Να σωθούν ζωές, αυτό πρώτα

Αυτή είναι η αλήθεια, που δεν μπορούν να κρύψουν πια ούτε τα ΜΜΕ της ξεφτίλας. Δεν κάμπτεται δυστυχώς η πανδημία με ένα τηλεφώνημα στον αρχισυντάκτη

του Θανάση Καρτερού

Κλείνουν, ανοίγουν, ξανακλείνουν, ξανανοίγουν. Δηλώνουν άλλα το πρωί κι άλλα το απόγευμα, άλλα ο ένας κι άλλα η άλλη. Τα έχουν εντελώς χαμένα, είναι φανερό. Τόσο πολύ, ώστε δεν μπορούν ούτε να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Αφήστε που έχουν κάνει τους ειδικούς της επιτροπής σφουγγαρόπανο για να ξεπλένουν ευθύνες και παραβάν για να κρύβονται πίσω του.

Αυτή είναι η κατάσταση στις πολιτικές κορυφές. Αλλά, δυστυχώς, δεν μιλάμε εδώ για κάποια σκοτεινά οικονομικά μέτρα, κάποιους σκοτεινούς νόμους ή σκοτεινές προθέσεις. Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Για χιλιάδες συνανθρώπους μας. Που χάνονται επειδή η κυβέρνηση Μητσοτάκη αδυνατεί να οργανώσει στοιχειωδώς την άμυνα της κοινωνίας.

Αυτή είναι η αλήθεια, που δεν μπορούν να κρύψουν πια ούτε τα ΜΜΕ της ξεφτίλας. Δεν κάμπτεται δυστυχώς η πανδημία με ένα τηλεφώνημα στον αρχισυντάκτη.  Ή με μια δέηση της ανυπάκουης «δεξιάς του Κυρίου» που ρίχνει τους πιστούς στα νύχια του ιού. Χρειάζονται αποφασιστικότητα, σχέδιο, εμπιστοσύνη της κοινωνίας στους στρατηγούς της άμυνάς της.

Χρειάζονται δηλαδή όλα όσα η κυβέρνηση του ξέγνοιαστου πρωθυπουργού και των σέλφι εμβολίων δεν διαθέτει. Και είναι λογικό να αναρωτιέται κανείς με πόσους θανάτους ακόμα θα πληρώσουμε αυτή την ανικανότητα, τις αβελτηρίες, την υποτίμηση της κοινωνίας εν ονόματι της επικοινωνίας. Πόσες ζωές, τέλος πάντων, θα κοστίσει αυτό το ανατριχιαστικό τσίρκο. Πόσες εκατόμβες ακόμα θα αντέξει η χώρα.

Και το χειρότερο: ενώ τα επιτελεία καλλωπίζουν την εικόνα του Μητσοτάκη, οι ειδικοί προβλέπουν ότι τα λάθη τού σήμερα θα πληρωθούν αύριο πολύ ακριβά. Επιστήμονες της πρώτης γραμμής θεωρούν πολύ πιθανό, ακόμα και σίγουρο, ότι οδεύουμε σε αριθμούς νεκρών αδιανόητους με το τρίτο κύμα. Τι θα γίνει λοιπόν; Μπορεί να σταματήσει το ξεπάστρεμα;  Ή είναι μοιραίο να γίνει η Ελλάδα απέραντο νεκροταφείο;

Το ερώτημα, που απασχολεί εκατομμύρια ανθρώπους, δεν απευθύνεται στην κυβέρνηση του ανέμελου ποδηλάτη. Απευθύνεται σε όλους. Πολίτες, κοινωνικές και επιστημονικές οργανώσεις, κόμματα. Και στον ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως. Θα αντιδράσει η κοινωνία; Μπορούν να υπάρξουν κάποιες γενναίες πρωτοβουλίες σωτηρίας; Να σωθούν ζωές, αυτό πρώτα. Γιατί το θέμα δεν είναι πια ποιος θα πληρώσει τον μακάβριο λογαριασμό. Που θα τον πληρώσει, είναι σίγουρο. Αλλά πόσοι θα είμαστε την ώρα της πληρωμής...

avgi