του Τάσου Παππά
Η υπουργός Θρησκευμάτων που ενίοτε υποδύεται την υπουργό Παιδείας και ο υπουργός παντός καιρού με την καθοδήγηση του πρωθυπουργού που μιλάει σαν να κυβερνά άλλη χώρα, αποφάσισαν να βάλουν τάξη στα Πανεπιστήμια, τα οποία κατά τη γνώμη τους έχουν μετατραπεί σε εστίες ανομίας και είναι τελείως υποβαθμισμένα σε όλα τα επίπεδα.
Προφανώς είναι γι’ αυτούς ασήμαντη λεπτομέρεια ότι Ελληνες επιστήμονες όλων των κλάδων που εργάζονται και διαπρέπουν στο εξωτερικό έχουν πάρει τα εφόδιά τους στα ελληνικά Πανεπιστήμια.
Προφανώς είναι γι’ αυτούς ασήμαντη λεπτομέρεια ότι η χώρα δεν μπόρεσε να τους κρατήσει και να τους αξιοποιήσει. Θέλουν να ξεχάσουν ότι αυτή τη χώρα κυβερνούσε η παράταξή τους. Αυτή η παράταξη που θεωρούσε ευλογία για τον τόπο τη μετανάστευση τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Αυτή η παράταξη που βόλευε -και μάλιστα σε καλοπληρωμένες δουλειές- τους δικούς της και τους κολλητούς των δικών της, αδιαφορώντας για την τύχη και τις επαγγελματικές προοπτικές του επιστημονικού προλεταριάτου. Προφανώς είναι γι’ αυτούς ασήμαντη λεπτομέρεια ότι ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα φιγουράρουν σε περίοπτες θέσεις στους καταλόγους, όπου περιλαμβάνονται Πανεπιστήμια πολλών ξένων χωρών με εξαιρετικές επιδόσεις στην έρευνα.
Σε συνθήκες πανδημίας επιχειρούν να προωθήσουν πολιτικές που σε διαφορετικές συνθήκες θα συναντούσαν ισχυρές αντιστάσεις. Εκμεταλλεύονται τις περιστάσεις και θέλουν να ξεμπερδεύουν με όσα τους προκαλούν αποστροφή, με ό,τι τους βεβηλώνει το κυνικό αφήγημά τους, με κάθε τι που δεν μπορούν να καταλάβουν, με κείνα που σαμποτάρουν τις λιπαρές αντιλήψεις τους για τη ζωή και υπονομεύουν το μοντέλο της μεταδημοκρατίας που επιδιώκουν να εγκαταστήσουν. Το μήνυμα που στέλνουν στην κοινωνία είναι σαφές: «Εμείς θα νομοθετούμε κατά πώς γουστάρουμε -είμαστε άλλωστε πλειοψηφία- εσείς θα κάθεστε στ’ αυγά σας, δεν θα διαμαρτύρεστε, δεν θα κατεβαίνετε στους δρόμους να διαδηλώσετε γιατί η μάχη με τη φονική πανδημία συνεχίζεται. Απαιτούμε από σας υπευθυνότητα και αν δεν πειθαρχήσετε θα έχετε να κάνετε με τα ΜΑΤ».
Ο νόμος και η τάξη θα εμπεδωθούν στα Πανεπιστήμια με το σχέδιο νόμου που έφερε η κυβέρνηση των αρίστων στη Βουλή και εκτός των άλλων προβλέπει την τοποθέτηση καμερών για να ελέγχεται η κίνηση των φοιτητών, των υπαλλήλων και των καθηγητών και τη δημιουργία ενός σώματος 1.000 ειδικών αστυνομικών, για περιφρούρηση, παρακολούθηση και καταστολή. Κανονικά φρούρια δηλαδή.
Για ποιο λόγο; «Μα, για να αντιμετωπίσουμε τους μπαχαλάκηδες» είναι η απάντηση που δίνουν οι κυβερνητικοί παράγοντες και τα δεξιά μέσα ενημέρωσης που αποθεώνουν την κυβέρνηση, η οποία επιτέλους αποφάσισε να περάσει από τα λόγια στην πράξη. Μόνον τους μπαχαλάκηδες; Και όσους ερωτοτροπούν με παραβατικές συμπεριφορές και δεν εννοούν να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις.
Το ανοσιούργημα των δύο υπουργών (Παιδείας, Προστασίας του Πολίτη), που φέρει τον τίτλο «σχέδιο νόμου», κατά πάσα πιθανότητα θα περάσει ως έχει από τη Βουλή. Κάποιες λίγες τροποποιήσεις δεν θα θίξουν τον πυρήνα του. Οι δύο υπουργοί, παρά τις αντιρρήσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας, παρά την έντονη αντίδραση των περισσοτέρων κομμάτων της αντιπολίτευσης, δεν θα πειράξουν τη φυσιογνωμία του.
Ελπίζουν ότι με τις σχολές κλειστές λόγω του κορονοϊού οι διαμαρτυρίες θα είναι αναιμικές, σποραδικές και άρα διαχειρίσιμες. Αισθάνονται σίγουροι ότι θα τους προστατεύσει το τείχος ανοσίας απέναντι σε κάθε ιό διαφωνίας που έχουν χτίσει τα φιλικά τους μέσα ενημέρωσης. Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, θεσπίζεται αυστηρό πειθαρχικό δίκαιο. Ενα από τα πειθαρχικά παραπτώματα είναι και η «εκούσια παρεμπόδιση της εύρυθμης λειτουργίας του Ιδρύματος».
Ας μην κοροϊδευόμαστε, στο στόχαστρο της κυβέρνησης μπαίνει το φοιτητικό κίνημα και κυρίως οι πιο ατίθασες συνιστώσες του. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι να θέσει εκτός νόμου ορισμένες πρακτικές δράσης που πιστεύει ότι παραβιάζουν την κανονικότητα, όπως την αντιλαμβάνεται. Τις καταλήψεις θέλει να ποινικοποιήσει. Αυτές θεωρεί ότι συνιστούν «εκούσια παραβίαση της εύρυθμης λειτουργίας του Ιδρύματος».
Και βρίσκει τώρα την ευκαιρία, λόγω της πανδημίας, να επιβάλει ένα καθεστώς ασφυκτικού ελέγχου στα ανώτατα ιδρύματα. Ωστόσο, η επιτυχία και εν τέλει η νομιμοποίηση μιας μορφής πάλης εξαρτάται από τον τρόπο που λαμβάνεται η απόφαση, από τη συμμετοχή στην υλοποίησή της και κυρίως από το πώς την υποδέχεται ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Ενας νόμος καταργείται στην πράξη όταν αυτοί που αρνούνται να τον σεβαστούν και κάνουν τα πάντα για να υποχρεώσουν την κυβέρνηση να τον αποσύρει, έχουν εξασφαλίσει την υποστήριξη, τουλάχιστον την ανοχή, και των άλλων εμπλεκομένων. Ο ριζοσπαστισμός χωρίς συμμαχίες, όσο ηρωικός κι αν είναι, θα καταλήξει περιθωριακός και ανήμπορος. Και θα εισπράξει τη νικηφόρα χλεύη και τους πυώδεις πανηγυρισμούς του αδίστακτου αντιπάλου του.
Ανάγωγα
Αυτή την κατάπτυστη, την επονείδιστη, την εθνικώς επιζήμια, την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών με την οποία η προηγούμενη κυβέρνηση των εθνομηδενιστών έδωσε στους επίβουλους γείτονες ένα κομμάτι από τα ιερά και τα όσια της φυλής, την τιμούμε και πρέπει να γίνει σεβαστή. Ενας τακτικισμός χωρίς αρχές και ηθικούς φραγμούς. Αρχιτέκτονας, ο πρωθυπουργός. Οι από κάτω που τον πίστεψαν απλώς προσπαθούν να συνέλθουν από το σοκ.
EFSYN
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου