Ένας μπάτσος* σηκώνει το όπλο και σημαδεύει ένα παιδί

*Μπάτσος είναι ο αστυνομικός που ξεχνά την υποχρέωση του να προστατεύει την Δημοκρατία και τους πολίτες αυτού του τόπου και γυρίζει τα όπλα του ενάντια σ΄αυτούς  που έχει ορκιστεί να προστατεύει.

Δώδεκα χρόνια έχουν περάσει από τη μέρα που ο Κορκονέας δολοφόνησε  τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.  Δώδεκα χρόνια έχουν περάσει όμως ο κύκλος δεν έκλεισε ακόμα. Ο δρόμος είναι μακρύς.

Η κρατική καταστολή δεν είναι κακιά στιγμή», δεν είναι «μεμονωμένα περιστατικά». Σήμερα το 2020 εν μέσω πανδημίας είναι κανόνας και κανονικότητα.  Μπάτσοι σημαδεύουν φοιτητές μέσα στην ΑΣΟΕΕ. Συλλαμβάνονται δεκαπεντάχρονοι μαθητές.  Ξυλοδαρμοί. Έφοδοι σε σπίτια. Συλλήψεις και εξευτελισμοί διαδηλωτών. Η βία εκείνου του Δεκέμβρη του 2008 συνεχίζεται, εντείνεται, δίνει συνεχώς το παρόν. Κι όσο ο κορωνοϊός  επελαύνει, τόσο εξαπλώνεται η μαύρη πανώλη της κρατικής καταστολής. Απαγόρευση συγκεντρώσεων για την 17η Νοέμβρη, απαγόρευση συγκεντρώσεων την 6η του Δεκέμβρη.  

Στόχος δεν είναι οι συγκεντρώσεις αυτές καθαυτές, που ούτως ή άλλως θα ήταν μικρές, συμβολικές με σεβασμό των υγειονομικών κανόνων. Στόχος είναι οι ιδέες που διακινούνται, οι συμβολισμοί  που συνεγείρουν  τις συνειδήσεις, η αμφισβήτηση που διαχέεται. Στόχος κάθε κίνημα που υπερασπίζεται  τα κεκτημένα με αγώνες δικαιώματα. Στόχος κάθε ανάσα κοινωνικού και πολιτικού αγώνα.

Πριν 12 χρόνια δώσαμε κι εμείς την υπόσχεση ότι θα προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, ότι δεν θα ανεχτούμε  την κρατική ασυδοσία. Δεν τα καταφέραμε. Σήμερα οι μπάτσοι σημαδεύουν την κοινωνία, σημαδεύουν τα παιδιά μας. Συνεχίζουμε…

Η ιστορία τρέχει με εφηβικά παπούτσια μέσα σε καπνούς στους δρόμους της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Τσεχίας, της Πολωνίας. Τρέχει στους δρόμους της Ελλάδας για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, τον Βασίλη Μάγγο, τον Μιχάλη Καλτεζά, τον Ζάκ Κωστόπουλο, τον Εμπούκα Μαμσουπέκ και για όλους εκείνους που δολοφόνησε η Γ’ Ελληνική δημοκρατία.

Γιατί σήμερα οι απλοί πολίτες μόνο στους δρόμους μπορούμε να υπερασπιστούμε την ύπαρξή μας. Οπουδήποτε αλλού, δυστυχώς είμαστε απλοί θεατές μιας φωτογραφίας ενός μπάτσου που σηκώνει το όπλο και σημαδεύει ένα παιδί.

*Μπάτσος είναι ο αστυνομικός που ξεχνά την υποχρέωση του να προστατεύει την Δημοκρατία και τους πολίτες αυτού του τόπου και γυρίζει τα όπλα του ενάντια σ΄αυτούς  που έχει ορκιστεί να προστατεύει.

Πηγή:Mplokia