Ο Τσίπρας δεν έστησε τη συνωμοσία εναντίον του Σαμαρά και του Άδωνη μόνος του. Είχε τη βοήθεια του Παπαγγελόπουλου, του FBI, τριών εισαγγελέων και άλλων τόσων προστατευόμενων μαρτύρων. Σκοπός των «συμμοριτών» της κυβέρνησης και της δικαιοσύνης, ήταν ξεκάθαρα η πολιτική εξόντωση άσπιλων, αυτοδημιούργητων γιγάντων της πολιτικής με πτυχία από το Χάρβαρντ.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ταχτσίδης
Αυτή είναι πάνω–κάτω η περιγραφή της μήνυσης που κατέθεσε πριν λίγες μέρες ο -ντε λα μαγκεν ντε βοτανίκ της πολιτικής- Αντώνης Σαμαράς, αυτός ο άρχοντας της αστικής δημοκρατίας που συνέθεσε ένα δικολαγνικό μνημείο μετεμφυλιακού παραληρήματος, που ανθρώπινα το λες θλιβερό και πολιτικά... ανόθευτο "χρυσαυγιτισμό".
Πάμε πάλι. Σύμφωνα με έναν πρώην πρωθυπουργό, ο τωρινός πρωθυπουργός, ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης, τρεις εισαγγελείς διαφθοράς και οι τρεις προστατευόμενοι μάρτυρες, έχουν συνθέσει μια συμμορία και έχουν στήσει μία "σταλινικής εμπνεύσεως συνωμοσία" (έτσι το αναφέρει επί λέξει) εναντίον του, επειδή είναι πατριώτης, δεξιός και ήταν υπέρ του συλλαλητηρίου της Μακεδονίας.
Ακόμα και αν οι νομικοί σύμβουλοι του Αντώνη Σαμαρά, τον εξέθεσαν πιστεύοντας πως με αυτή τη μήνυση θα μπορέσει να εξαιρέσει στο μέλλον την εισαγγελέα Τουλουπάκη και τους υπόλοιπους δικαστικούς λειτουργούς από την έρευνα για το σκάνδαλο Novartis, αυτή η χουντικής εμπνεύσεως μηνυτήρια αναφορά -όπως και τόσα άλλα- θα τον ακολουθεί σαν γέρικο, πιστό σκυλί στο πολιτικό του τέλος που πλησιάζει.
Προσέξτε τώρα, ο Σαμαράς στη μήνυσή του δεν χρησιμοποιεί τη λέξη «συμμορία», αλλά «συμμορίτες» (την ίδια ακριβώς λέξη, χρησιμοποίησε και ο Ανδρέας Λοβέρδος σε δήλωσή για την εμπλοκή του στο σκάνδαλο Novartis). Γιατί δεν τους αρκεί απλά να χαρακτηρίσουν με έναν ποινικό τρόπο τη "σκευωρία" εναντίον τους. Πρέπει να το κάνουν με ορολογία που θα χτυπήσει το θυμικό του συντηρητικού νοικοκυραίου και του χρυσαυγίτη που αμφιταλαντεύεται την επιστροφή του στα πάτρια εδάφη. Που θα ξυπνήσει ένστικτα θαμμένα στα νησιά της εξορίας και στη Μπουμπουλίνας, με soundtrack τα δικτατορικά κλαρίνα.
Ο βίος και η πολιτεία του Αντώνη Σαμαρά είναι ευτυχώς γνωστή σε όλους. Είμαστε μικρή χώρα βλέπεις. Δεν είναι ότι μας κατέλαβε εξαπίνης η παράκρουση και το περιεχόμενο της μήνυσής του…
Δεν είναι ότι δεν το περιμέναμε από τον πολιτικό που απειλούσε τα παιδιά των μεταναστών ότι θα τα πετάξει έξω από τα νηπιαγωγεία για να μπαίνουν Ελληνόπουλα γιατί οι μετανάστες "δεν έχουν αφήσει και τις καλύτερες εντυπώσεις στην Ελλάδα. Αυτά τέλος", είχε πει χαρακτηριστικά σε τηλεοπτική του συνέντευξη.
Δεν είναι ότι δεν το περιμέναμε από τον πολιτικό που μετέτρεψε ένα μετριοπαθές συντηρητικό κόμμα, στη χαρά του φασίστα. Που μετέτρεψε εν μία νυκτί, γραφικούς ακροδεξιούς όπως ο Άδωνις, ο Βορίδης και ο γιος του Πλεύρη, σε σοβαρές "φωνές του μετώπου της λογικής".
Δεν είναι ότι δεν το περιμέναμε από τον πολιτικό που επί πρωθυπουργίας του, στενός του συνεργάτης πιάστηκε να στήνει γέφυρες "συνεννόησης" με τη Χρυσή Αυγή. Και ας μη μιλήσουμε για τον... "παναθηναϊκάκια".
Δεν είναι ότι δεν το περιμέναμε από τον πολιτικό που την ώρα που στενός του συνεργάτης φέρεται να εμπλέκεται σε σκάνδαλα και λίστες φοροαποφυγής, αυτός δήλωνε: "μακάρι να είχαμε 10 Παπασταύρου".
Δεν είναι ότι δεν το περιμέναμε από τον πολιτικό που είχε δηλώσει για τον καταδικασθέντα πρώην Δήμαρχο Θεσσαλονίκης: «Ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος θεωρώ ότι είναι ένας έντιμος άνθρωπος που έχει προσφέρει απίστευτα πολλά πράγματα στην πόλη». Από αυτό φαίνεται άλλωστε και η στάση του απέναντι στο έντιμο και το ανέντιμο.
Δεν είναι ότι δεν το περιμέναμε από τον πολιτικό που στα πρώτα του βήματα ως στέλεχος της ΝΔ και πρωτοπαλίκαρο του Ευάγγελου Αβέρωφ, πρωτοστατούσε στα "Τάγματα Εφόδου" της ΟΝΝΕΔ και σε εκδηλώσεις στο Μελιγαλά.
Δαβάζουμε χαρακτηριστικά στον Τύπο της εποχής: "Ο ήρωας πρωτοφανών, βίαιων επεισοδίων... βουλευτής Μεσσηνίας κ. Σαμαράς ισχυρίζεται ότι απλά διαμαρτυρήθηκε (σπάζοντας, όμως, τζάμια όπως αναφέρουν οι ανταποκρίσεις από την Καλαμάτα)"
Ο «Ιός της Ελευθεροτυπίας», το Σεπτέμβριο του 2005, στην έρευνα με τίτλο «Η μαύρη εθνική πηγάδα», αποκάλυπτε το εξής για τις εκδηλώσεις μίσους στο Μελιγαλά ενάντια στην επίσημη αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης: «Από κοντά και η Ν.Δ., που βλέπει το μνημόσυνο του 1982 ως τη δέουσα απάντηση στην επίσημη αναγνώριση της ΕΑΜικής Αντίστασης. Ο νεαρός βουλευτής Αντώνης Σαμαράς ανακοινώνει π.χ. με ειδικό δελτίο τύπου την έλευσή του «για να παραστεί στο Μνημόσυνο των σφαγιασθέντων από τους εαμοκομμουνιστές» (εφημερίδα «Ελευθερία» 18.9.82). Σταδιακά, ωστόσο, η λογική του «μεσαίου χώρου» επικρατεί και τα φερέλπιδα στελέχη αποφεύγουν πια να δίνουν το παρών».
Δεν είναι ότι δεν το περιμέναμε, από τον πολιτικό που ο πατέρας του νυν προέδρου του κόμματος στο οποίο ανήκει, είχε πει «ο Αντώνης Σαμαράς είναι όργανο οικονομικών συμφερόντων, των οποίων είναι δέσμιος, αδιαφορώντας για τα συμφέροντα της χώρας και του ελληνικού λαού». Την ίδια περίοδο το παλαί ντε σπορ στη Θεσσαλονίκη σειόταν από την ιαχή των οπαδών της ΝΔ… με το αλησμόνητο «Αλήτη, προδότη, Σαμαρα». Ακόμα και πριν από λίγα χρόνια, πάλι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε δηλώσει με σαφήνια σε τηλεοπτική του εμφάνηση: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Σαμαράς είναι λαϊκιστής».
Περισσότερο απ' όλους, τα παραληρήματα του Αντώνη Σαμαρά, του Άδωνη Γεωργιάδη και των λοιπών εμπλεκομένων στο σκάνδαλο του αιώνα, θα πρέπει να προβληματίσουν τους, λίγους στη χώρα μας, πραγματικούς φιλελεύθερους. Αυτούς δηλαδή που πιστεύουν πως η αστική δημοκρατία του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα χτίστηκε πάνω στο κοινωνικό κράτος και τον σεβασμό στα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα. Κάτι που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το "μαύρη, μαυρίλα πλάκωσε" που εκπροσωπεί η σημερινή ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, του Άδωνη Γεωργιάδη, του Αντώνη Σαμαρά και του συνονθυλεύματος της μισαλλοδοξίας, του εθνικισμού και του ακραίου νεοφιλελευθερισμού που ενδημεί τα τελευταία χρόνια στις τάξεις της συντηρητικής παράταξης.
Την κατάσταση την έχει περιγράψει καλύτερα απ' όλους, σε μια σπάνια στιγμή αυτοκριτικής και αυτοπροσδιορισμού, ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς... "γαμώ το κεφάλι μου, μαλάκα"
ΥΓ. Τα ξαναλέμε μετά την... Καθαρά Τετάρτηkoutipandoras
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου