Η Αισθητική της Αδηφαγίας

Μέσα σε ένα περίπου μήνα έγινε έκδηλη η πολιτική παραφροσύνη, η απανθρωπιά, η αδιαφορία, ο κυνισμός και η πατριδοκαπηλία

του Ευάγγελου Κωνσταντέλου

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η νεο-χουντική του κυβέρνηση, μέσα σε περίπου ένα μήνα διακυβέρνησης, έκαναν φανερή την αδιαφορία τους για την κοινωνία και για όσους τους ψήφισαν, δίνοντας μάλιστα ένα πιο ολοκληρωμένο νόημα στην έννοια … της αναισχυντίας.

Όλες οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, στο μέχρι τώρα νομοθετικό της έργο, αφορούν τη συνέπειά της στον μισανθρωπισμό, την αποστροφή της για την κοινωνία, την εκτροπή από τις δημοκρατικές αρχές, την παρέκκλιση από κάθε ηθική και την παραβίαση όλων των κανόνων της λογικής.

Οι άνθρωποι, που σήμερα θεωρητικά κυβερνούν τη χώρα, από τις πρώτες κιόλας μέρες δεν έκρυψαν, ότι η διαρπαγή και η λεηλασία του δημόσιου πλούτου αλλά και ο κυνισμός της αντικοινωνικής τους συμπεριφοράς δεν είναι απλά χαρακτηριστικά της «ιδεολογίας» τους, αλλά είναι η ίδια η αισθητική της σημερινής εκφυλισμένης δήθεν αστικής τάξης αλλά και η κενότητα των αυλικών του «προέδρου» της. Μια εκφυλισμένη κάστα από δημοσιογράφους, βουλευτές και ακαδημαϊκούς, οι οποίοι με τον ασυνάρτητο λόγο τους απορροφούν τη δυσαρέσκεια, τη χλεύη και το ανάθεμα, πριν αυτά φτάσουν στον Μητσοτάκη, δείχνει να αναζητά εναγωνίως γρήγορους τρόπους διαγουμίσματος και αρπαγής. Αυτή η έξις, των υποτακτικών που προστατεύουν τον Μητσοτάκη, τους υποδεικνύει μια άμεση εχθρική στάση απέναντι στο κοινωνικό σώμα και ένα μίσος απέναντι στη λογική. Η αισθητική αυτή αποστρέφεται καθετί πνευματικό, ιδεολογικά άρτιο και αυθεντικά ορθολογικό και αληθινό. Οι «σκλάβοι» του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού διάγουν βίο ανάγωγο και ρηχό.

Δε θα δούμε κανέναν στη σημερινή ΝΔ, ο οποίος να διαθέτει ευαισθησίες, δημοκρατικότητα, να είναι αυτάρκης και με πλήρη συναίσθηση της κοινωνικής πραγματικότητας και της καθημερινής ζωής. Η αμετροέπεια και η μεγαλορρημοσύνη, που βρίσκονται στις κολακείες, δείχνουν τη μικρότητα και τη φαιδρότητα, ολοκληρώνοντας έτσι την εντύπωσή μας για την παντελή απουσία νοήματος, ουσίας, περιεχομένου, τόσο στο πρόσωπο του Μητσοτάκη όσο και στη γενικότερη κλίκα που τον πλαισιώνει. Η επίπλαστη δημόσια εικόνα δεν προδίδει σε καμία περίπτωση μια πολιτική συμπεριφορά, η οποία στοχαστικά και μεθοδικά μάχεται για το κοινό καλό και για την κοινωνική ευτυχία. Αντίθετα, είναι πρόδηλη η ανούσια φλυαρία του κυβερνητικού συστήματος, η εχθρότητα που νιώθει για την κοινωνική ευημερία και αρμονία, η έλλειψη κοσμιότητας και η μήνις του για την καθολική ευδαιμονία της πολιτείας. Η Ελλάδα σήμερα έχει παραδοθεί άνευ όρων σε μια κλειστή αδηφάγα και ακόρεστη κάστα βαρβάρων, η οποία έχει ως αρχηγό της ένα θύμα οικογενειακής δεσποτείας, που πασχίζει με νέο-Σαμαρικό ύφος και νοοτροπία να επιβεβαιώσει τη θέση του.

Η επαίσχυντη εικόνα της κυβέρνησης και των εθελόδουλων φαρισαίων που την συνθέτουν, παριστά μια δύσμορφη, δυσώδη, εκβαρβαρισμένη, εκμαυλισμένη, άλογη και παρηκμασμένη πολιτειακή δυστοπία, η οποία ως οντολογική της έγνοια έχει τον κορεσμό κάθε λογής κατώτερου ενστίκτου. Πρόκειται για μια εκβαρβαρισμένη και εκφυλισμένη εικόνα πολιτικής εξουσίας, που απολυτοποιεί τον ήδη φαύλο κόσμο της πολιτικής. Αυτή η βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισμού έφερε στην εξουσία αστόχαστους και απαίδευτους βουλευτές, αδίστακτους και ασύδοτους υπουργούς, οι οποίοι ηνιοχούν την πολιτική ζωή του τόπου με διαφθορά, διαπλοκή, αυταρχικότητα, αχρειότητα και αδικία, τοποθετώντας σε όλους τους τομείς της δημόσιας διοίκησης κηφήνες.

Μέσα, λοιπόν, σε ένα περίπου μήνα έγινε έκδηλη η πολιτική παραφροσύνη, η απανθρωπιά, η αδιαφορία, ο κυνισμός και η πατριδοκαπηλία. Μια κυβέρνηση που δεν διστάζει να ξεπουλήσει τα πάντα, αρκεί να μην διακινδυνέψει η ακόρεστη επιθυμία της για εξουσιαστικά προνόμια και σφετερισμό του δημόσιου πλούτου, δημιουργεί μια άνομη πολιτεία, όπου αναπτύσσονται επιπλέον παρασιτικά στοιχεία κατ’ εικόνα και ομοίωσή της.

Αυτή είναι η αισθητική του ακόρεστου. Μιας δυστοπίας όμοιας με αυτής που περιγράφει για τους πολιτικούς ο Witkiewicz στο μυθιστόρημά του Nienasycenie (Αδηφαγία), (όμοια και στους Orwell, Joyce, T.S Eliot, Huxley). Η κοινωνική απάθεια είναι προ των πυλών σε τέτοιες κοινωνίες, οι οποίες αναζητούν ένα «μαγικό χάπι», που θα φέρει την αρμονία και την ευτυχία, ένα μαγικό χάπι ώστε να ξεφύγουν από τη μιζέρια και την φθορά. Οι επίδοξοι ηγεμονίσκοι, η εκφυλισμένη «αριστοκρατία» και οι παράφρονες πολιτικοί με τη δική τους απάθεια οδηγούν τα πράγματα στη σήψη και τον όλεθρο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχοντας ένα μέντορα σαν τον Σαμαρά,ιπποκόμους χουντικούς και σταβλίτες διαπλεκόμενους δημοσιογράφους και ΜΜΕ, να τον προστατεύουν και να τον κολακεύουν, με την κατάλληλη πίεση θα υποτροπιάσει. Θα αποκαλυφθεί ολόκληρη η «γύμνια» της πολιτικής απάτης, που τον έκανε πρωθυπουργό. Και τότε ή θα τον φάνε τα σκυλιά του Ακταίωνος ή θα τον βάλουν στο μουσείο όπως τον Balatony Kalman στο Taxidermia (2006). Εκεί θα είναι και θα τον παρατηρεί η εκφυλισμένη «αστική» του τάξη, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό του την ενσάρκωση της Αισθητικής της Αδηφαγίας. Εκεί θα είναι όλοι τους … ο Κώστας Σημίτης, ο Γιάννης Στουρνάρας, η Μιράντα Ξαφά, ο Αντώνης Σαμαράς και φυσικά ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο οποίος θα προλογίζει την έκθεση.

ΥΓ1. Συγνώμη για τον όχι και τόσο αισιόδοξο τόνο του άρθρου, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Ο Σύριζα οφείλει να βρει ουσιαστικούς τρόπους, να αντιμετωπίσει τον μεσαίωνα, που φέρνει ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του, από το να αντιπολιτεύεται χλιαρά με βάση το τι παράγει και αναπαράγει ο ΣΚΑΙ και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ. Οφείλει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τον ψευδολογούντα συρφετό που ενεργεί ενάντια στο δημόσιο συμφέρον και κατευθύνει τον δημόσιο διάλογο.

ΥΓ2. Παρόλο που έχω γράψει δύο πολύ δηκτικά άρθρα για την τέχνη του Αρκά και την αντικοινωνική πολιτική του στροφή στο αντι-Σύριζα παραλήρημα, το γεγονός ότι η επίσημη σελίδα του στο facebook, μετά από αναφορές και παράπονα χρηστών, μπλοκαρίστηκε από τους διαχειριστές είναι δημοκρατικό ολίσθημα. Ο Αρκάς πρέπει, να συνεχίσει να παράγει σάτιρα … Δελφιναρίου και Νεοφιλελεύθερης αισθητικής στο facebook, ελεύθερα και χωρίς λογοκρισία. Η τέχνη του είναι δημόσια και ως τέτοια πρέπει να κρίνεται και να σχολιάζεται. Ειδάλλως, η σάτιρα του facebook θα μονοπωλείται από το Σίλα. Οι εκπτώσεις στη δημοκρατία για να αντιμετωπίσουμε αυτούς με τους οποίους διαφωνούμε ιδεολογικά δημιουργούν περισσότερα προβλήματα και οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς. Είναι σαν να αντιγράφει κανείς τις πρακτικές δογματικών ιεροεξεταστών όπως της Εκκλησίας OnLine, η οποία εν έτει 2019 μ. Χ. απειλεί με διώξεις τα σατιρικά «Κουλουβάχατα Comics» για την ανάρτηση ενός κόμικ που θεωρήθηκε βλάσφημο.

κουτι πανδωρας