Νέοι Μαστοράκηδες, νέες αθλιότητες

Την απάντηση την έχουμε δώσει, την έχουμε ζήσει, την έχουμε -όλοι!- επαινέσει: είναι η ενότητα στη δράση των προοδευτικών δυνάμεων

του Κλέαρχου Τσαουσίδη

Ακούω και διαβάζω διάφορες ανοησίες για νέα χούντα κ.λπ. Θυμίζω ότι σαν χούντα παρουσίαζε και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ο ορατός πλέον καπετάνιος της χώρας, που όμως τα έντυπά του την έβριζαν, σπίλωναν με την άνεσή τους και έχυναν φαρμάκι. Όταν επί υπαρκτής χούντας δημοσίευσε ο Ζίγδης το προφητικό άρθρο για τους κινδύνους να χαθεί η Κύπρος, η αδέκαστη τότε ελληνική Δικαιοσύνη τον έστειλε φυλακή -στο πι και φι- μαζί με τον Γιάννη Καψή και τους ιδιοκτήτες του «Έθνους». Η σημερινή αυταρχική διακυβέρνηση, λοιπόν, θυμίζει ίσως τα δύο χρόνια που προετοίμασαν τη δικτατορία με τα καμώματα των αποστατών και του Παναγιώτη Κανελλόπουλου.

Τέτοιες μέρες -ξημερώματα Κυριακής- κλείνουν 46 χρόνια από το έγκλημα των χουντικών (πρότυπα αρκετών μελών της σημερινής κυβέρνησης). Τέτοιες μέρες επιλέγουν οι τωρινοί άρχοντες να δείξουν το νταηλίκι τους και την απέχθειά τους για τις βασικές αρχές μιας δημοκρατικής Πολιτείας.*

Η καφρίλα των ασφαλιτών, κυπατζήδων, εσατζήδων και αεριτζήδων άφησε ένα άθλιο αποτύπωμα στη νεότερη Ιστορία και είναι τουλάχιστον βλακώδης η αυταρχική συμπεριφορά των πραιτωριανών του κ. Χρυσοχοΐδη σε έναν πανεπιστημιακό χώρο, διότι οδηγεί αυτόματα σε σύγκριση ανόμοιων καταστάσεων.

Σύμφωνα με τον νόμο που ψήφισε η πλειοψηφία της Βουλής, η παρέμβαση της αστυνομίας σε πανεπιστημιακό χώρο επιτρέπεται εφόσον διαπράττεται εκεί κάποιο αδίκημα. Ο νόμος είναι νόμος. Ωστόσο ένας νόμος δεν αποτελείται μόνον από τον τίτλο του, αλλά και από τα όσα περιγράφει ο νομοθέτης ως προϋποθέσεις εφαρμογής του. Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης για την τραμπούκικη επέμβαση των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ, όπου μπερδεύει τη γενικευμένη ανομία της περιοχής με το συνταγματικό δικαίωμα των φοιτητών να κάνουν τη συνέλευσή τους μέσα στη σχολή τους, είναι τουλάχιστον γελοία.

Συνεργοί στην απίστευτη ενέργεια δεν ήταν κάποιοι καραφλοί φουσκωτοί, αλλά η ίδια η σύγκλητος του ιδρύματος, που αποφάσισε να το κλείσει για δέκα μέρες για να αντιμετωπιστεί «το ενδεχόμενο βίαιων επεισοδίων» κατά το τριήμερο των εκδηλώσεων τιμής για το Πολυτεχνείο. Δηλαδή, σε αντίθεση με τα περισσότερα και πολυπληθή πανεπιστημιακά ιδρύματα (ΕΜΠ, ΑΠΘ κ.λπ.), στην ΑΣΟΕΕ ισχύουν άλλα δεδομένα και η πλειοψηφία των καθηγητών θεωρεί τη σχολή βιοτεχνία και κηρύσσει λοκ άουτ...

Όμως η κυβέρνηση ξέρει τι κάνει. Όταν διάφορες ομάδες φοιτητών και μη δημιουργούν κάθε χρόνο επεισόδια, όταν οργανωμένες νεολαίες δεν επιτρέπουν σε πολιτικούς που μετείχαν και στην εξέγερση να αφήσουν λίγα λουλούδια στο μνημείο, όταν μια άλλη νεολαία (;) κρύβει τη ματωμένη σημαία των εξεγερμένων και την εμφανίζει κάθε χρόνο στην πορεία εκμεταλλευόμενη και την έλλειψη δευτεροβάθμιων ή τριτοβάθμιων φορέων εκπροσώπησης των φοιτητών, τότε κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους διότι ακόμη κι αυτός που μάτωσε στα επτά χρόνια των βασιβουζούκων δεν βλέπει τον λόγο να συμμετάσχει σε εκδηλώσεις όπου το κάθε γκρουπούσκουλο (γνήσιο ή στημένο) νιώθει δικαιωμένο όταν τις διαλύει.

Την απάντηση την έχουμε δώσει, την έχουμε ζήσει, την έχουμε -όλοι!- επαινέσει: είναι η ενότητα στη δράση των προοδευτικών δυνάμεων. Τα Πολυτεχνεία στήθηκαν χάρη στη συνεργασία παιδιών από παράνομες οργανώσεις που απλώνονταν από την κατοπινή Κεντροδεξιά έως την Άκρα Αριστερά.

Είναι τώρα θλιβερό να βλέπεις να αναλαμβάνουν τον αισχρό ρόλο του Μαστοράκη δημοσιογράφοι που στα νιάτα τους άλλα έλεγαν (ίσως και άλλα πίστευαν, αλλά η αγάπη για το χρήμα...). Εντάξει, ακόμη δεν ανακρίνουν στην τηλεόραση τρομοκρατημένους φοιτητές, αλλά τις ίδιες μεθοδεύσεις ακολουθούν για να διαδώσουν το αντιπροσφυγικό μένος των φασιστών και να ζωντανέψουν το χυδαίο σύνθημα «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών».

Δεν είναι άσχετη η κρίση που επιδιώκουν να δημιουργήσουν οι σημερινοί κυβερνώντες με όσα τα χουντικά ενεργούμενα άφησαν πίσω τους. Η εκμετάλλευση, όμως, της διατεταγμένης άγνοιας για μια Μακεδονία που είχε μοιραστεί από το 1913 τώρα ανοίγει άλλα κεφάλαια, απροσδόκητα και απειλητικά. Ας μην τους αφήσουμε -ενωμένοι όλοι μαζί- να οδηγήσουν τη χώρα σε νέες απώλειες.

* Τέτοιες μέρες νιώθεις αφόρητη την απουσία του γενναίου συντρόφου Θωμά Βασιλειάδη.

αυγη