Μικρές βάρκες, μεγάλες φουρτούνες

Συντάκτης: Τάσος Παππάς

Οταν η πόλωση κυριαρχεί στην πολιτική ζωή, τα πράγματα γίνονται ζόρικα για τα μικρά κόμματα. Τόσο γι’ αυτά που δεν έχουν σαφή ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα, όσο και για κείνα που είναι προσωποπαγή. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει το κόμμα του κ. Λεβέντη. Ετσι ακριβώς το αποκαλούν οι περισσότεροι (το κόμμα του Λεβέντη) και όχι με την επίσημη ονομασία του (Ενωση Κεντρώων).

Αν προσπαθήσεις να το τοποθετήσεις στον άξονα Δεξιά-Αριστερά, θα δυσκολευτείς. Σίγουρα δεν βρίσκεται στην Αριστερά, ούτε όμως και στη Δεξιά με την κλασική έννοια του όρου. Κάπου στο Κέντρο; Ισως, αλλά με επιφύλαξη, γιατί κατά καιρούς έχουμε ακούσει από τον χώρο θέσεις που παραπέμπουν περισσότερο στην εθνικιστική, ομοφοβική και ξενοφοβική Δεξιά παρά στο φιλελεύθερο και ευρύχωρο Κέντρο.

Πρόκειται για ένα σχήμα όπου τον τόνο δεν τον δίνουν οι διακηρύξεις, τα κείμενα, οι αποφάσεις και τα όργανά του, αλλά ο επικεφαλής του. Κι αυτός είναι με τις μέρες του. Πότε λέει καλές κουβέντες για τον Τσίπρα, πότε για τον Μητσοτάκη, πότε καταγγέλλει και τους δύο.

Τέτοιου τύπου κόμματα (ευκαιριακές συναθροίσεις προσώπων) δεν μπορούν να μακροημερεύσουν. Οταν εκλείψουν οι αφορμές που τα γέννησαν, εξαφανίζονται. Στο μεσοδιάστημα τροφοδοτούν τα μεγαλύτερα κόμματα. Οι βουλευτές τους λίγο πριν από την πτώση μετακινούνται σε άλλους σχηματισμούς μαζί με τις έδρες τους, ελπίζοντας ότι θα διασωθούν εκλογικά με τη νέα φορεσιά τους. Αυτό βλέπουμε να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας με την Ενωση Κεντρώων. Αλλος πήγε στη Ν.Δ. (Καλλιάνος), άλλος στο Κίνημα Αλλαγής (Καρράς) και η κ. Μεγαλοοικονόμου στον ΣΥΡΙΖΑ.

Και έπεται, ως φαίνεται, συνέχεια. Το ίδιο πάνω-κάτω θα συνέβαινε και με το Ποτάμι αν ο κ. Θεοδωράκης (φρονίμως και ευφυώς ποιών) δεν είχε μεταβάλει στάση. Απέσυρε τις ενστάσεις που είχε διατυπώσει και αποφάσισε να συνδέσει την τύχη του κόμματός του με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, το Ποτάμι σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει ως αυτόνομος πόλος. Θα είναι μια βασική συνιστώσα του Κινήματος Αλλαγής.

Είδε και ο κ. Θεοδωράκης βουλευτές του να αποχωρούν. Πριν πάρει διαστάσεις το ρεύμα φυγής έσπευσε να ενταχθεί στις διαδικασίες για τη δημιουργία μιας ευρύτερης παράταξης. Ανάλογες πιέσεις θα δεχτούν όσο πλησιάζουμε στις εκλογές και οι ΑΝ.ΕΛΛ.

Ο Πάνος Καμμένος προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατήσει το κόμμα του ενωμένο και το ακροατήριό του συμπαγές χρησιμοποιώντας κάθε μέσο. Ωστόσο, υποψιάζεται (δεν κάνει λάθος) ότι υπάρχουν στελέχη του που φλερτάρουν με τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ. Βεβαίως οι ΑΝ.ΕΛΛ. δεν είναι Ενωση Κεντρώων. Και γιατί έχουν ιδεολογικό στίγμα και γιατί έχουν αντέξει στον χρόνο και κυρίως γιατί συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Η συνοχή τους όμως θα απειληθεί, ενδεχομένως και η ύπαρξή τους, αν οι επόμενες εκλογές διεξαχθούν σε κλίμα σκληρής αντιπαράθεσης. Πρέπει να αποδείξουν ότι είναι χρήσιμοι.

efsyn