Μαύρο στα ραδιόφωνα

της Κατερίνας Μπρέγιαννη
"Μαδούροι», «Βόρεια Κορέα», «Κιμ Γιονγκ Ουν», «Σοβιετία», «μαύρες μέρες για την ενημέρωση» διερρήγνυε τα ιμάτια της η Ν.Δ. όσο ήταν στην αντιπολίτευση. Δεν έχαναν και δεν χάνουν ευκαιρία να κατακεραυνώνουν την τότε κυβέρνηση για παρεμβατισμούς στην ΕΡΤ και πρωτοφανή αντιδημοκρατική συμπεριφορά, ενώ παράλληλα αιτιολογούσαν ακόμα και το “μαύρο”.
Σήμερα, που επανήλθε επιτέλους η κανονικότητα και το Γραφείο του Πρωθυπουργού ανέλαβε την ΕΡΤ, το ΑΠΕ, ενώ διευθυντής της δημόσιας τηλεόρασης διορίστηκε ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του Κυριάκου Μητσοτάκη Κων. Ζούλας, όλα αυτά φαντάζουν μακρινό παρελθόν και ο πλουραλισμός αποκαταστάθηκε πλήρως πλέον.
Η ελευθερία του λόγου ανθεί, και η δημοκρατία επίσης. Γι’ αυτό κανείς δεν ανησύχησε για την πυρκαγιά που κατέστρεψε ολοσχερώς κεραίες και εγκαταστάσεις τουλάχιστον δεκαπέντε ραδιοφωνικών σταθμών μαζί και των φιλικά προσκείμενών τους.
Σιγή ιχθύος σήμερα. Τίποτα αρνητικό δεν θα επιτρέψουν να χαλάσει την εικόνα τους. Φρόντισαν να θάψουν άρον - άρον το θέμα, κι ας καταστράφηκαν ολοκληρωτικά οι επιχειρήσεις τους, κι ας φιμώνονται για άγνωστο πόσο διάστημα οι σταθμοί, κι ας χάσουν οι πολίτες την ενημέρωσή τους, τη χαλάρωση ή τη διασκέδασή τους. Ποιος νοιάζεται;
Κανένα άγχος δεν έχουν σήμερα για την πολυφωνία που υπέστη τέτοιο πλήγμα κι ας τραβάνε τα μαλλιά τους οι τεχνικοί και οι υπεύθυνοι των σταθμών που φιμώθηκαν διπλά, μία φορά από την πυρκαγιά και μία από την κυβερνητική αδιαφορία.
Αυτοί που επέβαλαν το “μαύρο” στην ΕΡΤ καμία σημασία δεν δίνουν για το δικαίωμα των πολιτών στην πλουραλιστική ενημέρωση και φυσικά αδιαφορούν για το χτύπημα στη δημοκρατία αν επιβεβαιωθούν οι δυσοίωνες προβλέψεις των τεχνικών και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί σταματήσουν να λειτουργούν για μήνες.
Η ελευθερία του λόγου, ένα πρόσχημα για τη Ν.Δ., ακόμη ένα αντιπολιτευτικό πυροτέχνημα, μια ευκαιριακή σημαία της τετράχρονης προεκλογικής -γι’ αυτούς- περιόδου, διότι έτσι αντιλαμβάνονταν τη διακυβέρνηση της χώρας επί ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα, που επανήλθαν στην εξουσία, δεν έχουν καμία βιάση και κανένα ενδιαφέρον να τη διασφαλίσουν. Ούτε ίχνος ντροπής για την απροκάλυπτη υποκρισία τους.
Μια κυβέρνηση που από τον πρώτο μήνα, ακολουθώντας μια τακτική σοκ και δέους, αρχίζει να θέτει τα δικαιώματα σε διαθεσιμότητα και τη δημοκρατία υπό αίρεση διαλύοντας δομές του κράτους για να πείσει ότι δεν υπάρχει συνέχεια. Μια κυβέρνηση που επιχειρεί να στήσει μια αυτοκρατορικού τύπου διακυβέρνηση στο όνομα του επιτελικού κράτους γιατί να ανησυχεί αν οι πολίτες χάσουν τα ραδιόφωνα της χώρας;
αυγη