Άρωμα εκλογών;

του Τάσου Παππά

Μυρίζει εκλογές στην ατμόσφαιρα; Χωρίς καμιά αμφιβολία, λένε στην αντιπολίτευση και στα διευθυντικά γραφεία των μέσων ενημέρωσης που στηρίζουν τη Δεξιά. Απόδειξη; Κοινωνικό μέρισμα, χαλάρωση των capital controls, νέα έξοδος στις αγορές.

Κατά την άποψη ανώτατου παράγοντα (πιο… ανώτατος δεν υπάρχει) της Νέας Δημοκρατίας, όλα αυτά είναι κινήσεις απελπισίας μιας κυβέρνησης που προσπαθεί να περιορίσει την έκταση της ήττας. Αυτό είπε στη συνάντηση που είχε με δημοσιογράφους στο Στρασβούργο. Καταλάβατε ποιος είναι ο ανώτατος παράγοντας; Ευκολάκι. Δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία.

Η κυβέρνηση, όμως, διαψεύδει τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών και επιμένει ότι οι κάλπες θα στηθούν κανονικά με τη λήξη της θητείας της. Θα πείτε σιγά τα ωά. Το έχουμε ξαναδεί το έργο. Σωστό. Κατά κανόνα οι αντιπολιτεύσεις προβλέπουν πρόωρες εκλογές (ακόμη κι αν δεν τις θέλουν) και οι κυβερνήσεις διαψεύδουν (ακόμη κι αν τις προγραμματίζουν). Αυτή είναι η δουλειά τους.

Πρώτο ερώτημα: H Ν.Δ. έχει λόγο να επιθυμεί εκλογές; Φυσικά. Προηγείται στις μετρήσεις, η συσπείρωσή της έχει πιάσει ταβάνι, έχει μαζί της τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης, οι προσβάσεις της στο κράτος και στους θεσμούς αντιστέκονται (έως πότε όμως;) και η ηγεσία της φοβάται ότι αν αργήσουν οι κάλπες, οι γκρίνιες που σήμερα είναι υπό έλεγχο θα γίνουν ανοιχτές διαφωνίες, θα απειλήσουν την ίδια, θα κλονίσουν τη συνοχή της παράταξης και θα σπείρουν απογοήτευση στις τάξεις των οπαδών.

Κρατώντας τον μηχανισμό και τα στελέχη σε αγωνιστική ετοιμότητα και καλλιεργώντας προσδοκίες για επιστροφή στην εξουσία (με ό,τι συνεπάγεται για ένα κόμμα με έντονα πελατειακά χαρακτηριστικά) κερδίζει χρόνο. Αυτός όμως δεν είναι άφθονος.

Δεύτερο ερώτημα: Συμφέρει σήμερα την κυβέρνηση να πάει σε εκλογές; Με βάση τα στοιχεία, όχι. Στις δημοσκοπήσεις (όση αξία έχουν πια) βρίσκεται αρκετά πίσω. Η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ χαμηλή (γύρω στο 45%). Αρα, γιατί να τις κάνει; Για να τις χάσει στα σίγουρα; Για να γλιτώσει τη συντριβή, θα αντιτείνουν κάποιοι, προσθέτοντας ότι όσο καθυστερεί τόσο πιο πολύ φλερτάρει με την πανωλεθρία και ενδεχομένως με την πλήρη απαξίωση.

Με «λογική» ήττα, παραμένει στο προσκήνιο. Με κατάρρευση, θα αρχίσουν τα όργανα. Γι’ αυτό μοιράζει καθρεφτάκια για να ξεγελάσει τους ιθαγενείς. Να θυμίσουμε, πάντως, ότι οι παροχές της τελευταίας στιγμής δεν έσωσαν κυβερνήσεις. Ούτε οι επιταγές που μοίρασε ο Γ. Ράλλης απέτρεψαν τη μεγάλη ήττα της Νέας Δημοκρατίας το 1981, ούτε το «Τσοβόλα δώσ' τα όλα» του Α. Παπανδρέου βοήθησε το ΠΑΣΟΚ.

Στο μέγαρο Μαξίμου οι παλιές καραβάνες γνωρίζουν την πρόσφατη Iστορία, όπως γνωρίζουν και τις εκκρεμότητες που έχουν μπροστά τους, από τη διαχείριση των οποίων θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό και το πότε συμφέρει την κυβέρνηση να πάει σε εκλογές και, κυρίως, με ποια στρατηγική θα κατεβεί στο γήπεδο. Οι εκκρεμότητες:

• • Η υπόθεση των Paradise Papers είναι σε εξέλιξη. Το θέμα δεν ευνοεί τη Νέα Δημοκρατία. Το έδαφος είναι ναρκοθετημένο. Μπορεί να μην προκύψει πρόβλημα με ποινικές ουρές, ωστόσο η απαξίωση στο ηθικό πεδίο είναι δεδομένη.
• • Η δίκη της Siemens συνεχίζεται και οι αποκαλύψεις βλάπτουν Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Ο Χριστοφοράκος βρίσκεται μακριά και προστατευμένος, αλλά μάρτυρες και κατηγορούμενοι μιλούν και εκθέτουν τα κόμματα του συναινετικού δικομματισμού.
• • Η εξεταστική επιτροπή για τα σκάνδαλα στον χώρο της Υγείας βγάζει συνεχώς λαβράκια. Οι βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ αμύνονται με τρύπιες οπισθοφυλακές.
• • Η διαδικασία για τις τηλεοπτικές συχνότητες είναι στην τελική ευθεία. Αν δεν υπάρξει νέο μπλοκάρισμα από την… ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, η κυβέρνηση δικαιούται να πει ότι «μια σκαστή παρανομία τελείωσε», ενώ το ποσό που θα εισρεύσει στο δημόσιο ταμείο δεν είναι αμελητέο.
• • Η κυβέρνηση έχει βάσιμες ελπίδες ότι θα πετύχει διευθέτηση για το χρέος μέσα στο 2018. Το ΔΝΤ πιέζει προς αυτήν την κατεύθυνση και οι Ευρωπαίοι δεν είναι τόσο άτεγκτοι όσο ήταν στο παρελθόν. Συνεπώς, δεν αποκλείεται να δούμε τον Τσίπρα με γραβάτα.
• • Και το κυριότερο: Το οικονομικό επιτελείο αγωνίζεται για να εξασφαλίσει δημοσιονομικό περιθώριο ώστε να προχωρήσει σε μείωση της φορολογίας και του ΕΝΦΙΑ. Κερδίζεις εκλογές με τη σημερινή φορολογία και τον σημερινό ΕΝΦΙΑ; Μόνο με θαύμα.

Καραδοκεί ο αντίλογος: Ακόμη κι αν η κυβέρνηση έχει επιτυχίες σε όλα τα παραπάνω είναι βέβαιη ότι θα κερδίσει τις εκλογές; Οχι, φυσικά. Σε αρκετές περιπτώσεις και εδώ και σε άλλες χώρες είδαμε τους ψηφοφόρους να επιλέγουν με περίεργα από πρώτη ανάγνωση κριτήρια: άλλοτε ψηφίζουν όχι για να επιδοκιμάσουν το πρόγραμμα του ερχόμενου κόμματος, αλλά για να τιμωρήσουν το απερχόμενο επειδή διέψευσε τις ελπίδες τους.

Αλλοτε, ακόμη κι αν αναγνωρίζουν σε μια κυβέρνηση ότι τα κατάφερε στα δύσκολα, επιλέγουν τον αντίπαλό της γιατί πιστεύουν ότι αυτή έδωσε ό,τι είχε να δώσει και πρέπει να πάρει την ευκαιρία του το άλλο κόμμα. Κορυφαίο παράδειγμα: ο Τσόρτσιλ κέρδισε έναν παγκόσμιο πόλεμο και έχασε τις εκλογές που έγιναν αμέσως μετά.

efsyn