του Γιώργου Μελιγγώνη
Αν μιλούσαμε για μία χώρα με λυμένα όλα τα προβλήματά της, θα ήταν απλώς γελοίο. Τώρα, που μιλάμε για την Ελλάδα, είναι τραγικό: περάσαμε τις ημέρες του Πάσχα με την πολιτική αντιπαράθεση και την ειδησεογραφία να επικεντρώνεται στο... πού και πώς προσγειώθηκε το κυβερνητικό αεροσκάφος που μετέφερε –με τιμές αρχηγού κράτους, παρακαλώ– το Άγιο Φως από τα Ιεροσόλυμα.
Μάλιστα, ο –κατά τα άλλα συμπαθής– μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής έκανε τηλεφωνικές δηλώσεις σε όλα τα κανάλια, καταγγέλλοντας «εμπαιγμό» της Εκκλησίας και υποβάθμιση. Κι όλα αυτά, επειδή το κυβερνητικό αεροσκάφος δεν προσγειώθηκε στο διεθνές αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» στα Σπάτα, αλλά στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας –εκεί, δηλαδή που είναι και η βάση των κυβερνητικών αεροσκαφών, καθώς θεωρούνται στρατιωτικά. Παράλληλα με τις δηλώσεις του μητροπολίτη, η όλη υπόθεση εξελίχθηκε σε ένα γαΪτανάκι διαρροών σχετικά με το ποιος είναι υπεύθυνος για το σχέδιο πτήσης, ποιος για την μεταφορά του Φωτός, ποιος για την διοργάνωση της τελετής υποδοχής του... αρχηγού και άλλα γραφικά παρόμοια. Βεβαίως, οι σοβαροί παρέμειναν σοβαροί και διατήρησαν την σοβαρότητά τους –για παράδειγμα, ο μακαριότατος αρχιεπίσκος Ιερώνυμος δεν θέλησε να μπει σε αυτό το παραπολιτικό γαϊτανάκι, καίτοι υπήρξαν ακόμη και δεξιές εφημερίδες που τού καταλόγισαν με πρωτοσέλιδά τους «ύποπτη σιωπή».
Οπως και να έχει, το «αλαλούμ» έφερε στο προσκήνιο για μία ακόμη φορά ένα ώριμο αίτημα: το αίτημα να «θυμηθεί» ξανά το ελληνικό κράτος –ειδικά επί «κυβέρνησης της Αριστεράς»- ότι είναι ουδετερόθρησκο. Κανένα κυβερνητικό αεροσκάφος δεν έχει καμία δουλειά να φέρνει μία λάμπα αερίου από την άλλη άκρη της Μεσογείου και να τής αποδίδει και τιμές αρχηγού κράτους. Το γραφικό θέαμα με τους ευέλπιδες και την τελετή υποδοχής στον διάδρομο προσγείωσης του αεροδρομίου, συνοδεία κυβερνητικού στελέχους, δεν ταιριάζει σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Και ταυτοχρόνως προσβάλλει όσους πολίτες αυτού του κράτους είναι είτε αλλοθρησκοι, είτε άθρησκοι.
Ούτως ή άλλως, η «μόδα» να έρχεται το Άγιο Φως σαν... αρχηγός κράτους και να «βαράν’ προσοχές» προς τιμήν του στρατιωτικά αγήματα ξεκίνησε την δεκαετία του ’80 –δεν πρόκειται για κάποια μακραίωνη ή, έστω, πολύχρονη παράδοση. Αφού, λοιπόν, η Εκκλησία καταγγέλλει ότι... κακώς προσγειώθηκε στην Ελευσίνα, ας ψάξει από του χρόνου να βρει χορηγούς ή να ναυλώσει ένα αεροσκάφος για να έρθει ο άγιος αναπτήρας όπως εκείνη θέλει. Και ας υποδεχθούν το φανάρι οι ιερωμένοι, αποδίδοντας ό,τι τιμές θέλουν. Η επίσημη Πολιτεία, οι υπουργοί, οι υφυπουργοί και τα κυβερνητικά αεροσκάφη ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού ουδετερόθρησκου κράτους δεν έχουν καμία δουλειά και θέση σε αυτή την γκροτέσκα και φολκλόρ «τελετή».
left
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου