Τι δεν προέβλεψε ο νομοθέτης

του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Οι ανεξάρτητες Αρχές αποτελούν πληγή για τη δημοκρατία. Κάτι που γίνεται φανερό και τώρα με το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης και την αδυναμία συγκρότησής του. Υφίσταται κι ένα συνταγματικό κενό πρόβλεψης τι γίνεται αν δεν συμπληρώνονται τα 4/5 της πλειοψηφίας της Διάσκεψης των Προέδρων που εκλέγουν τα μέλη των ανεξάρτητων Αρχών κι έρχεται έτσι να συμπληρωθεί το παζλ.

Διότι ο νομοθέτης δεν προέβλεψε τι θα συμβαίνει αν για διάφορους λόγους δεν υπάρχει η δυνατότητα να επιτευχθεί η πλειοψηφία των 4/5. Τι (θα) κάνουμε τότε; Δεν θα συγκροτηθεί ποτέ το ΕΣΡ εν προκειμένω;

Μια μειοψηφία, με άλλα λόγια, μπλοκάρει τις αποφάσεις μιας πλειοψηφίας. Πόσο δημοκρατικό φαντάζει όλο ετούτο;

Οι ανεξάρτητες Αρχές, με μέλη διορισμένα και όχι εκλεγμένα, δεν υποχρεώνονται να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Νέα ήθη. Χωρίς θεωρητικά και πρακτικά να διαθέτουν τη λαϊκή αποδοχή, αποφασίζουν κατά το δοκούν. Πόσο δημοκρατικό φαντάζει όλο ετούτο;

Με τις εκλεγμένες κυβερνήσεις μάλιστα να μην έχουν λόγο επί αυτών των αποφάσεων. Το λέει και το Σύνταγμα άλλωστε σε μερικές περιπτώσεις, όπως και τώρα: τα ραδιοτηλεοπτικά ζητήματα αποτελούν υπόθεση μιας ανεξάρτητης Αρχής και μόνο.

Ουδείς άλλος μπορεί να παρέμβει.

Αυτή τη στιγμή είμαστε έναν χρόνο κι έναν μήνα ακριβώς χωρίς ΕΣΡ. Και μη λογαριάζετε μόνο τις τηλεοπτικές άδειες που αποτελούν το φλέγον ζήτημα το τελευταίο διάστημα, υπάρχουν κι άλλα θέματα, εξίσου, αν όχι περισσότερο, σοβαρά.

Εναν χρόνο κι έναν μήνα ακριβώς τώρα και τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί λειτουργούν ανεξέλεγκτοι.

Δεν τους ελέγχει κανείς ούτε για την πολιτική πολυφωνία τους ούτε για τις πολιτικές ισορροπίες που πρέπει να τηρούν, δεν τους ελέγχει ακόμα και για άλλα πράγματα που έχουν τη σημασία τους, όπως τι ώρα θα μεταδίδονται οι τηλεοπτικές διαφημίσεις παιδικών παιχνιδιών - ειρήσθω εν παρόδω, απαγορεύεται ρητώς πριν από τις 10 το βράδυ.

Εναν χρόνο κι έναν μήνα χωρίς ΕΣΡ, λοιπόν, κάπως πρέπει επιτέλους να αντιμετωπιστεί το νομοθετικό αλλά και συνταγματικό κενό. Ο νομοθέτης δεν σκέφτηκε πως θα υπάρξει ένας Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η «θεσμική» ευθύνη που φέρει η Νέα Δημοκρατία είναι δεδομένη.

efsyn