Μαύροι πάνθηρες, μπλε φλαμίνγκα και πράσινα άλογα

του Σπύρου Γεωργάτου
Κάποτε, επί εποχής «αγανακτισμένων», ένας υπερφυσικός ΜΑΤατζής άρχισε να σπρώχνει απρόκλητα μια γυναίκα που διαδήλωνε δίπλα μου. Η διαφορά μεγέθους - και εξοπλισμού - ήταν συντριπτική, αλλά η γυναίκα δεν σκιάχτηκε. Γύρισε και φώναξε αυστηρά στον ρομποκόπ «γιατί με σπρώχνεις παιδί μου, εγώ είμαι μάνα σου». Προς κατάπληξη όλων των παρευρισκομένων, ο ΜΑΤατζής οπισθοχώρησε με συστολή και επανήλθε στην τάξη.
 
Δυστυχώς, δεν έκανε το ίδιο ο Κορκονέας. Κι έτσι σκότωσε ένα δεκαπεντάχρονο παιδί, σημαδεψε ανεξίτηλα την ψυχή ενός άλλου και καταδίκασε τον εαυτό του - και την οικογένειά του - στη δημόσια χλεύη. Θα περπατάει από δω και πέρα στον δρόμο και οι περαστικοί θα αποστρέφουν το βλέμμα ψιθυρίζοντας «να ο φονιάς».
 
Το δίδαγμα είναι διπλό. Πρώτον, δεν υπάρχει περίπτωση να στήσεις υπερ-εξοπλισμένους - και υπο-εκπαιδευμένους - αστυνομικούς σε δημόσιο χώρο και να μην μπουν στον πειρασμό να παραφερθούν. Δεύτερον, ενώ στους κοινούς θνητούς η θέα ενός γιγαντόσωμου οπλοφόρου προκαλεί δέος, ορισμένοι μικροκαμωμένοι Δαβίδ δεν έχουν πρόβλημα να απαντήσουν στις προκλήσεις αυτών των Γολιάθ με τον ίδιο τρόπο. Άρα, τί νόημα έχει η παράταξη εκατοντάδων μαυροντυμένων και πάνοπλων αστυνομικών («μαύροι πάνθηρες», όπως λέει το ρεπορτάζ), στους δημόσιους χώρους της Αθήνας;
 
Αν είναι για τους πορτοφολάδες και τους φουκαράδες που πουλούν την πραμάτεια τους στο σεντόνι, η παρουσία αστυνομίας με πολιτικά θα ήταν πιο πρόσφορη - και πιο ανθρώπινη. Αν πάλι πρόκειται για τα παλληκάρια με τα Καλάζνικοφ που παριστάνουν τους επαναστάτες, το μαύρο χρώμα δεν φτάνει. Να φορέσουν στους «μαύρους πάνθηρες» κι ένα διακριτικό «θηρίον εις αγρίαν κατάστασιν που σκοτώνει» για να γίνουν ακόμα πιο αποτρεπτικοί! Μιλάμε για επικίνδυνες γελοιότητες, δαπάναις, φυσικά, των φορολογουμένων. 
 
Αυτό το κιτς δεν έχει σχέση με το αίσθημα ασφάλειας που θα μπορούσε να εγγυηθεί μια μοντέρνα, ευέλικτη και φιλική στους πολίτες αστυνομία. Εξυπηρετεί έναν και μόνο σκοπό: τον γενικό εκφοβισμό μέσω του γκροτέσκου και της ματσίλας που αποπνέουν οι δυνάμεις καταστολής. Σου λέει ο Χρυσοχοϊδης «κάτσε να τους τρομάξουμε γενικώς και μέσα σ’ όλους θα φοβηθούν κι οι κλέφτες». Ωραία συνταγή! Και δεν σκέφτονται ότι όπως το κόκκινο πανί τραβάει την προσοχή του μαύρου ταύρου, έτσι κι η μαύρη στολή δημιουργεί συνειρμούς - κι όχι μόνο στους κόκκινους- για τη Χρυσή Αυγή. 
 
Τάχουνε μπλέξει στη Νέα Δημοκρατία-λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις και να δω πως θα τα ξεμπλέξουνε. Η αστυνομοκρατία - και μάλιστα στην πιο επικίνδυνη μορφή της - μπορεί να προσιδιάζει σε ανελεύθερα καθεστώτα, αλλά δεν πιάνει πια πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο. Δεν είμαστε σε πολεμική κατάσταση. Η χρήση δυσανάλογης αστυνομικής βίας, ή η απειλή χρήσης βίας όπως πάει να γίνει με το πανεπιστημιακό άσυλο, θα φέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα. Πέρασε μια δεκαετία από το 1981 για να εμπεδώσει ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ την εικόνα του δημοκρατικού και μορφωμένου αστυνομικού που εξυπηρετεί τους πολίτες. Αυτό που θα καταφέρει σε μερικούς μήνες η Νέα Δημοκρατία είναι ν’ αυξήσει το ποσοστό των ακραίων στα σώματα ασφαλείας και τον στρατό, για να θρηνούμε μετά όλοι μαζί τα θύματά τους. 
 
Η μεγαλύτερη αποτρεπτική δύναμη, όπως το έχω δει να λειτουργεί στη Γερμανία, είναι η καλή ενημέρωση, η ετοιμότητα και η συνεργασία των πολιτών με τις δυνάμεις που είναι υπεύθυνες για την ασφάλεια. Και ασφάλεια δεν σημαίνει μόνο αίσθηση προστασίας απέναντι στους «κακούς» και τους εγκληματίες, αλλά και αίσθηση σιγουριάς ότι τα όπλα που έχεις δώσει στους προστάτες σου δεν θα στραφούν κάποτε εναντίον σου, όσο προκλητική κι αν γίνει η κατάσταση. 
 
Αν είναι να χρειαζόμαστε αλεξίσφαιρα γιλέκα και μαθήματα κικ-μπόξινγκ για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από τους «μαύρους πάνθηρες», ας μας ειδοποιήσει ο υπουργός αστυνομίας. Κι αν είναι να συζητούν για μπλε φλαμίνγκα και πράσινα άλογα στη Βουλή, να μας το πουν εγκαίρως ν’ αλλάξουμε κανάλι. 
 
Παρεμπιπτόντως, είπα «πράσινα άλογα» και το θυμήθηκα: που είναι το «προοδευτικό» ΚΙΝΑΛ;
tvxs