του Τάσου Παππά
Μοιάζει το 2018 με το 1989; Σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση με τη σκευωρία που έχει οργανώσει γύρω από το σκάνδαλο Novartis επιχειρεί να στήσει ένα νέο 1989, για την ακρίβεια ένα νέο «βρόμικο ’89», όπως αποκαλεί η Χαριλάου Τρικούπη εκείνη την περιπέτεια που έζησε η χώρα.
Στελέχη του κόμματος προδικάζουν μάλιστα και το αποτέλεσμα. Και τότε φάρσα είχαμε και τώρα φάρσα θα έχουμε, λένε.
Από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας δεν ακούγονται τέτοιες απόψεις, για ευνόητους λόγους. Τότε η Δεξιά ήταν ο αρχιτέκτονας της ιστορίας, με την Αριστερά (ενιαίος Συνασπισμός) να την ακολουθεί και τελικώς να πληρώνει το μάρμαρο, αφού ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κέρδισε τις εκλογές, το ΠΑΣΟΚ δεν διαλύθηκε και αυτή μπήκε σε τροχιά εσωστρέφειας που οδήγησε στη διάσπασή της.
Δεν ξέρω πού θα καταλήξει το θέμα με τη Novartis. Η συζήτηση θα τραβήξει σε μάκρος, η πόλωση θα κυριαρχήσει, δίκες εκτός δικαστηρίων θα διεξαχθούν, όπως συνέβη στο παρελθόν με ανάλογης έκτασης και σοβαρότητας γεγονότα, δημοσιολόγοι και πολιτικοί θα μεταμφιεστούν σε εισαγγελείς, δηλητήριο μπόλικο θα πέσει, στρατηγικές με όχημα τη συκοφαντία θα αναπτυχθούν, φήμες θα εμφανιστούν ως έγκυρες πληροφορίες, ακριτομυθίες θα παρουσιαστούν ως αποδείξεις, αθλιότητες θα γίνουν, ο κιτρινισμός και οι εκβιασμοί θα δώσουν τον τόνο, απόπειρες συμβιβασμού και συγκάλυψης θα ξεδιπλωθούν και πάει λέγοντας.
Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι το 1989 δεν ήταν μια μεγάλη παρένθεση, με δόλιες στοχεύσεις και απόνερα που λιμνάζουν μέχρι σήμερα, στην κανονικότητα της πολιτικής ζωής. Είχαμε σκάνδαλο μεγατόνων με την εμπλοκή κομμάτων, κορυφαίων πολιτικών, αεριτζήδων, συγκροτημάτων Τύπου, μαρτύρων της συμφοράς από τον χώρο του κοινού ποινικού δικαίου. Δεν θα το εξαφανίσουμε από τη μνήμη μας, δεν θα το διαγράψουμε από την ιστορία της Μεταπολίτευσης ούτε θα το μετονομάσουμε για να το εξωραΐσουμε επειδή κάποιοι επιχείρησαν να το χρησιμοποιήσουν για να εξοντώσουν πολιτικά τους αντιπάλους τους.
Ενας πρώην πρωθυπουργός παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο. Μάρτυρες κατηγορίας μετατράπηκαν σε μάρτυρες υπεράσπισής του, χωρίς να εξηγήσουν τι ήταν αυτό που τους έκανε να αλλάξουν γνώμη. Ο Α. Παπανδρέου παραδέχτηκε ότι υπήρχε σκάνδαλο και ανέλαβε την πολιτική ευθύνη. Οχι με δηλώσεις κύκλων του, ούτε με non paper, ούτε με ανακοίνωση του γραφείου Τύπου, αλλά με ομιλία του από το βήμα της Βουλής. Δηλαδή, με τον πιο επίσημο τρόπο.
Το ΠΑΣΟΚ είχε διαχωρίσει τη θέση του από τον πολιτικό που ήταν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, πρωτοκλασάτος παράγοντας της παράταξης, ιστορικό στέλεχος και στενός (πιο στενός δεν υπήρχε) συνεργάτης του αρχηγού. Από τους πολιτικούς που αναφέρονται στη δικογραφία για τη Novartis ουδείς, μέχρι τώρα, έχει δηλώσει ότι αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη στο μέτρο που του αναλογεί για το όργιο διαφθοράς στον χώρο της Υγείας. Περισσεύουν οι κατηγορίες για συνωμοσία με δράστες τη συμμορία του Μαξίμου, δικαστικούς λειτουργούς και το FBI, απουσιάζει όμως η αυτοκριτική.
efsyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου