Αφωνία για τα τηλεφωνήματα, ιαχές για την αστυνομία

του Τάσου Παππά

Στα ψιλά πέρασε η τηλεφωνική παρέμβαση του πρώην υπουργού Μάριου Σαλμά σε εισαγγελείς. Τη σκέπασαν η επιχείρηση της Αντιτρομοκρατικής και η επέμβαση της αστυνομίας στην ΑΣΟΕΕ. Εγιναν ταυτοχρόνως! Ηταν λογικό λοιπόν τα τηλεοπτικά δίκτυα, που ψοφάνε για θεάματα τέτοιου τύπου (στολές, όπλα, μάσκες, χειροπέδες), να επικεντρώσουν το ενδιαφέρον τους στη γιάφκα, στο ορμητήριο και στα ευρήματα -κάποια είναι σοβαρά, μερικά προκαλούν γέλιο.

Κανένα όμως δίκτυο δεν προβληματίστηκε για τη χρονική στιγμή που εκδηλώθηκε η κίνηση της αστυνομίας. Οι φερόμενοι ως «ειδικοί» που επιστρατεύτηκαν (κατά κανόνα συνδικαλιστές αστυνομικοί) και αποκαλούσαν τρομοκράτες, με την ανοχή των συνομιλητών τους, τους συλληφθέντες (πήγε περίπατο το τεκμήριο αθωότητας), δεν αναρωτήθηκαν αν πρόκειται για σύμπτωση ότι οι διωκτικές αρχές επενέβησαν σε μια περίοδο που ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεχόταν πυκνά πυρά ακόμη και από φίλιες δυνάμεις για τις δηλώσεις που έκανε στην Ευρωβουλή σχετικά με το προσφυγικό; Θυμίζω ότι είπε πως το πρόβλημα δεν είναι διαχειρίσιμο.

Η αλλαγή της δημόσιας ατζέντας είναι βασική επιδίωξη όλων των εξουσιών. Μερικές φορές βγάζει μάτι η πρόθεσή τους. Επίσης το θέμα Σαλμά δεν ήταν βολικό για τα στρατευμένα μέσα ενημέρωσης, τα οποία είχαν χαρακτηρίσει ωμή επέμβαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στη Δικαιοσύνη τη φανερή επίσκεψη του τότε κυβερνητικού εκπροσώπου Δ. Τζανακόπουλου στον Αρειο Πάγο.

Αν εκείνη ήταν ωμή, η τωρινή τι είναι άραγε; Καλοψημένη; Είναι θέμα... ορέξεως.

Μπορεί και να μην το μαθαίναμε το θέμα αν υπήρχε μόνο η σφοδρή καταγγελία της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κατά του κ. Σαλμά. Τελικώς το μάθαμε γιατί ένα άλλο συνδικαλιστικό όργανο, η Ενωση Εισαγγελέων, θεώρησε σκόπιμο να εκδώσει ανακοίνωση για να ισοφαρίσει τις εντυπώσεις. Κατά την κρίση του ο κ. Σαλμάς δεν διέπραξε κάτι φοβερό και τρομερό, αφού ως διάδικος στην υπόθεση (έχει μηνύσει τον σύμβουλο σχεδόν όλων των υπουργών της Ν.Δ. και εμπλεκόμενο στο θέμα της Novartis, καθηγητή Νίκο Μανιαδάκη) είχε κάθε λόγο να ζητήσει ενημέρωση. Αλλωστε ο ίδιος ο κ. Σαλμάς μίλησε για «ακατανόητη παρεξήγηση».

Οπως ήταν αναμενόμενο, ο κ. Μητσοτάκης, αντί να απαντήσει στον ΣΥΡΙΖΑ που ζήτησε την αποπομπή του κ. Σαλμά, συνεχάρη την Αντιτρομοκρατική και την αστυνομία για τις επιτυχίες τους. Το έχουμε καταλάβει: ο πρωθυπουργός θα σφυρίζει αδιάφορα στα δύσκολα και θα πανηγυρίζει στα εύκολα.

Ωστόσο υπάρχει και ακόμη μια διάσταση. Ο κ. Σαλμάς ισχυρίστηκε ότι τηλεφώνησε για να μάθει πού βρίσκεται η μήνυσή του κατά του κ. Μανιαδάκη. Εισέπραξε την «εύγλωττη» σιωπή (με επιβράβευση μοιάζει) της κυβέρνησης και την κάλυψη της Ενωσης Εισαγγελέων.

Ο πρώην υπουργός όμως έχει και άλλους ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη. Πρόκειται για το σκανδαλώδες ζήτημα των αρθροσκοπήσεων. Στο εισαγγελικό πόρισμα μεταξύ άλλων αναφέρεται: «Διαφαίνονται ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες του νυν βουλευτή της Βουλής των Ελλήνων, Μάριου Σαλμά, ιατρού (ορθοπεδικού) για την τέλεση του κακουργήματος της ηθικής αυτουργίας, κατά συναυτουργία, κατ’ εξακολούθηση, σε απιστία σχετική με την υπηρεσία το αντικείμενο της οποίας έχει συνολική αξία μεγαλύτερη των 120.000 ευρώ, στρεφόμενη κατά του Δημοσίου, εκ της οποίας η ζημία που προξενήθηκε ή οπωσδήποτε απειλήθηκε στο Δημόσιο υπερβαίνει το ποσόν των 150.000 ευρώ, κατά συναυτουργία και κατά μόνας».

Μάλιστα οι εισαγγελείς στην παραγγελία τους κάνουν αναφορά και στην επιβαρυντική περίσταση του νόμου 1608 /50 περί καταχραστών του Δημοσίου. Για τη συγκεκριμένη ιστορία που τον αφορά άμεσα, με άλλη όμως ιδιότητα, αυτή του υπόπτου, ρώτησε ο κ. Σαλμάς πού βρίσκεται; Ούτε οι αποδέκτες ούτε ο δράστης των τηλεφωνημάτων μάς ενημέρωσαν σχετικά.

Ανάγωγα

...Δημοκράταροι όλων των ρευμάτων –του φιλελευθερισμού (παλιού και νέου), του Κέντρου (εξτρεμιστικού και παραδοσιακού), της Κεντροαντιαριστεράς– δεν βγάλατε κιχ που ο αγαπημένος σας δισεκατομμυριούχος πρόεδρος της Χιλής, αντιγράφοντας τον Πινοτσέτ, κατέβασε τον στρατό στους δρόμους, δεν θα ψελλίσετε κάτι για το πραξικόπημα κατά του Εβο Μοράλες; Θα μου πείτε «τι μας κόφτει εμάς;» Σωστό. Αλλωστε η Χιλή και η Βολιβία είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Δεν είναι στη γειτονιά μας, όπως η Βενεζουέλα!