Η μπαλάντα του ξεσηκωμού

Η κοινωνία υποφέρει. Υποφέρει κλεισμένη στα σπίτια σε μια διαρκή καραντίνα. Υποφέρει και ανησυχεί για το αβέβαιο μέλλον. Υγειονομικό και οικονομικό. Της επιτίθενται τώρα που θεωρούν ότι είναι αδύναμη και ανήμπορη να αντιδράσει

Editorial 

Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο, η οργή του λαού, κυλάει πάνω απ’ τα χωράφια, ποιος τη σταματάει, ποιος τη σταματάει…

Δεν υπάρχει πιο ανέντιμη και ανήθικη συμπεριφορά από το να χτυπάς κάποιον που είναι πεσμένος στο έδαφος ανήμπορος να αμυνθεί. Η κυβέρνηση σήμερα μέσα στην καρδιά της πανδημίας, θεωρεί ότι η κοινωνία είναι ανήμπορη να αντιδράσει και της επιτίθεται με μανία.

Νόμους που χρόνια η ακροδεξιά ονειρευόταν να νομοθετήσει, όμως δίσταζε λόγω του φόβου των κοινωνικών αντιδράσεων. Σήμερα που η κοινωνία είναι σε καραντίνα θεωρεί ότι είναι  ευκαιρία να τους περάσει.

Κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου, πειθαρχικές διώξεις φοιτητών που αντιδρούν- που θα φτάνουν μέχρι την διαγραφή τους από τις Πανεπιστημιακές σχολές, ειδικοί φρουροί στα Πανεπιστήμια, μπάρες στις εισόδους των Πανεπιστημίων, νόμος για της διαδηλώσεις, ενώ ετοιμάζουν παρέμβαση για τις φοιτητικές εκλογές με ενιαία ψηφοδέλτια προσώπων και όχι φοιτητικών παρατάξεων. Δηλαδή φοιτητικές εκλογές άνοστος χυλός. Προσπάθεια ευνουχισμού του μαχητικού φοιτητικού κινήματος.

Και όταν αρχίζουν οι διαμαρτυρίες, με ετσιθελικές αστυνομικές διατάξεις απαγορεύουν κάθε αντίδραση. Απαγόρευσαν για μια εβδομάδα τις συγκεντρώσεις άνω των 100 ατόμων, στοχεύοντας στις προγραμματισμένες φοιτητικές διαδηλώσεις. Και την απαγόρευση αυτή, την ονομάζουν χαλάρωση των μέτρων για τον κορονοϊό, χλευάζοντας τους φοιτητές και την κοινωνία.

Και δήθεν δικαιολογούν αυτή την απόφαση, λέγοντας ότι είναι πρόταση της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας Δημόσιας Υγείας έναντι του κορωνοϊού  COVID-19. Μιας επιτροπής που την έφτιαξε η κυβέρνηση για ευνόητους λόγους και αποτελείται στην συντριπτική της πλειοψηφία από υπηρεσιακούς παράγοντες. Και δυστυχώς ανάμεσα στους ελάχιστους λοιμοξιολόγους που συμμετέχουν σ΄αυτήν είναι και ο «πρόθυμος» κύριος Σωτήρης Τσιόδρας.

Η κοινωνία υποφέρει. Υποφέρει κλεισμένη στα σπίτια σε μια διαρκή καραντίνα. Υποφέρει και ανησυχεί για το αβέβαιο μέλλον. Υγειονομικό και οικονομικό. Της επιτίθενται τώρα που θεωρούν ότι είναι αδύναμη και ανήμπορη να αντιδράσει. Προκειμένου να της περάσουν αλυσίδες, τώρα που θεωρούν ότι βρίσκεται εξουδετερωμένη στο έδαφος. Και ονειρεύονται ότι όταν κάποια στιγμή η πανδημία θα έχει υποχωρήσει, η κοινωνία θα παραμείνει δεμένη με τις αλυσίδες της.

Όμως κάνουν μεγάλο λάθος. Κάτω από την σιωπή υπάρχει η βουβή οργή. Κάτω από την επιβολή υπάρχει η αγανάκτηση. Κάτω από την ακροδεξιά δυστοπία υπάρχει η δημοκρατική αποφασιστικότητα.

Η κοινωνία, ειδικά η νεολαία δεν πρόκειται ποτέ να δεχτούν όσα απεργάζεται η κυβέρνηση σε βάρος μας. Θα αντιδράσουμε. Είναι θέμα αξιοπρέπειας και δημοκρατίας. Είναι η ίδια η ζωή μας.

*Η μπαλάντα του ξεσηκωμού, στίχοι Γιάννης Μιχαηλίδης, μουσική Θάνος Μικρούτσικος, τραγουδά η Μαρία Δημητριάδη

Πηγή: Editorial στο mplokia.gr