Εντάξει, το στίγμα στον απολυμένο δεν το σκέφτηκε κανείς, αλλά τα χέρια των εργοδοτών που απελευθερώνονται για να προχωρήσουν σε νέες προσλήψεις δεν τα βλέπετε;
του Λάμπρου Τσουκνίδα
Κακό πράγμα οι «αριστερές ιδεοληψίες»! Σε τυφλώνουν και δεν μπορείς να δεις το αυτονόητο: Ότι ο βάσιμος λόγος απόλυσης «στιγματίζει» τον άνεργο δυσχεραίνοντας την προσπάθειά του να βρει δουλειά! Άσε τους δύσμοιρους εργοδότες, που φοβούνται τη γραφειοκρατία των απολύσεων και δεν κάνουν προσλήψεις!
Άλλωστε, μας το είπαν και αυτό, αλλά πού εμείς, οι δεκατέσσερις χιλιάδες τόσες νέες θέσεις ανεργίας του Ιουλίου γι’ αυτό ακριβώς δημιουργήθηκαν! Σαμποτάζ κατά των νέων προσλήψεων από τον ΣΥΡΙΖΑ, που έχανε, ήταν η ρύθμιση της Αχτσιόγλου, μας είπαν, αλλά πού να μας αφήσουν οι αριστερές ιδεοληψίες να το καταλάβουμε...
Και όμως, είναι τόσο απλό! Πάρε για παράδειγμα, αγαπητέ αναγνώστη, τις εφημερίδες. Κοντεύει Δεκαπενταύγουστος, οι ειδήσεις βγαίνουν με το σταγονόμετρο και εσύ δεν αγοράζεις εφημερίδα. Επομένως, γιατί να μην μπορείς να απολύσεις χωρίς εξήγηση όσους περισσεύουν και να τους ξανακάνεις προσλήψεις τον Σεπτέμβριο; Τότε να δεις εκτόξευση στις νέες καλοπληρωμένες δουλειές!
Εντάξει, στο ενδιάμεσο οι απολυμένοι θα έχουν ακυρώσει τις διακοπές τους, αλλά ας ήταν φρόνιμα μυρμήγκια, που θα ‘λεγε και η Ξαφά, να έχουν κάνει το κουμάντο τους, να έχουν βάλει ένα κομπόδεμα στην άκρη, να μην αφήσουν ξεκρέμαστους τους ξενοδόχους και την εφορία, που θα πλήρωναν (λέμε τώρα...)...
Αν η απόλυση έπρεπε να δικαιολογηθεί, τι θα κέρδιζε ο εργαζόμενος; Μια ρετσινιά ή την αναγκαστική παραμονή σε μια ομάδα, που δεν τον θέλει -διότι, μην το ξεχνάμε, οι επιχειρήσεις είναι ομάδες που δουλεύουν για το καλό όλων. Εσύ φαντάζεσαι καμιά ποδοσφαιρική ομάδα να πάει μπροστά κρατώντας στο ρόστερ της έναν ποδοσφαιριστή που δεν αρέσει στον πρόεδρο;
Άσε που, το ότι με την κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης επανέρχεται το καθεστώς των απολύσεων που ίσχυε από το 1920 (με Βασιλικό Διάταγμα, παρακαλώ), είναι σαφές δείγμα καινοτομίας και προόδου. Τόσος πλούτος έχει παραχθεί σε αυτή τη χώρα με αυτό το θεσμικό πλαίσιο, πλούτος που παρήγαγε θέσεις εργασίας, οπότε... συνταγή που κερδίζει, δεν την αλλάζεις! Το ξέρει και ο πρόεδρος (της ποδοσφαιρικής ομάδας, που λέγαμε).
Μην σου πω ότι το ξέρει και η οικογένεια Γουόλτονς -όχι της τηλεοπτικής σειράς, βέβαια! Της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Walmart. Μιλάμε για μια από τις πλουσιότερες στον κόσμο! Νομίζετε ότι με βάσιμους λόγους απόλυσης αυξάνει την περιουσία της κατά 4 εκατ. δολάρια την ώρα -αυτή την ίδια ώρα, που ο υπάλληλός τους κερδίζει 11 ολόκληρα δολάρια (κατά πώς γράφει το Bloomberg); Εμ, έτσι πάει μπροστά η οικονομία, δημιουργείται πλούτος και στο τέλος, μας λένε, κερδίζει κάτι και η μεσαία τάξη... Μιλάμε για εντελώς “παλαβή Δεξιά”...
αυγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου