Αλληλοκαρφώματα

του Πέτρου Κατσάκου

Από τη χθεσινή μαραθώνια συζήτηση στη Βουλή, πέραν των όσων απολογητικών ή υπερασπιστικών από πλευράς εμπλεκομένων στο σκάνδαλο Novartis ακούστηκαν, αξίζει να σταθεί κανείς και σε όσα διόλου κολακευτικά εξακοντίσθηκαν από πρώην σωτήρες προς πρώην σωτήρες.

Το “όχι εγώ, ο Μπέζας υπέγραφε", που είπε τρεις φορές ο Άδωνις Γεωργιάδης από βήματος της Βουλής, δεν το λες και τόσο συναδελφικό.

Το “αρνήθηκα ρητά την πώληση του Ερ. Ντυνάν και τους είπα ότι μόνον νεκρός θα προχωρούσε η ιδιωτικοποίηση του νοσοκομείου” του Ανδρέα Λυκουρέντζου, που αφορούσε το ξεπούλημα του νοσηλευτικού ιδρύματος από τον Άδωνι Γεωργιάδη, δεν το λες επίσης συναδελφικό.

Το “η Novartis πλήρωνε δημοσιογράφους και Μέσα για να με χτυπήσουν” του Μάριου Σαλμά δεν ήταν και ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να ακούσει ο δημοσιογραφικός αλλά και ο πολιτικός κόσμος της χώρας όσον αφορά τις σχέσεις τους με τη συγκεκριμένη φαρμακοβιομηχανία.

Το “η τότε υπηρεσιακή κυβέρνηση όταν ανέλαβε καθήκοντα αντιμετώπισε απεργία φαρμακοποιών, έλλειψη φαρμάκων και αναλωσίμων στα δημόσια νοσοκομεία, έλλειψη φαρμάκων υψηλού κόστους στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ και νοσοκομεία, με αποτέλεσμα την έντονη διαμαρτυρία πασχόντων, την αξίωση για νέα τιμολόγηση φαρμάκων από το υπ. Υγείας”, του Παναγιώτη Πικραμμένου, που αφορούσε στο τι παρέλαβε η υπηρεσιακή κυβέρνηση από τον Ανδρέα Λοβέρδο, δεν το λες και τίτλο τιμής για το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.

Αυτές είναι κάποιες από όσες ομολογουμένως ενδιαφέρουσες μομφές και κατηγορίες ακούστηκαν κατά τη διάρκεια της χθεσινής συζήτησης, που παρ' ότι δεν συμπεριλαμβάνονται στην ογκώδη δικογραφία αποτελούν μαρτυρίες μιας ζοφερής πραγματικότητας που βιώθηκε από την ελληνική κοινωνία κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από υπουργούς και πρωθυπουργούς που πλειοδότησαν σε λεονταρισμούς και ηρωικά κατορθώματα. Μιας πραγματικότητας που περισσότερο με εικονική μοιάζει αν πιστέψει κανείς όλους αυτούς που, ενώ χτυπούσαν αλύπητα τις φαρμακοβιομηχανίες και τις παράνομες πρακτικές, παρ' όλα αυτά το Δημόσιο Σύστημα Υγείας κατέρρεε εξοστρακίζοντας παράλληλα 2,5 εκατομμύρια ασφαλισμένους στον Καιάδα της ιατροφαρμακευτικής ανασφάλειας. Στη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή θα μπορούσε να περίσσευαν οι τοποθετήσεις των υπουργών και των εισηγητών της πλειοψηφίας. Αντιθέτως, αν είχαν περισσότερο χρόνο στη διάθεσή τους, οι δέκα εμπλεκόμενοι πολιτικοί, ίσως ακούγαμε και μαθαίναμε ακόμα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία για τις εποχές της παντοδυναμίας τους.

avgi