του Απόστολου Λυκεσά
Τους πήρε λίγο καιρό να παραδεχτούν ανοιχτά οι εγχώριοι αντιπρόσωποι των «γνωστών αγνώστων» συμφερόντων, ότι το πρόβλημα τους ήταν και είναι η πτώση της κυβέρνησης. Φυσικά δεν ήταν πολύ εύκολο μετά το παλιρροϊκό κύμα προφάσεων που χρησιμοποιούσαν μέχρι τώρα και το βάφτιζαν ενδιαφέρον για τη χώρα.
Ήρθε όμως σήμερα ο Γιάννης Πρετεντέρης στα Νέα, -αφού εξάντλησε πρώτα όλα τα επιχειρήματα περί «άχρηστης κυβέρνησης, ανίκανων συμβούλων, καταστροφικών επιλογών, και αχρείαστων διαπραγματεύσεων»- να βάλει επιτέλους τα πράγματα στη λογική τους τάξη. Τι σας πειράζει, λέει εν ολίγοις στο άρθρο του, που η αντιπολίτευση θέλει να ρίξει την κυβέρνηση; Όλες οι αντιπολιτεύσεις σε όλες τις χώρες που είναι δημοκρατικές, αυτό θέλουν, και οι δημοκρατίες, είναι τέτοιες, μόνο αν επιτρέπεται σε αντιπολίτευση να ρίξει την όποια κυβέρνηση αν δεν προλαβαίνει να πέσει από μόνη της.
Εννοείται ότι ο Πρετεντέρης που από μόνος του είναι το θινκ τανκ ολόκληρης της αντιπολίτευσης, δεν σχολιάζει διόλου όσα διαλαλούν από το εξωτερικό, άλλοι με στεντόρεια φωνή και άλλοι με διπλωματική κομψότητα, ότι δηλαδή ΔΝΤ και Σόιμπλε δεν δίνουν δυάρα τσακιστή για την οικονομική κατάσταση και ότι το μόνο που τους κόφτει είναι να πέσει αυτή η τρισκατάρατη κυβέρνηση. Διότι αυτό δεν είναι διόλου δημοκρατικό, ούτε με τα μέτρα του Πρετεντέρη ο οποίος αν πραγματικά ενδιαφερόταν για την δημοκρατία που περιγράφει θα έπρεπε να είναι στα κάγκελα ουρλιάζοντας για άθλιες ξένες παρεμβάσεις στα εσωτερικά πράγματα ανεξάρτητης και δημοκρατικής χώρας. Λεπτομέρειες θα πείτε. Δημοκρατία για κάποιους είναι να ανεβαίνεις στα κάγκελα του γηπέδου και να πετάς μπουκάλια στον διαιτητή και τον λάιτσμαν.
Το μήνυμα όμως είναι σαφές. Ένας κύκλος έκλεισε και ετοιμαζόμαστε για τον επόμενο. Η καταστροφολογία δεν απέδωσε, οπότε ας ετοιμαστούμε να εισέλθουμε σε νέα φάση. Ασκούν λοιπόν το αναφαίρετο δημοκρατικό τους δικαίωμα να αντιπολιτεύονται όπως μπορούν και όσο τα αφεντικά τους σαν τον Ψυχάρη ψάχνουν 3 εκατομμύρια ευρώ για να πάρουν μέρος στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες. Ως προς αυτό πράγματι η διαφορά είναι τεράστια. Παλιά οι τραπεζίτες έψαχναν τους εκδότες να τους δώσουν δάνεια ενώ τώρα οι εκδότες ψάχνουν τους τραπεζίτες, αλλά αυτοί κωλύονται πλέον ακόμη και για ραντεβού πόσο μάλλον να δώσουν ρευστό σε αεριτζήδες.
Είπαμε η Δημοκρατία είναι περίεργο πράγμα κι όσο και να την επικαλείσαι, διατηρεί διαρκώς την ικανότητα να εμφανίζεται μπροστά σου όπως είναι κι όχι όπως σε βολεύει. Για παράδειγμα η Δημοκρατία δίνει το δικαίωμα στους δημοσιογράφους μέσα από μύριες δυσκολίες να προβαίνουν σε αποκαλύψεις οι οποίες αποκαθιστούν, υποτίθεται, και σε όποιο ποσοστό δύνανται τις αδικίες, τα ψέματα ή τις συνωμοσίες. Βοηθούν δηλαδή τους πολίτες να αντιληφθούν σε ποιόν κόσμο ζουν.
Παρά ταύτα όλο το προηγούμενο διάστημα ζήσαμε την στρέβλωση ακόμη και αυτών των γενικώς παραδεκτών αρχών. Όταν αποκαλύφθηκε από τα γουίκιλικς η συνομιλία Τόμσεν Βελκουλέσου και όσα σχεδίαζαν ως στυγνοί εκβιαστές, συνολικά κατά της χώρας, ο Πρετέντερης και οι όμοιοί του όσο και η αντιπολίτευση που εκπροσωπούν, έκαναν ότι αδιαφορούν για την αποκάλυψη και έμειναν στο γεγονός της παρακολούθησης των δύο στελεχών του ΔΝΤ υπερασπίζοντας το «δημοκρατικό» τους δικαίωμά τους να συνωμοτούν ανενόχλητοι εναντίον μιας δημοκρατίας.
Το παράδειγμα είναι κορυφαίο και αρκούντως αποκαλυπτικό. Αυτό που λέγανε εν ολίγοις είναι: βεβαίως ξέρουμε ότι όλοι παρακολουθούν τους πάντες αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το αποτέλεσμα των παρακολουθήσεων πρέπει να γίνεται κτήμα και πόπουλου διότι έτσι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ των αλληλοπαρακολουθούμενων. Πέρα από την εμφανή γελοιότητα των ως άνω θυμίζουν αυτό που καταγράφεται στα επιστημονικά χρονικά ως συμβάν μετά την παρουσίαση των συμπερασμάτων του Δαρβίνου για την εξέλιξη των ειδών όταν μια κόμισα πλησίασε τον φυσιοδίφη και του είπε στο αυτί «εγώ δεν έχω αντίρρηση να κατάγομαι από τον πίθηκο αλλά σας παρακαλώ μην το λέτε δημόσια».
Σε ό,τι αφορά τη δημοκρατία όπως την εννοούν Σόιμπλε, Τόμσεν, Βελκουλέσκου, Πρετεντέρης και οι συν αυτώ, είμαστε ακόμη πολύ πριν από τις σχετικές ανακοινώσεις του Δαρβίνου για την εξέλιξη.
STOKOKKINO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου