Το πρόβλημα είναι ότι αυτό που διαβλέπουν, καταλαβαίνουν και δηλώνουν σχεδόν στο σύνολό τους οι πολιτικοί παράγοντες της Ευρώπη, ακόμα και οι σκληροπυρηνικοί του ΔΝΤ, δεν θέλουν να το δουν οι κήρυκες του χάους και της καταστροφής στο εσωτερικό της χώρας.
του Γιάννη Κουτσοκώστα
«Χρησιμοποιήσαμε πολλά από τα χρήματα του φορολογούμενου με λάθος τρόπο κατά τη γνώμη μου, για να σώσουμε τις τράπεζες...». Όχι, δεν το δήλωσε ο Τσίπρας, δεν το είπε κάποιος ευρωσκεπτικιστής, δεν το έγραψε κάποιος αυστηρός αναλυτής των πεπραγμένων στην Ευρώπη της κρίσης. Ήταν ο ίδιος ο πρόεδρος του Eurogroup, ο πολύς Γερούν Ντάισελμπλουμ, που ομολόγησε κυνικά και απερίφραστα, προχθές μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, ότι «...οι τράπεζες, παντού στην Ευρώπη, σώθηκαν εις βάρος του φορολογούμενου και αυτό δεν πρέπει να επαναληφθεί».
Όλα, λοιπόν, έγιναν για τις τράπεζες. Όχι πως δεν το ξέραμε, αλλά είναι αλλιώς να το παραδέχεται ένας από τους πρωταγωνιστές της κρίσης και των προγραμμάτων διάσωσης, ο επικεφαλής του Eurogroup. Κάλλιο αργά παρά ποτέ η παραδοχή, η οποία ωστόσο δεν παύει να είναι προκλητική, κυνική αλλά και ανέξοδη. Προκλητική γιατί αποκαλύπτει ότι στις πλάτες των Ελλήνων, των Πορτογάλων, των Ιρλανδών, των Κυπρίων παίχθηκε ένα πολύ βρώμικο παιχνίδι. Κυνική γιατί έγινε χωρίς κανέναν ενδοιασμό, χωρίς μια συγγνώμη, χωρίς διάθεση στοιχειώδους αποκατάστασης της ομολογημένης αδικίας.
Και είναι ανέξοδη, έως και υποκριτική, γιατί γίνεται στο τέλος της θητείας του Ντάισελμπλουμ, όταν το κακό έχει συντελεστεί. Περισσότερο μοιάζει με προσπάθεια να... ξεπλύνει ο ίδιος τις δικές του «αμαρτίες» παρά με πρόθεση διόρθωσης ενός λάθους. Γιατί ποιος δεν θυμάται ότι ο ίδιος ο Γερούν Ντάισελμπλουμ ήταν αυτός ο οποίος λειτουργούσε στο Eurogroup ως φερέφωνο του Β. Σόιμπλε; Ποιος ξεχνάει τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς εις βάρος των Ελλήνων και γενικότερα των λαών του Νότου ότι σπαταλούν τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις σε... γυναίκες και ποτά.
Είπε κι άλλα ο Γερούν στην επιτροπή απασχόλησης και κοινωνικών υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είπε ότι είναι προτεραιότητα η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων μέσα στο 2018, ότι η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα έχει βελτιωθεί σημαντικά, ότι μπορεί να κλείσει η τρίτη αξιολόγηση μέχρι το τέλος του έτους και ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η τεχνική επεξεργασία του μηχανισμού που συνδέει την αποπληρωμή του χρέους με ρήτρα ανάπτυξης.
Όλα αυτά και ανεξαρτήτως όσων λέει, έστω και εκ των υστέρων, ο Ντάισελμπλουμ επιβεβαιώνουν ότι πολλά έχουν αλλάξει στον τρόπο με τον οποίο οι Βρυξέλλες αντιμετωπίζουν την Ελλάδα. Ότι οι εμμονές στις αδιέξοδες πολιτικές της λιτότητας υποχωρούν και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει έτοιμη να περάσει στη μετά Σόιμπλε εποχή. Και όλοι συμφωνούν ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να γυρίσει σελίδα και να διανύσει τα τελευταία κρίσιμα βήματα προς την έξοδο από τα Μνημόνια.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτό που διαβλέπουν, καταλαβαίνουν και δηλώνουν σχεδόν στο σύνολό τους οι πολιτικοί παράγοντες της Ευρώπη, ακόμα και οι σκληροπυρηνικοί του ΔΝΤ, δεν θέλουν να το δουν οι κήρυκες του χάους και της καταστροφής στο εσωτερικό της χώρας.
Αντί, έστω και την ύστατη στιγμή, να βοηθήσουν τη χώρα να σταθεί στα πόδια της, υπονομεύουν την προσπάθεια. Κρύβουν και κρύβονται. Για να κρύψουν τους σκελετούς στις ντουλάπες τους, τη Siemens, τις off shore και τις επιλήψιμες συναναστροφές, κρύβονται πότε στα... Εξάρχεια, πότε στον νόμο Παρασκευόπουλου και τελευταία στον Κορυδαλλό και στον Κουφοντίνα. Όμως αυτό που δεν κρύβεται τελικά είναι το πολιτικό και στρατηγικό αδιέξοδο. Και ο πανικός.
avgi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου