Η ασυγκράτητη Νίκη Κεραμέως

Με πρόσχημα κοινοτική οδηγία, η υπ. Παιδείας εξυπηρετεί την ιδιωτική πρωτοβουλία στην παιδεία. 

Η πανδημία ανέκοψε τη νεοφιλελεύθερη ορμή της κυβέρνησης Μητσοτάκη που υποχρεώθηκε, λόγω των συνθηκών, να αναγνωρίσει τη σημασία των δημόσιων αγαθών.

Αλλά μέσα στην υγειονομική αναμπουμπούλα υπάρχουν και λύκοι που χαίρονται.

Τρανό παράδειγμα η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως η οποία προωθεί την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας ανώτατης παιδείας παρακάμπτοντας την ισχύ του άρθρου 16 του Συντάγματος που απαγορεύει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Με τρεις κινήσεις μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο κατοχυρώνει ίδια δικαιώματα για όσους αποφοιτούν από κολέγια και ΙΕΚ και για τους πτυχιούχους των δημόσιων πανεπιστημίων.

-Χωρίς καμία διαβούλευση, ψηφίστηκε διάταξη με την οποία θα μπορούν να εγγράφονται στο εξής στο Τεχνικό Επιμελητήριο (ΤΕΕ) οι πτυχιούχοι κολεγίων  και στο Οικονομικό Επιμελητήριο οι απόφοιτοι της ειδικότητας του Οικονομολόγου και του Λογιστή Φοροτεχνικού.

-Είχε προηγηθεί η κατοχύρωση του δικαιώματος των αποφοίτων ΙΕΚ να εγγράφονται στα ΑΕΙ μετά από κατατακτήριες εξετάσεις - παρά την αντίθετη άποψη της συνόδου των πρυτάνεων.

- Η αρχή είχε γίνει με διάταξη με την οποία επιτρέπεται σε πτυχιούχους παιδαγωγικών σχολών από κολέγια που λειτουργούν στην Ελλάδα ως παραρτήματα ξένων ΑΕΙ να διεκδικήσουν θέση στη δημόσια εκπαίδευση.

Το πρόσχημα με το οποίο η Ν. Κεραμέως εξυπηρετεί την ιδιωτική πρωτοβουλία στην παιδεία είναι ότι αποτελεί κοινοτική επιταγή η ισοδυναμία πτυχίων κολεγίων-ΑΕΙ.

Αλλά αυτή είναι μια γενική αρχή που δεν συνάδει με την ελληνική ιδιαιτερότητα. Κολέγια δεν υπάρχουν στην ΕΕ.  Υπάρχουν ή δεν υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, τα οποία λειτουργούν στη βάση κανόνων δημόσιου ελέγχου.

Στη δική μας περίπτωση, ισχύει ότι υπάρχει πλήθος ιδιωτικών σχολών που αναφέρονται σε πανεπιστήμια του εξωτερικού χωρίς να υπάρχει κάποια ρυθμιστική αρχή που να έχει τη θεσμική εποπτεία.

Αυτό σημαίνει ότι πρακτικά δεν υπάρχει τρόπος να ξέρουμε ποια κολέγια πληρούν πραγματικά τις προϋποθέσεις που ορίζονται από το ξένο ίδρυμα ανώτατης παιδείας το οποίο επικαλούνται.

Υπάρχει ένα άναρχο τοπίο το ο οποίο ευνοεί την αισχροκέρδεια, την αυθαιρεσία και την καταρράκωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Η υπουργός Παιδείας, χωρίς να πάρει καμία πρωτοβουλία για τη βελτίωση αυτής της ανεξέλεγκτης κατάστασης, κρύβεται πίσω από την κοινοτική οδηγία που δεν λαμβάνει υπόψιν την ελληνική εξαίρεση, για να προωθήσει την ταξικότητα στην παιδεία και να προσφέρει εκδούλευση σε οικονομικά συμφέροντα που καραδοκούν για να κερδοσκοπήσουν (ακόμη περισσότερο) παίζοντας με την αγωνία των οικογενειών για πτυχία και επαγγελματικά δικαιώματα.

Η πανδημία τους χάλασε τα σχέδια για την αποδυνάμωση της δημόσιας υγείας προς όφελος της ιδιωτικής, αλλά δεν εμποδίζει το όνειρό τους για βαθιά ταξική παιδεία που θα καθιστά πιο ίσους όσους έχουν να πληρώσουν.

Μέχρι τώρα τα παιδιά των φτωχών μπορούσαν να αφήσουν πίσω τους τους πλούσιους συνομηλίκους τους ή, τουλάχιστον, να τους αντιμετωπίσουν επί ίσοις όροις στον ανταγωνισμό, αριστεύοντας.

Οχι πια.

Η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως πρωταγωνιστεί στην ισοπέδωση των “κάτω” και το κάνει οργανωμένα, με κέφι και με φόρα. Αν την είχε γνωρίσει ο Π. Τόμσεν, o επικεφαλής της παλιάς, καλής τρόικας,  θα τη θαύμαζε.

TVXS