Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ίδιος είχε κατηγορηθεί ακόμα και για αποκλεισμούς από τις συνθέσεις δικαστών, οι οποίοι είχαν κάθε δικαίωμα να ανέβουν στην έδρα ενώ αντιδράσεις υπήρχαν και στον τρόπο που ο πρόεδρος όριζε τους εισηγητές και τα ζητήματα της ημερήσιας διάταξης.
της Άντας Ψαρρά
Στην ηχηρή του διακαναλική έξοδο ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε σκόπιμο να επικαλεστεί την διαρροή μιας συνεδρίασης του ΣτΕ, προκειμένου να αιτιολογήσει την παραίτησή του. Ανάλογες διαρροές όμως έχουν φυσικά γίνει στο παρελθόν σε όλες τις κρίσιμες συνεδριάσεις της Ολομέλειας.
Ειδικά στο νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες ο ίδιος ο κ. Σακελλαρίου είχε κατηγορηθεί για ανάλογες διαρροές από μερίδα του Τύπου, που αντιπροσωπεύει τα μεγάλα εκδοτικά συμφέροντα. Υπέστη μάλιστα τότε σφοδρές επιθέσεις από τα ΜΜΕ αλλά και την αξιωματική αντιπολίτευση.
Σε κάθε περίπτωση όσο κι αν ο πρόεδρος αναφέρθηκε στην δική του στάση σε ζητήματα, τα οποία αφορούν τα μνημόνια και ειδικά τις συντάξεις, είναι γεγονός ότι με τις πρόσφατες αποφάσεις του ειδικά στα θέματα διδασκαλίες των Θρησκευτικών αλλά και στον τρόπο που αυτές κατέγραψαν τις μειοψηφίες, όπως και τις ολομέλειες των μειωμένων συνθέσεων σε ζητήματα μείζονος σημασίας είχαν δημιουργήσει σοβαρές αντιδράσεις στο χώρο των δικαστών του ΣτΕ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ίδιος είχε κατηγορηθεί ακόμα και για αποκλεισμούς από τις συνθέσεις δικαστών, οι οποίοι είχαν κάθε δικαίωμα να ανέβουν στην έδρα ενώ αντιδράσεις υπήρχαν και στον τρόπο που ο πρόεδρος όριζε τους εισηγητές και τα ζητήματα της ημερήσιας διάταξης.
Τελικά φαίνεται ότι όλα αυτά συνέβαλαν στην απόφαση του κ. Σακελλαρίου, ο οποίος επέλεξε να αποχωρήσει με έναν αντιμνημιονιακό λόγο υπερασπιζόμενος τις συντάξεις των πολιτών επιβεβαιώνοντας με τον τρόπο και πριν ολοκληρωθεί η διάσκεψη τις διαρροές ενώ κάνει σαφές ότι η η άποψή του προφανώς μειοψήφησε.
Παράγοντες του ΣτΕ κρίνουν απολύτως αντιδεοντολογική τη συγκεκριμένη συμπεριφορά του προέδρου, που επέλεξε να αποχωρήσει στη διάρκεια διαρκούς συνεδρίασης κι ενώ δεν έχει εκδοθεί ακόμα απόφαση. Η τελευταία δε αποστροφή του λόγου του δεν μπορεί παρά να εκληφθεί ως εκβιαστική πίεση προς τους δικαστές να αλλάξουν στάση.
EFSYN
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου