΩΡΑ, ατμόσφαιρα την οποία τροφοδοτούν.

Όλοι αυτοί που με ρητορική μίσους γύρω από τα ευαίσθητα εθνικά θέματα στοχοποιούν την  αντίθετη άποψη,  δεν μπορεί παρά  να είναι συνένοχοι εκείνων που απόψε χτυπούσαν με γροθιές και κλοτσιές τον Γιάννη Μπουτάρη.

Και, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε εάν συλληφθούν οι δράστες και ποια θα είναι η εξέλιξη της υπόθεσης. Εδώ έιμαστε.   

καθημερινή