του Παναγιώτη Φελέκη
Η πανδημία κατέδειξε τη γύμνια του νεοφιλελεύθερου συστήματος.
Απέδειξε στην πράξη ότι οι «ευαγγελιστές της αριστείας» δεν κατόρθωσαν να μας βγάλουν σε ασφαλές λιμάνι. Με 4.900 νεκρούς μέχρι στιγμής, τα νοσοκομεία μας σε άθλια κατάσταση και το ιατρικό – νοσηλευτικό προσωπικό σε απόγνωση, με μια κοινωνία σε εγκλεισμό απόγνωσης και απελπισίας, η κυβέρνηση επιδίδεται στην κατασκευή ειδήσεων, αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης και επιδίωξης παραπλάνησης, αναφορικά με την εξέλιξη των πραγμάτων.
Χωρίς σχεδιασμό και χωρίς στρατηγικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, ξοδεύει το δημόσιο χρήμα σε ημέτερους, σε πρόσληψη δυνάμεων καταστολής και στα φιλικά ΜΜΕ, επιβάλλοντας μονοφωνία ενημέρωσης και περιστολή των δικαιωμάτων μας. Περιορίζει την ελευθερία, τη δημοκρατία, τη διαφορετική άποψη, αρκεί να μην αποκαλυφθεί το μέγεθος της πολιτικής απάτης και η ανικανότητα της παρούσας κυβέρνησης να σταθεί αρωγός στους δοκιμαζόμενους πολίτες της.
Είναι η στιγμή που ο κόσμος εξαγριώνεται με τις επιλογές τους. Η στιγμή που βλέπει ότι απαιτείται μια άλλη προσέγγιση πολιτικής διακυβέρνησης. Είναι επίσης η στιγμή που η αριστερή πρόταση πρέπει να λάβει «σάρκα και οστά».
Έχουμε πλέον και την εμπειρία και τη γνώση και προπαντός τη βούληση να κυβερνήσουμε ξανά, χωρίς εμπόδια ή αναστολές.
Είναι η στιγμή που ο προοδευτικός κόσμος της χώρας οφείλει να συσπειρωθεί και να παράξει έναν νέο πολιτικό δρόμο, κοινωνικά πιο δίκαιο και οραματικά πιο σοσιαλιστικό.
Είναι πλέον επιβεβλημένο να δώσουμε λύσεις στα προβλήματα του κόσμου και να χαράξουμε με ρεαλιστικότητα και ανθρωπισμό μια άλλη αναπτυξιακή πολιτική.
Στην Αριστερά πάντα ο πλουραλισμός, η πολυγνωμία και οι διαφορετικές απόψεις είχαν και έχουν θέση. Είναι όμως η στιγμή που θα πρέπει όλοι να συνθέσουμε. Να προτάξουμε τα σημαντικά και τα ουσιώδη και να παραμερίσουμε αυτά τα οποία διαφοροποιούν τις θέσεις μας.
Σύσσωμος ο προοδευτικός κόσμος πρέπει να ενωθεί και να εναντιωθεί, απέναντι στην καθηλωτική και απαξιωτική στάση της κυβέρνησης.
Είναι ο καιρός που οι κεντροαριστερές, οι σοσιαλιστικές και οι αριστερές δυνάμεις πρέπει να συνομιλήσουν για να εκφράσουν αυτό το «άλλο», που όλοι μας έχουν ανάγκη.
Όραμα, ιδεολογία και πράξη είναι ένα τρίπτυχο αξιών που όλοι θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε και να συγκλίνουμε. Μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις για την πολιτική και τον τρόπο διακυβέρνησης, όμως οφείλουμε να μάθουμε να συνεργαζόμαστε.
Το ίδιο το κόμμα απαιτεί να συνεννοηθούμε μεταξύ μας, να θέσουμε στο τραπέζι αυτά που μας ενώνουν και όχι αυτά που μας διαφοροποιούν και να προβάλλουμε θέσεις, οι οποίες θα είναι αποδεκτές ή και εποικοδομητικές για ευρύτερες συνεργασίες.
Αν με κάποιο τρόπο ο μετασχηματισμός, η ανασυγκρότηση και η διεύρυνση του κόμματος πρέπει να γίνει πράξη, αυτός δεν είναι άλλος από τη συνεννόηση και συνεργασία. Να παραμερίσουμε τις προσωπικές στρατηγικές και τους μηχανισμούς. Δεν έχουμε ανάγκη από «προσωπικότητες ή βαρονίες». Έχουμε ανάγκη από ανθρώπους που θα συνεργαστούν με ομαδικό πνεύμα και συγκαταβατικές προτάσεις, προκειμένου να δείξουμε στον ευρύτερο προοδευτικό κόσμο ότι κατέχουμε το «κλειδί της αλλαγής» αυτού του κόσμου. Έχει ανάγκη ο κόσμος να ακουμπήσει σε μια πιο σοσιαλιστική πρόταση, αρκεί να μας εμπιστευτεί να την υλοποιήσουμε. Και αυτό θα γίνει, όταν αποφασίσουμε ότι συσπειρωμένοι γύρω από τον πρόεδρό μας, Αλέξη Τσίπρα μπορούμε να δράσουμε συλλογικά.
Ο κόσμος αναμένει προτάσεις για τη Δημόσια Υγεία, για τη Δημόσια Εκπαίδευση, για την Ανάπτυξη, για την Επιχειρηματικότητα, για την Οικονομία για μια άλλη κοινωνική πολιτική.
Οφείλουμε να απαντήσουμε, συνεργατικά, συναινετικά με σταθερότητα, όραμα και προσήλωση. Μόνο έτσι θα νικήσουμε τον νεοφιλελευθερισμό και θα οδεύσουμε σταθερά προς τον σοσιαλισμό. Μόνο έτσι θα κλείσουμε οριστικά τον δρόμο προς άλλες ακροδεξιές ή φασιστικές φωνές. Είμαστε η μόνη δύναμη που μπορούμε να εκφράσουμε μαζικά τις ανάγκες του κόσμου και πρέπει να το πιστέψουμε. Να ενισχύσουμε τις δυνάμεις μας, να συνθέσουμε τις ιδέες μας. Με συμβιβασμούς, αλλά και με προοπτική. Στοχεύοντας προς τον εχθρό και όχι προς τα μέσα.
Ο κεντροαριστερός θα περιφρουρήσει τις ιδέες του, ο σοσιαλιστής θα οραματίζεται έναν καλύτερο κόσμο, ο Αριστερός θα εκφράζει την αλληλεγγύη του, ο Μαρξιστής θα ονειρεύεται μια αταξική κοινωνία. Μπορούμε να συνθέσουμε όλες αυτές τις θέσεις; Κατά τη γνώμη μου, ναι. Μπορούμε να χτίσουμε ένα τείχος απέναντι στα νούμερα, τους αριθμούς και τον άκρατο καταναλωτισμό του καπιταλισμού; Νομίζω, ναι. Ασπίδα μας και βάση μας ο Άνθρωπος. Μια ανθρωπιστική προσέγγιση της πολιτικής, είναι η λύση που μπορεί να συνταιριάξει δυνάμεις για ένα καλύτερο αύριο που μας χωρά όλους:
Δυνητικά, θα θέλαμε να συμφωνήσουμε όλοι ότι είναι καιρός να στηριχθεί η Δημόσια Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες και με όλους τους τρόπους. Είναι καιρός να ξεπεραστούν οι ανισότητες και να δοθούν ισότιμες ευκαιρίες σε όλους να μετέχουν της ελληνικής παιδείας και να έχουν πρόσβαση σε κάθε σχολική, πανεπιστημιακή ή ερευνητική δραστηριότητα, εφόσον το επιθυμούν.
Πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η ενέργεια, το νερό, η τροφή και το περιβάλλον είναι δημόσια αγαθά, που όχι μόνο οφείλουμε να τα προστατέψουμε και να τα περιφρουρήσουμε, αλλά να τα αξιοποιήσουμε με σεβασμό και με φειδώ. Ανήκουν σε όλους και όλοι πρέπει να έχουν πρόσβαση σε αυτά. Όλοι όμως έχουν και την υποχρέωση να διαφυλάξουν τη συνέχιση τους και την απρόσκοπτη πρόσβαση. Επίσης, όλοι έχουν την υποχρέωση να προστατέψουν το περιβάλλον και να ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση λήψης άμεσων και μακροπρόθεσμων μέτρων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής που ήδη είναι παρούσα.
Θέλουμε Δημόσια Υγεία, που να εξασφαλίζει στους πολίτες γιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό, υγειονομικό υλικό, φάρμακα και εξετάσεις δωρεάν, ιδιαίτερα για τους αδύναμους συμπολίτες μας.
Θέλουμε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο, που δε θα βασίζεται μόνο στον τουρισμό και την παροχή υπηρεσιών. Ένα μοντέλο ανάπτυξης γεωργικών μονάδων, μικρών βιοτεχνιών και παραγωγών ειδών γης που μπορούν να ενισχύσουν το ιδιωτικό εισόδημα, αλλά και να συμβάλλουν δυναμικά στην Εθνική Οικονομία. Επίσης, αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών που θα διασυνδέσουν τη χώρα μας με όλο τον πλανήτη, θα διαφημίσουν τα προϊόντα μας και θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις εξαγωγικού εμπορίου.
Θέλουμε την ενίσχυση της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας με χρηματοδοτικά εργαλεία, με τράπεζες συνεταιριστικές και με φοροαπαλλαγές για ενίσχυση των θέσεων εργασίας. Επιδότηση χρήσης νέων τεχνολογιών και αξιοποίησή τους. Από την άλλη, θέλουμε επιχειρηματικότητα με φορολογικούς κανόνες διαφάνειας και αυστηρής τήρησης κανόνων, ώστε να αποφευχθεί η φοροδιαφυγή από πλευράς των ιδιωτών και η διασπάθιση δημόσιου χρήματος, από πλευράς κυβερνώντων. Τα χρήματα φορολογίας αναδιανέμονται με όρους κοινωνικής προτεραιότητας στους πολίτες.
Θέλουμε διασφάλιση της εργασίας, με νόμους και κανόνες του 21ου αιώνα, που θα περιορίζουν την εργοδοτική αυθαιρεσία και θα προστατεύουν τον εργαζόμενο μέσω των συλλογικών συμβάσεων.
Προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του πλουραλισμού και της διαφορετικότητας. Προστασία της δημοκρατίας, όχι με καταστολή, αλλά με νόμους και οριοθέτηση κανόνων για όλους, πολίτες και κυβερνώντες. Περιφρούρηση της ατομικής ελευθερίας και αξίας της ανθρώπινης ύπαρξης.
Θέλουμε ο πολιτισμός, ως δημόσιο αγαθό να ανθίσει με βάση τις κοινωνικές, οικονομικές και αναπτυξιακές διαστάσεις που διαθέτει. Η συνέχεια του Πολιτισμού μας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, μάς επιτρέπει να δημιουργήσουμε ένα ολιστικό σχέδιο αξιοποίησης του, ώστε να γίνει πυλώνας ανάπτυξης της χώρας, κέντρο προσέλκυσης του παγκόσμιου τουρισμού, αλλά ταυτόχρονα και πεδίο απασχόλησης χιλιάδων ανθρώπων με ποικίλο επιστημονικό ή καλλιτεχνικό προσανατολισμό.
Αν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτά τα ελάχιστα, τότε μπορούμε να ατενίσουμε ένα οραματικό μέλλον με σοσιαλιστικό προσανατολισμό και ρεαλιστικό πρόσημο. Μια καλύτερη κοινωνία για μας και τα παιδιά μας. Αν μπορούμε πάνω σε αυτά να χτίσουμε ένα πρόγραμμα εφαρμοσμένης πολιτικής, με συνεργασίες, συμβιβασμούς και συνθέσεις, τότε η επόμενη μέρα είναι δική μας!
koutipandoras
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου