Η καταδίκη για παθητική δωροδοκία του πρώην Υπουργού της ΝΔ Γιάννη Μιχελάκη για χρηματισμό θίγει την πολιτική τάξη στην οποία ανήκει και μαρτυρά τη συνενοχή της, αφού η Βουλή είχε αρνηθεί την άρση της ασυλίας του, με τις ψήφους της πλειοψηφίας.
Οδηγήθηκε όμως στη Δικαιοσύνη όταν έχασε τη βουλευτική ιδιότητα και εξέθεσε όσους επιχείρησαν να συγκαλύψουν την υπόθεση ενόσω ο ίδιος εξαπέλυε πύρινους λόγους περί ηθικής. Ανήκει στο πολιτικό προσωπικό που πολιτεύτηκε με το άγχος της απόδειξης ότι η εξουσία του ανήκει και αναρριχήθηκε γρήγορα στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, που συνεχίζει να απασχολεί τη δικαιοσύνη και τις εξεταστικές επιτροπές με τη δωροδοκία Μιχελάκη, τις αποφυλακίσεις εμπόρων ναρκωτικών, τα εκατομμύρια σε offshore του Παπασταύρου, τις υπόγειες χρηματοδοτήσεις του ΚΕΕΛΠΝΟ, το σκάνδαλο του Ερρίκος Ντυνάν, την κωλυσιεργία με τις λίστες των φοροφυγάδων κ.α.
Μπροστά στην καταδίκη ενός ακόμη «άριστου», το πολιτικό σύστημα σιωπά και δεν έχει αντιληφθεί ότι η νεοελληνική κοινωνία έχει πάψει προ πολλού να δικαιολογεί τη διαφθορά ως «κοινωνικό φαινόμενο», για το οποίο κόμματα και ΜΜΕ προσπαθούσαν, να πείσουν ότι είναι συνένοχη. Η καταδίκη Μιχελάκη χαρακτηρίζει μια κυβέρνηση που αντί να υπερασπιστεί τους πολίτες σε εποχή γενικευμένης φτώχιας και εξαθλίωσης, συνέχισε να υπηρετεί τη διαπλοκή και να παράγει σκάνδαλα.
Μπροστά στην καταδίκη ενός ακόμη «άριστου», το πολιτικό σύστημα σιωπά και δεν έχει αντιληφθεί ότι η νεοελληνική κοινωνία έχει πάψει προ πολλού να δικαιολογεί τη διαφθορά ως «κοινωνικό φαινόμενο», για το οποίο κόμματα και ΜΜΕ προσπαθούσαν, να πείσουν ότι είναι συνένοχη. Η καταδίκη Μιχελάκη χαρακτηρίζει μια κυβέρνηση που αντί να υπερασπιστεί τους πολίτες σε εποχή γενικευμένης φτώχιας και εξαθλίωσης, συνέχισε να υπηρετεί τη διαπλοκή και να παράγει σκάνδαλα.
tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου