Ένας θάνατος στη σιωπή

του Πέτρου Κατσάκου

“Ένα βρέφος εννέα μηνών έχασε τη ζωή του από αφυδάτωση στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης της Μόριας στο νησί της Λέσβου. Την είδηση του τραγικού περιστατικού επιβεβαίωσε η διοίκηση του ΚΥΤ.

Το παιδί από το Κονγκό μεταφέρθηκε το βράδυ της περασμένης Κυριακής 10 Νοεμβρίου στον εφημερεύοντα στο ΚΥΤ γιατρό οπλίτη ο οποίος και διέγνωσε συμπτώματα αφυδάτωσης πιθανά ως αποτέλεσμα παθολογικών αίτιων. Στη συνέχεια το βρέφος μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης, όμως στο μεταξύ είχε εκπνεύσει”.

Η είδηση όπως ακριβώς μεταδόθηκε την Κυριακή στις 17 του Νοέμβρη από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ακριβώς μία εβδομάδα μετά τον θάνατο του βρέφους. Έναν θάνατο που κανείς δεν θα μάθαινε αν οι Γιατροί χωρίς Σύνορα δεν δημοσιοποιούσαν το τραγικό γεγονός μέσω του Διαδικτύου και των social media.

Έναν θάνατο που κάποιοι προσπάθησαν να περάσουν στα ψιλά της απάνθρωπης καθημερινότητας στη Μόρια κρύβοντάς την κάτω από τις κυβερνητικές μεγαλοστομίες περί άμεσης αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης που η Ν.Δ. κυνικά χαρακτηρίζει ως «πρόβλημα». Έναν θάνατο που κάποιοι υπουργοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα πρέπει τώρα να μας εξηγήσουν αν αφορά ένα βρέφος υψηλού ή χαμηλού προσφυγικού προφίλ.

Η αλήθεια πάντως είναι ότι, για έναν ανεξήγητο λόγο, η είδηση του θανάτου του βρέφους δεν θα γινόταν ποτέ είδηση αν δεν άνοιγαν το στόμα τους κάποιοι εθελοντές γιατροί. Η αλήθεια είναι ότι ένα παιδί θα πέθαινε δύο φορές αν οι Γιατροί χωρίς Σύνορα δεν έρχονταν να σπάσουν τη σιγή ασυρμάτου που κάποιοι έχουν επιβάλει στο ΚΥΤ των 15.000 ψυχών. Η αλήθεια είναι ότι την τόσο βολική σιωπή για τον θάνατο ενός βρέφους δεν θα έρχονταν τώρα να ταράξουν ερωτήματα για το πώς είναι δυνατόν να χάνονται τόσο εύκολα ζωές ακόμα και από μια τόσο απλή γαστρεντερίτιδα που στον «κανονικό» κόσμο αποτελεί υπόθεση ιατρικής ρουτίνας.

Γιατί δεν είναι μόνο ο υπερπληθυσμός που δοκιμάζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στη Μόρια. Δεν είναι μόνο οι ελλείψεις βασικών στοιχείων διαβίωσης των ανθρώπων που στριμώχνουν τις ζωές τους εκεί. Είναι και η προσπάθεια αποσιώπησης γεγονότων που έρχονται να λεκιάσουν το αψεγάδιαστο επιτελικό μας κράτος, που για το μόνο που νοιάζεται είναι η για τα μάτια του κόσμου εκκένωση καταλήψεων φιλοξενίας προσφύγων, και μετά το χάος και η σιωπή.

αυγη