Το αργοπορημένο ελληνικό Metoo και οι άλλες Σοφίες

To ντόμινο των αποκαλύψεων και οι προϋποθέσεις για τη μελλοντική πρόληψη τέτοιων φαινομένων. 

O τρόπος που εγκαταστάθηκε το ελληνικό «Metoo» στη δημόσια συζήτηση είναι ορμητικός ακριβώς επειδή άργησε πολύ και δεν συνδυάστηκε με τη διεθνή κινητοποίηση.

Στο χώρο του αθλητισμού, χάρη στη γενναιότητα της Σ. Μπεκατώρου, ανοίγουν ντουλάπια ερμητικά κλειστά και βγαίνουν στο φως σκελετοί που μαρτυρούν μια νοσηρή πραγματικότητα ασυδοσίας, χυδαιότητας και κατάχρησης εξουσίας σε ομοσπονδίες και κύκλους αθλητικών παραγόντων.

Είναι φανερό ότι οι αποκαλύψεις αυτές θα λειτουργήσουν σαν ντόμινο: Η συζήτηση ήδη περνά στα πανεπιστήμια, αύριο θα πάει στα ΜΜΕ, στην πολιτική, στον πολιτισμό. Είναι μια συζήτηση λυτρωτική, όπως κάθε αναμέτρηση με την αλήθεια, κάθε σπάσιμο ταμπού, κάθε υπέρβαση φόβων και ενοχών. Ο σκοπός δεν μπορεί παρά να είναι η πρόληψη τέτοιων φαινομένων και η δημιουργία συνθηκών αποτροπής τους σε χώρους που ευνοούν την ανάπτυξή τους, λόγω σχέσεων εξουσίας.

Για να συμβεί αυτό, υπάρχουν προϋποθέσεις:

• Χρειάζεται μέτρο στη συνήθη για τα ελληνικά δεδομένα μιντιακή  φρενίτιδα, μετά από χρόνια σιωπής και αδιαφορίας. . Η υπερεπικοινωνία ευαισθητοποιεί αλλά την ίδια ώρα αποπροσανατολίζει και συσκοτίζει την ουσία.
• Η απονομή Δικαιοσύνης δεν πρέπει να μπερδεύεται με λιθοβολισμό στα social media. Αστήρικτες καταγγελίες και ετυμηγορίες στο Facebook μπορεί να υπονομεύσουν αντί να ενισχύουν την προσπάθεια διαλεύκανσης τέτοιων σκανδάλων.
• Είναι άλλης τάξης ζήτημα το ποινικό αδίκημα της σεξουαλικής κακοποίησης και άλλου είδους απαράδεκτες συμπεριφορές αντρών ή γυναικών με εξουσία, απέναντι σε πρόσωπα στα οποία εκ της θέσεώς τους έχουν επιρροή.

Το σημαντικό είναι να υπάρξουν θεσμικές δικλείδες ασφαλείας, κυρίως για να έχουν κίνητρο και προστασία οι καταγγέλλουσες/καταγγέλλοντες, αλλά και να  να μην την πληρώσουν μαζί με ενόχους και αθώοι. Το βασικό ερώτημα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι: Πού θα καταγγείλω, με ποια εχέγγυα και με ποιο αποτέλεσμα. Πρόληψη της έμφυλης βίας δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς μηχανισμούς ελέγχου και λογοδοσίας.

Στη χώρα μας δεν υπάρχει κουλτούρα διαλόγου για τόσο ευαίσθητα θέματα, ούτε καν προετοιμασία των νέων για την αντιμετώπιση τέτοιων κινδύνων. Η Σ. Μπεκατώρου μας υποχρεώνει να την αποκτήσουμε. Οπως-όπως και στα γρήγορα. Αν θέλουμε να προστατευθούν οι άλλες Σοφίες.

TVXS