Ιδιοτελής αφύπνιση

του Τάσου Παππά

Επιτέλους είδε το φως το αληθινό! Ο λόγος για τον αντικαγκελάριο της Γερμανίας, υπουργό Οικονομίας και αρχηγό του SPD, Ζ. Γκάμπριελ. Σε συνέντευξή του στο «Σπίγκελ» είπε ότι η λιτότητα που επιβάλλει η Α. Μέρκελ στο σύνολο της ευρωζώνης απειλεί να τη διαλύσει.

Είναι αισχρό, σημείωσε, χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία, οι οποίες εφαρμόζουν μεταρρυθμίσεις, να πρέπει να λαμβάνουν απαίσια μέτρα μόνο και μόνο για να μειώσουν το έλλειμμά τους κατά 0,5%. Ο Χέλμουτ Κολ, κατά τη γνώμη του, δεν θα συμπεριφερόταν έτσι στους Ευρωπαίους εταίρους της Γερμανίας.

Αν κάνεις τον κόπο και ανατρέξεις σε παλαιότερες δηλώσεις του συγκεκριμένου πολιτικού για τη γενικότερη κατάσταση στην Ευρώπη και ειδικότερα για το ελληνικό πρόβλημα, θα εκπλαγείς. Η απόσταση ανάμεσα στο άλλοτε και στο τώρα είναι τεράστια.

Σήμερα, εμφανίζεται προβληματισμένος για τα δεινά που υφίστανται τα λαϊκά στρώματα εξαιτίας της λιτότητας, γεμάτος αγωνία για την πορεία της Ευρώπης και της ευρωζώνης, σφόδρα επικριτικός απέναντι στη γερμανική Δεξιά. Χθες, καμία επιείκεια για τις χώρες που δυσκολεύονταν να πιάσουν τους στόχους, εξαιρετικά εχθρικές δηλώσεις εναντίον όσων υποστήριζαν αυτά που ο ίδιος ανακάλυψε με καθυστέρηση δύο ετών, ούτε ίχνος ανησυχίας για το μέλλον της Ευρώπης και της ευρωζώνης.

Στα κρίσιμα ζητήματα ταυτιζόταν πλήρως με τις επιλογές της Μέρκελ και του Σόιμπλε, όταν δεν πλειοδοτούσε σε αυστηρότητα. Συναγωνιζόταν μάλιστα τον Χριστιανοδημοκράτη επικεφαλής του ευρωπαικού Λαϊκού Κόμματος, Βέμπερ, στο ευγενές άθλημα της κινδυνολογίας.

Για τον Βέμπερ η κυβέρνηση Τσίπρα ήταν κομμουνιστική, για τον Γκάμπριελ ήταν εν μέρει κομμουνιστική. Τόσο μεγάλη απόκλιση! Και για να μην ξεχνιόμαστε, το κόμμα του κ. Γκάμπριελ συμμετείχε στην κυβέρνηση της Γερμανίας.

Δεν ξέρουμε τι έκανε στις συσκέψεις και στις συνεδριάσεις των κυβερνητικών οργάνων, αλλά δημοσίως σε ελάχιστες περιπτώσεις και μόνο για επουσιώδη ζητήματα διαφοροποιήθηκε.

Το μπλοκ ήταν συμπαγές. Τώρα βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο στη Γερμανία και ο κ. Γκάμπριελ πρέπει να κάνει αντιπολίτευση στο κόμμα με το οποίο συμπολιτεύεται. Πάντως, απ’ ό,τι φαίνεται, η κριτική που ασκεί σήμερα στη Μέρκελ και τον Σόιμπλε δεν θα τον εμποδίσει να συνεργαστεί ξανά με τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Χριστιανοκοινωνιστές μετά τις εκλογές.

Κι όμως, αν ήθελαν, και αυτός και η ηγετική ομάδα των σοσιαλδημοκρατών, θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις προσκλήσεις της Αριστεράς και των Πράσινων για την έναρξη διαλόγου ώστε να εξεταστεί η δυνατότητα για προεκλογική και μετεκλογική (σε κυβερνητικό επίπεδο) συνεργασία.

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, μεταξύ του μεγάλου συνασπισμού με τη γερμανική Δεξιά και του αριστερού συνασπισμού, το SPD θα προτιμήσει τον πρώτο. Πού να μπλέκει το πιο ιστορικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Ευρώπης με τους κομμουνιστές και τους Πράσινους. Στα σίγουρα θα πάει. Εκτός αν οι κάλπες τού παίξουν άσχημο παιχνίδι και το καταστήσουν μη απαραίτητο για τον σχηματισμό κυβέρνησης.

efsyn