Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εισπράττει τη φθορά της ΝΔ και παραμένει στάσιμος στα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις ή στην καλύτερη περίπτωση ανεβαίνει λίγο;
του Τάσου Παππά
Αναρωτιούνται πολλοί γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εισπράττει τη φθορά της Νέας Δημοκρατίας και παραμένει στάσιμος στα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις ή στην καλύτερη γι’ αυτόν περίπτωση ανεβαίνει λίγο.
Παρά το γεγονός ότι το κλίμα στην κοινωνία αλλάζει αργά αλλά σταθερά, παρά το γεγονός ότι οι επιδόσεις της κυβέρνησης σε όλα τα πεδία δεν είναι καλές σύμφωνα με τους ερωτώμενους, παρά το γεγονός ότι οι πράξεις της, οι εσκεμμένες παραλείψεις της και η σκανδαλώδης εύνοια που δείχνει σε επιχειρηματικά συμφέροντα συναντούν την αντίδραση της πλειονότητας των πολιτών, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν φαίνεται να κερδίζει έδαφος. Βεβαίως δεν υπάρχουν πια εκείνες οι θηριώδεις διαφορές που έδιναν οι περισσότερες εταιρείες μετρήσεων, η απόσταση ανάμεσα στα δύο μεγαλύτερα κόμματα μειώνεται, όχι όμως τόσο ώστε να οδηγηθούμε στην εκτίμηση ότι αν στηθούν τώρα κάλπες η μάχη θα είναι αμφίρροπη ως προς την κατάληψη της πρώτης θέσης. Πολλές οι ερμηνείες.
■ Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταφέρει να επουλώσει τις πληγές που προκάλεσαν οι επιλογές του την περίοδο που ήταν στα πράγματα. Η κατάρρευση των αυταπατών του και ο αναγκαστικός συμβιβασμός του με την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου επηρεάζουν ακόμη μερίδες του πληθυσμού που δεν του έχουν συγχωρέσει ότι καλλιέργησε πολλές προσδοκίες και δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί. Αυτοί που φεύγουν από τη Νέα Δημοκρατία δεν πάνε ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ ούτε στα άλλα κόμματα. Είναι μεν κοψοχέρηδες, διστάζουν όμως να το παραδεχτούν και για την ώρα προτιμούν να εγκατασταθούν στην περιοχή των αναποφάσιστων.
■ Δεν έχει γίνει και λόγω πανδημίας μια ουσιαστική συζήτηση στο εσωτερικό του για τα λάθη, τις καθυστερήσεις, τις αβλεψίες και τις επιλογές του σε κρίσιμα ζητήματα. Η εποικοδομητική αυτοκριτική εφ’ όλης της ύλης είναι βασική προϋπόθεση. Η αναζήτηση συνθέσεων είναι κρίσιμο μέγεθος. Οι παραλυτικές ισορροπίες ώστε να είναι όλοι ικανοποιημένοι και βολεμένοι με θέσεις επιρροής στο κομματικό ακροατήριο είναι μια παγίδα που πρέπει να αποφύγει. Αφού εκκαθαριστούν αυτές οι εκκρεμότητες με τις λιγότερες απώλειες, έρχεται η σειρά του κυβερνητικού προγράμματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πια εμπειρία διαχείρισης, άρα γνωρίζει σε γενικές γραμμές πώς πρέπει να κινηθεί, τι απαιτείται να υπολογίσει, με ποιους αδίστακτους αντιπάλους έχει να κάνει στο πολιτικό σύστημα και στην επιχειρηματική τάξη, ποια είναι η διαθεσιμότητα των υποτελών τάξεων, οπότε δεν επιτρέπονται βολονταρισμοί, ασαφής ευρυχωρία και κυρίως προγραμματική αφέλεια. Χρειάζεται ένα σχέδιο χωρίς ψευδαισθήσεις και μεγαλοστομίες, χωρίς βαρύγδουπες υποσχέσεις ότι έχει τη συνταγή για την επίλυση όλων των προβλημάτων, με ρεαλιστικές προτάσεις και κοστολογημένα μέτρα, με ξεκάθαρους στόχους σ’ ό,τι αφορά το παραγωγικό μοντέλο, τις κοινωνικές συμμαχίες και τη λειτουργία της δημοκρατίας. Αυτό ακόμη δεν έχει κατατεθεί στη δημόσια συζήτηση και σε πολλούς δημιουργείται η εντύπωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος για τη «δεύτερη φορά Αριστερά».
■ Για τα πενιχρά κέρδη που αποκομίζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να υποτιμηθεί το γεγονός ότι η Δεξιά και οι σύμμαχοί της (τμήματα του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ) έχουν την υπεροπλία στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει ούτε στις ενημερωτικές εκπομπές ούτε στα δελτία ειδήσεων των περισσότερων τηλεοπτικών δικτύων. Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Λες και ζούμε σε μονοκομματικό καθεστώς. Οι κυβερνητικοί παράγοντες σε καθημερινή βάση παρελαύνουν από τους δέκτες για να εξωραΐσουν την κυβερνητική πολιτική, να ψευδολογήσουν για τα πεπραγμένα των προηγούμενων, να προστατεύσουν τον πρωθυπουργό ακόμη κι όταν συμπεριφέρεται με απύθμενη ελαφρότητα και να δαιμονοποιήσουν τον πολιτικό αντίπαλό τους, συχνά χωρίς αντίλογο από τους οικοδεσπότες. Η άλλη άποψη δεν υπάρχει. Αρα ούτε εναλλακτική επιλογή. Εχουμε μια καχεκτική κοινοβουλευτική δημοκρατία που τη στηρίζουν τα μπουκωμένα μέσα ενημέρωσης. Στο μείζον αυτό πρόβλημα η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι κουρασμένες καταγγελίες και ζαβλακωμένοι αφορισμοί.
Ανάγωγα
Μάρτυρας δημοσίου συμφέροντος, που εργαζόταν στο κινεζικό σύστημα υγείας, διοχέτευσε στο CNN 117 σελίδες εσωτερικών εγγράφων από το Περιφερειακό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών της κινεζικής επαρχίας Χουμπέι, πρωτεύουσα της οποίας είναι η Γουχάν, η πόλη από την οποία πιστεύεται ότι ξεκίνησε η πανδημία Covid-19. Τα έγγραφα αυτά, τα οποία το CNN έδωσε για επιβεβαίωση σε έξι ειδικούς, δείχνουν ότι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα απέκρυπτε ζωτικής σημασίας πληροφορίες για τον κορονοϊό. Αλλού είναι χρήσιμοι οι μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος. Εδώ εμείς τους αποκαλούμε «κατάπτυστους κουκουλοφόρους».
efsyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου