της Δάφνης Απότσου
Η δικαιοσύνη μια χαρά βλέπει. Ο αμφιβληστροειδής της λειτουργεί άψογα εξ ου και μπορεί να διακρίνει ποιον έχει απέναντι της κι αναλόγως να τον κρίνει. Το σφάλμα δεν βρίσκεται στην όρασή της αλλά στο γεγονός ότι δεν μπορεί να υπάρχει δικαιοσύνη άνευ ισοτιμίας.
Η έλλειψη ισοτιμίας είναι που οδηγεί σε άλλα μέτρα και άλλα σταθμά. Η έλλειψη ισοτιμίας απέναντι στο νόμο επηρεάζει την εισήγηση ενός εισαγγελέα κι όχι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται κι ερμηνεύει την αλήθεια του κατηγορούμενου. Η έλλειψη ισοτιμίας αποφασίζει αν η πρωτόδικη ποινή θα εκτελεστεί από τον καταδικασθέντα ή θα του αποδοθεί η στοργική ελευθερία μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεσή του σε δεύτερο βαθμό. Όλα είναι θέμα μονομέρειας, προκατάληψης ή μεροληψίας κι όχι οπτικής δυσλειτουργίας. Όταν λόγου χάρη ο ένας εισαγγελέας αρχειοθετεί μηνυτήρια αναφορά εις βάρος κάποιου για παιδεραστία, κι ένας άλλος εισαγγελέας, με βάση τα ίδια στοιχεία την επαναφέρει, για να καταλήξει τελικά η υπόθεση σε καταδίκη, δεν έχουμε να κάνουμε διαφορετική αξιολόγηση και εκτίμηση μεταξύ δύο εισαγγελέων. Έχουμε να κάνουμε με ωμή μεροληψία από τη μία και με απόδοση ισότητας στην άλλη. Ο πρώτος αξιολόγησε την υπόθεση λαμβάνοντας υπόψη ότι είχε απέναντι του έναν πρώην βουλευτή και συνεργάτη του Μητσοτάκη, ο δεύτερος είχε μπροστά του έναν παιδόφιλο βιαστή. Δεν γίνεται να μην τα λέμε αυτά μπας και παρεξηγηθεί το δικαστικό σώμα. Είμαστε όλοι κοινοί θνητοί και υπό κρίσιν.
Ούτε μπορεί η ισοτημία να είναι exclusive. Διότι το ευεργέτημα αναστολής της εκτέλεσης πρωτόδικης ποινής του καταδικασθέντα παιδόφιλου, πρώην βουλευτού της ΝΔ, Ν. Γεωργιάδη το αποδίδουμε ακριβώς σε αυτή την exclusive ισότητα που συμπεριλαμβάνει και τον καταδικασθέντα σε κάθειρξη σε 13 ετών, πρώην βουλευτή της ΝΔ, Π. Μαντούβαλο για παραδικαστικό κύκλωμα, τον καταδικασθέντα σε κάθειρξη 15 ετών, τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ Γ. Ανθόπουλο για τοκογλυφία και λοιπά άλλα ένοχα λευκά κολλάρα. Αλλά δεν περιλαμβάνει την καθαρίστρια από το Βόλο που πλαστογράφησε απολυτήριο δημοτικού για να εξασφαλίσει δουλειά. Αυτή δεν είχε λευκό κολλάρο να της εξασφαλίσει αναστολή μιας αδιανόητης ποινής. Το σφουγγαρόπανό της είχε…
Οι προκαταλήψεις της δικαστικής εξουσίας που υπονομεύουν μία αντικειμενική έρευνα ή μία δίκαιη δίκη δεν σταματούν εδώ. Αυτή την περίοδο διεξάγεται σε δεύτερο βαθμό μια δίκη που μας αφορά με ένταση. Όχι επειδή δολοφονήθηκε εν ψυχρώ το δικό μας παιδί, αλλά επειδή η στοχευμένη σφαίρα που αφαίρεσε τη ζωή του Α. Γρηγορόπουλου, σκότωσε κομμάτι της ψυχής και του νου πολλών από εμάς κι αυτή η απώλεια δεν αντικαθίσταται. Ακούσαμε λοιπόν τον εισαγγελέα της έδρας να μιλά για ε-πι-πο-λαι-ό-τη-τα του εκτελεστή Κορκονέα. Ο μόνος επιπόλαιος ήταν του τραγουδιστή Καλατζή, έγραψε κάποιος εύστοχα στα social media. Ενώ όλα τα αποδεικτικά στοιχεία αλλά κι οι σκόπιμες παραλείψεις των αρχών που συνόδευσαν μετέπειτα την πράξη του ειδικού φρουρού, δείχνουν συνειδητή πρόθεση, ο εισαγγελέας εστιάζει στο γεγονός ότι ο θύτης είναι ένστολος και το ανήλικο θύμα κυκλοφορούσε βράδυ στα Εξάρχεια. Αυτό αυτομάτως αλλοιώνει την ερμηνεία της πραγματικότητας.
Αυτά τα δύο οριακά παραδείγματα, η δίκη του Ν. Γεωργιάδη κι η δίκη του Α. Γρηγορόπουλου, που απασχολούν την επικαιρότητα, επαληθεύουν ότι «το δίκαιο του ισχυρότερου είναι κι αυτό δίκαιο». Κι εδώ είναι ο ρόλος της κοινωνίας και της έντιμης δημοσιογραφίας. Να παλεύουν για την αλήθεια από όπου κι αν προέρχεται, να ανταποκρίνεται η δικαστική απόφαση στην βαρύτητα του εγκλήματος και να υπάρχει ισοτιμία.
κουτι πανδωρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου