Η παραίτηση της Έλενας Ακρίτα και της Δήμητρας Κρουστάλλη, για λογοκρισία και «ασφυκτικές πιέσεις από το Μέγαρο Μαξίμου» αντίστοιχα, αποτελούν άλλο ένα «επεισόδιο» της πρωτοφανούς σχέσης ανάμεσα στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και στην… παραδημοσιογραφία.
του Μανώλη Καλουδά
Δηλαδή, τη δημοσιογραφία όπως την αντιλαμβάνονται αυτοί και που μπορεί, φυσικά, να εξυπηρετήσει το έργο τους και την παραμονή τους για χρόνια στη γλυκιά και πολυπόθητη καρέκλα της εξουσίας.
Τις διαθέσεις τους τις μάθαμε πολύ γρήγορα, αμέσως μετά τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές (στις οποίες συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια της ΝΔ 28 δημοσιογράφοι!) του Ιουλίου του 2019 και τη σύσταση του περιβόητου και πολυδιαφημισμένου «Επιτελικού Κράτους», το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει την εποπτεία της ΕΡΤ και του ΑΠΕ-ΜΠΕ στην προεδρεία της κυβέρνησης «που υπάγεται ευθέως στον πρωθυπουργό» και την αύξηση των μετακλητών υπαλλήλων – δημοσιογράφων (εκτός των εργαζομένων στα γραφεία Τύπου) στα υπουργεία.
Για τη σημερινή κυβέρνηση, άλλωστε, «σημασία έχει η επικοινωνία και όχι η ουσία», όπως είχε ξεκαθαρίσει από το 2017, στη ΔΕΘ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Γι’ αυτό ακριβώς και χρηματοδότησαν με αδιαφανή τρόπο τα ΜΜΕ (εξαιρέθηκαν αυτά που δεν ήθελαν, μεταξύ των οποίων και το altsantiri.gr), μέσω της λίστας Πέτσα, στο πλαίσιο της καμπάνιας «Μένουμε Σπίτι» και «Μένουμε Ασφαλείς». Η κυβέρνηση έδωσε χρήματα εν καιρώ κρίσης, χωρίς καμία εξήγηση για το πώς επιλέχθηκαν αυτά τα ΜΜΕ, αρκετά εκ των οποίων, αν θυμάστε, είτε δεν είχαν καμία παρουσία στο διαδίκτυο, είτε είχαν να ενημερώσουν το περιεχόμενό τους για μήνες ή ακόμα και για χρόνια.
Όπως συνέβαινε κάποτε με το ΚΕΕΛΠΝΟ.
Έδωσαν χρήματα για κάτι το οποίο ούτως ή άλλως συνέβαινε. Στα ΜΜΕ μονοπωλούσαν, τότε, οι ειδήσεις γύρω από την πανδημία του κορονοϊού και όλοι οι ειδικοί, οι αρθογράφοι, όλοι, έλεγαν και έγραφαν – απευθυνόμενοι προς τους αναγνώστες, τηλεθεατές και ακροατές – να μένουν σπίτι.
Γιατί, λοιπόν, έπρεπε να μοιραστούν και 20 εκατ. επιπλέον; Την απάντηση την ξέρετε.
-Θέλετε να σας πω για την απαλλαγή των καναλαρχών από την πληρωμή του τμήματος για την κατοχή τηλεοπτικής άδειας του τρέχοντος έτους;
-Θέλετε να σας πω για τη μείωση των χρημάτων που πρέπει να καταβάλλει η Digea στο Δημόσιο;
-Θέλετε να σας πω για την κατάργηση του «Πόθεν Έσχες» των μετόχων στα ΜΜΕ;
-Θέλετε να σας πω για τη μη υλοποίηση του προγράμματος ενίσχυσης Περιφερειακών και Πανελλαδικής κυκλοφορίας εφημερίδων;
-Θέλετε να σας πω για τα «σκονάκια» που στέλνει καθημερινά το Μέγαρο Μαξίμου και τα οποία ξεχνιούνται και δημοσιεύονται αυτούσια;
Ή μήπως να σας πω για τους δημοσιογράφους που βγαίνουν στα κανάλια καθημερινά και σχολιάζουν την επικαιρότητα, αλλά είναι διορισμένοι είτε σε υπουργεία, είτε σε άλλες θέσεις που πολλές φορές οι φορείς δεν είναι υποχρεωμένοι από τον Νόμο να ανακοινώσουν στη Διαύγεια;
Γιατί αν βγαίνει κάποιος σε παράθυρο τηλεοπτικής εκπομπής και λέει αυτά που λέει κι από κάτω γράφει «Τάδε Ταδόπουλος, δημοσιογράφος», αλλά είναι διορισμένος στο τάδε γραφείο υπουργού ή στον τάδε φορέα, έχει τη σημασία του ή όχι;
Διαμορφώνει πολιτική άποψη ή όχι;
Μήπως λοιπόν θα έπρεπε θεσμικά – από την ΕΣΗΕΑ, από το ΕΣΡ, δεν ξέρω – ν’ αποκλειστούν αυτοί οι δημοσιογράφοι από τα τηλεοπτικά πάνελ ή τέλος πάντων αν βγαίνουν από κάτω να γράφει «Τάδε Ταδόπουλος, διορισμένος στο γραφείο του τάδε υπουργού»;
Άλλο δημοσιογράφος κι άλλο διορισμένος.
Κι αυτό θα έπρεπε και όλα τα παραπάνω να ήταν αλλιώς θα έπρεπε, αλλά δυστυχώς ο κλάδος της δημοσιογραφίας, γιατί αυτός θα έπρεπε ν’ αντιδράσει πρώτος απ’ όλους, νοσεί και μάλλον το εμβόλιο αργεί ακόμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου