Ο «Ελληναράς» και ο χωροφύλακας στο δημόσιο νοσοκομείο

Υγεία με την μπότα της αστυνομίας πάνω από το κεφάλι της δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατροί και νοσηλευτές υπό το βλέμμα του χωροφύλακα σε μια δημοκρατία δεν μπορούν να υπάρξουν

του Σπύρου Ραπανάκη

Ας είμαστε ειλικρινείς. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθείς σε εφημερία δημόσιου νοσοκομείου και να μην συναντήσεις εκείνον ή εκείνη που βρίσκεται στα επείγοντα με... στομαχόπονο, που θα απαιτήσει να εξυπηρετηθεί αμέσως, μιλώντας σε γιατρούς και νοσηλευτές σαν να πρόκειται για υπηρετικό προσωπικό.

Τι κι αν υπάρχουν περιστατικά βαρύτερα, τι κι αν εκείνη την ώρα οι γιατροί προσπαθούν να σώσουν τη ζωή κάποιου, τι κι αν οι -όχι αρκετοί- εργαζόμενοι με αυτοθυσία δουλεύουν ακόμα και πάνω από 12 ώρες σερί; Όχι. Ο γνωστός... "Ελληναράς" τού "ξέρεις ποιος είμαι εγώ" στο φαντασιακό του είναι ο σημαντικότερος ασθενής που πάτησε ποτέ στο νοσοκομείο.

Δεν είναι μυστικό ότι το δημόσιο σύστημα υγείας, τα νοσοκομεία και κυρίως οι εργαζόμενοι σε αυτά έχουν λοιδορηθεί όσο δεν πάει από το σύστημα των νεοφιλελεύθερων... κρατικοδίαιτων αντικρατιστών. Οι άνθρωποι αυτοί, σε μεγάλο βαθμό ειδικευόμενοι, νέα παιδιά και εξαιρετικοί επιστήμονες, υπερβαίνουν τους εαυτούς τους για να λειτουργεί το δημόσιο σύστημα υγείας για όλους.

Ακόμα και στα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων και παρά τον υγειονομικό αποκλεισμό που είχε επιβληθεί σε φτωχούς, ανασφάλιστους, μετανάστες και όχι μόνο, από τις κυβερνήσεις Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου η απαξίωση της δημόσιας υγείας με τη μείωση του προσωπικού, το μπλοκάρισμα των προσλήψεων, την έφοδο των εργολάβων, την τραγική μείωση της χρηματοδότησης, ήταν στον πυρήνα των μνημονιακών προγραμμάτων. Αντίστοιχου προσανατολισμού είναι και το πρόγραμμα της σημερινής κυβέρνησης του... outsourcing.

Η καταγγελία του σωματείου των εργαζομενων στον Ευαγγελισμό που ήρθε χθες στη δημοσιότητα είναι εξοργιστική. Αντιγράφω από την ανακοίνωση: "Στις 18.8.2019 συγγενής ασθενούς -ανώτατη δικαστής, ως ανέφερε- αναζητούσε τον εφημερεύοντα ειδικευόμενο γιατρό του Ε' Παθολογικού Τμήματος.

Τη στιγμή εκείνη ο γιατρός ενημέρωνε τη βάρδια της επόμενης μέρας (παράδοση - παραλαβή). Θεωρώντας η συγγενής ότι ο γιατρός είχε εγκαταλείψει το νοσοκομείο, κάλεσε δύο αστυνομικούς να 'ψάξουν' τον γιατρό" (!).

Ευτυχώς οι αστυνομικοί αποχώρησαν χωρίς περαιτέρω εντάσεις, αφού ο γιατρός βρισκόταν στη θέση του, και η λογική επικράτησε. Σε αντίθεση με τους οπλοφορούντες συναδέλφους τους στο Θριάσιο, που ως σερίφηδες απειλούσαν με σύλληψη την εφημερεύουσα ιατρό ανάμεσα σε ψυχιατρικούς ασθενείς. Και τα περιστατικά αυτά δεν είναι μεμονωμένα.

Υγεία με την μπότα της αστυνομίας πάνω από το κεφάλι της δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατροί και νοσηλευτές υπό το βλέμμα του χωροφύλακα σε μια δημοκρατία δεν μπορούν να υπάρξουν. Σεβαστείτε τους εργαζόμενους. Πάρτε μέτρα, προστατεύστε τους, σταματήστε να τους απαξιώνετε.

Υ.Γ.: Στο ερώτημα "τι δουλειά έχει ένας αστυνομικός στη διοίκηση των μεγαλύτερων νοσοκομείων της Αττικής", θα περιμένουμε εναγωνίως απάντηση.

avgi