Γιατί ξύπνησε ξανά ο φασισμός

Αναρωτιόμαστε γιατί ξύπνησε και πάλι το τέρας του φασισμού και απειλεί τις ζωές μας

της 'Ολγας Νάσση

Δεν περιμέναμε στις μέρες μας, σε μια ευρωπαϊκή χώρα, μια χώρα γνωστή για τη δημοκρατική της παράδοση, να δούμε έναν υπουργό, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, να ποζάρει με ένα αυτόματο όπλο στα χέρια του. Ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι από τον αρχηγό της ιταλικής Ακροδεξιάς, και όχι μόνο, τον Ματέο Σαλβίνι; Συνηθίζουμε να λέμε ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Κάτι τέτοιο συμβαίνει στις μέρες μας, όμως η φάρσα είναι πικρή και επικίνδυνη.

Αναρωτιόμαστε γιατί ξύπνησε και πάλι το τέρας του φασισμού και απειλεί τις ζωές μας. Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα δεν είναι απλή. Βέβαιο είναι ότι ο νεοφιλελευθερισμός έχει το μεγαλύτερο κομμάτι της ευθύνης. Η επιβολή των επιταγών του (της λιτότητας, των ιδιωτικοποιήσεων, των εργασιακών μεταρρυθμίσεων σε βάρος των μισθωτών και των αδύναμων) συμπεριελάμβανε και τον αυταρχισμό και την αποδυνάμωση της δημοκρατίας.

Η απληστία των ευρωπαϊκών και των παγκόσμιων ελίτ, που θέλουν να μοιράζονται όλο και λιγότερα με τα χαμηλότερα στρώματα, έφτασε τα τελευταία χρόνια στο αποκορύφωμά της. Το εισοδηματικό χάσμα γιγαντώθηκε. Οι παροχές του κράτους σε υγεία, παιδεία και γενικά σε κοινωνικά αγαθά έπρεπε να μειωθούν για να αφήσουν περισσότερο περιθώριο κέρδους στο πλουσιότερο 1%.

Δεν είναι αλήθεια ότι ο νεοφιλελευθερισμός θέλει την εξάλειψη του κράτους, γιατί το κράτος το χρειάζεται η κυρίαρχη τάξη, προκειμένου να το χρησιμοποιεί για τα δικά της συμφέροντα και να απομυζά από αυτό τεράστιους πόρους, μην αφήνοντας, ει δυνατόν, ούτε τα αποφάγια του τραπεζιού της στους υπόλοιπους. Παράλληλα, λοιπόν, με τις παροχές για τους φτωχούς μειώνονται οι φόροι για τους πλούσιους.

Πώς να μη δικαιολογήσουμε την αγανάκτηση των Γάλλων πολιτών, όταν βλέπουν να συγκεντρώνονται τεράστια ποσά για την αποκατάσταση της Νοτρ Νταμ, όταν πολλοί από αυτούς δεν κατορθώνουν να φτάσουν στο τέλος του μήνα με τα πενιχρά τους έσοδα; Αυτοί που χαρίζουν αυτά τα ποσά είναι οι ίδιοι που αποδίδουν ελάχιστους φόρους στο γαλλικό κράτος, μην επιτρέποντας στο υπουργείο Πολιτισμού να έχει αρκετά κονδύλια ώστε να είναι σε θέση να συντηρήσει τα μνημεία.

Η άνοδος της Ακροδεξιάς παντού στην Ευρώπη συνδέεται άρρηκτα με τα προηγούμενα, γιατί οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και ενός τμήματος των Σοσιαλδημοκρατών απογοήτευσαν τους πολίτες της Ευρώπης και τους έστρεψαν ενάντια σε αυτούς που κάποιοι τους υποδείκνυαν ως ενόχους των δεινών τους, δηλαδή τους πιο αδύναμους, τους διαφορετικούς, τους πρόσφυγες, τους μετανάστες, τους Ρομά, τους ομοφυλόφιλους.

Και αφού το υποκείμενο στο οποίο είχαν πιστέψει, μια ένωση κρατών που θα τους εξασφάλιζε ευημερία και ελευθερία, τους φτωχοποίησε και τους αφαίρεσε δικαιώματα, άρχισαν να νοσταλγούν το έθνος-κράτος και θέλησαν να αποτραβηχτούν πίσω από τα σύνορά τους, υψώνοντας φράχτες για να αφήσουν έξω τους «εισβολείς».

Η Λεπέν, ο Σαλβίνι, ο Ορμπαν και πολλοί άλλοι είναι δημιουργήματα αυτών των πολιτικών. Ολοι αυτοί ανήκουν στο ρεύμα του ιστορικού αναθεωρητισμού, της παράλληλης πραγματικότητας και των fake news, σ’ αυτό που ονομάζουμε ακροδεξιό λαϊκισμό.

Δεν είναι δυνατό να αγωνιστούμε ενάντια σε αυτή τη Μαύρη Διεθνή, εάν δεν διαμορφώσουμε ένα άλλο, αντίπαλο μέτωπο, εάν δεν βρούμε κοινούς στόχους μαζί με την Ευρωπαϊκή Αριστερά, με Σοσιαλδημοκράτες που έχουν διαφοροποιηθεί, με τους Πράσινους, με τους δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες της Ευρώπης.

Σ’ αυτό το μέτωπο δεν είναι δυνατό να εντάξουμε τον Εμανουέλ Μακρόν, πολέμιο των ίδιων των εργαζομένων του και υπέρμαχο της νεοφιλελεύθερης τάξης πραγμάτων. Στην Ιταλία, θα μπορούσαμε να εντάξουμε το Κίνημα των Πέντε Αστέρων; Μόνο το αριστερό του κομμάτι, ίσως. Πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι ένας σημαντικός μοχλός για να αντιστρέψουμε αυτή την πορεία προς το σκοτάδι. Γι’ αυτό και είμαι υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές.

efsyn