ΑντιΣΥΡΙΖΑ μίσος

Για την έξαρση των κρουσμάτων φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία που ενθαρρύνει τις διαδηλώσεις, δηλαδή ευθύνεται για την υπερμετάδοση.

Και για την αναταραχή στα πανεπιστήμια φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία που βγάζει τους φοιτητές στους δρόμους.

Και για τη βία εναντίον αστυνομικών από ακραία στοιχεία φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία γιατί κλείνει το μάτι στους μπαχαλάκηδες και ονειρεύεται πλατείες νεοΑγανακτισμένων.

Και για το κλίμα διχασμού και πόλωσης φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία γιατί βάζει τα τρολς του να επιτίθενται και να διαχέουν δηλητήριο στα social media. 

Οι χιλιάδες άνθρωποι που διαδήλωσαν στη Νέα Σμύρνη καθοδηγήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτοί που διαδηλώνουν κάθε μέρα για τα δικαιώματα του απεργού πείνας πολυισοβίτη Δ. Κουφοντίνα είναι ΣΥΡΙΖαίοι.

Και όσοι συμμετέχουν στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια επίσης.

Με βάση τους κανόνες της κοινής λογικής, αν η αξιωματική αντιπολίτευση είχε τέτοια κοινωνική επιρροή θα ήταν μια ανάσα πριν από την ανάκτηση της πολιτικής κυριαρχίας. Και αν μπορούσε να χειραγωγεί με τέτοια επιδεξιότητα τους πολίτες, θα είχε οδηγήσει την κυβέρνηση μια ανάσα πριν από την κατάρρευση.

Αλλά δεν συμβαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ότι η κυβέρνηση κατασκευάζει εχθρό και καλλιεργεί το μίσος εναντίον του για να αποτρέψει τη δική της φθορά μέσα από την πρόκληση φόβου για τον βασικό πολιτικό της αντίπαλο.

Είναι η μέθοδος που χρησιμοποίησε προεκλογικά βγάζοντας μπροστά το ακραίο κέντρο που ανέλαβε τη βρώμικη δουλειά, να δαιμονοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμη καταστροφής και ως απειλή για τη μεσαία τάξη λόγω ιδεοληψιών και ταξικής εμπάθειας.

Τότε τους βγήκε. Ακόμη και προοδευτικοί πολίτες πείστηκαν ότι κινδυνεύει η κανονικότητα και η ομαλότητα από τον ΣΥΡΙΖΑ και στήριξαν με κρύα καρδιά την πολιτική αλλαγή.

Ελπισαν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα τους εξασφαλίσει ησυχία, ευημερία και πρόοδο. Αντί γι αυτό βρέθηκαν στη δίνη μιας άγριας υγειονομικής κρίσης, μιας οικονομικής περιπέτειας που βρίσκεται ακόμη στην αρχή και μπροστά σε κοινωνικές εντάσεις απρόβλεπτης έκβασης.

Ως πότε θα αρκεί το αντιΣΥΡΙΖΑ μίσος για τη διαχείριση της κοινωνικής απογοήτευσης; Και τι θα συμβεί όταν η απογοήτευση γίνει απελπισία και η απελπισία οργή;

Για να βρουν αυτές τις απαντήσεις σίγουρα δεν τους αρκεί η ανάλυση των δημοσκοπήσεων. Χρειάζεται περισσότερη ενσυναίσθηση και λιγότερη αλαζονεία. Τίποτα δεν δείχνει ότι κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση.

TVXS