Κατάπτυστοι!

Το χθεσινό πρωτοσέλιδο των «Νέων» θα μείνει στην ιστορία. Θα πρέπει να διδάσκεται ως τυπικό παράδειγμα για το τι σημαίνει καπηλεία και μέχρι ποιου επιπέδου αθλιότητας μπορεί να φτάσει. Και πώς εικονογραφείται κατά τον καλύτερο τρόπο.

του Άγγελου Τσέκερη

Η καπηλεία λειτουργεί ως εξής: Πας και κρύβεσαι πίσω από τους νεκρούς μιας απίστευτης τραγωδίας. Από τη θέση εκείνη εκτοξεύεις επιθέσεις εναντίον της κυβέρνησης. Και αν κάποιος επιχειρήσει να σε χτυπήσει, ουρλιάζεις ότι χτυπάει τους νεκρούς.

 

Το πρωτοσέλιδο των «Νέων» δεν εκφράζει πόνο και οργή, αλλά σκέτη καφρίλα. Δεν στέλνουν ένα θυμωμένο πολιτικό μήνυμα σε συνθήκες εθνικού πένθους. Προσπαθούν να τρίψουν τους νεκρούς στα μούτρα της κυβέρνησης. Αν ήταν στην επικαιρότητα κάτι άλλο, θα χρησιμοποιούσαν κάτι άλλο. Τώρα που βρήκαν νεκρούς ανθρώπους, θα χρησιμοποιήσουν νεκρούς ανθρώπους. Σε άλλες περιπτώσεις προσπαθούσαν να προκαλέσουν θυμό στην κοινωνία. Τώρα προσπαθούν να μετατρέψουν τη θλίψη της κοινωνίας σε μίσος.

 

Το πραγματικό μίσος βρίσκεται μέσα τους. Σχετίζεται με τις δικαστικές εκκρεμότητες του εκδότη τους. Και με την αγωνία του να ξαναστηθεί ένα πολιτικό σύστημα που θα τον προστατεύσει από τις δικαστικές του περιπέτειες.

 

Τα «Νέα», τα «Παραπολιτικά», ο ΣΚΑΪ, το «Πρώτο Θέμα», ο «Φιλελεύθερος», χρησιμοποιούν από την πρώτη στιγμή το Μάτι για να βοηθήσουν πολιτικά τον Κ. Μητσοτάκη. Όσο βλέπουν ότι δεν τα καταφέρνουν, τόσο πιο αθέμιτους τρόπους χρησιμοποιούν. Στον πάτο αυτού του κατήφορου βρίσκεται, μοιραία, η απώλεια κάθε σεβασμού για τους νεκρούς. Τα «Νέα» έφτασαν ως εκεί. Τους μεταχειρίστηκαν ως ένα πολιτικό εργαλείο. Αυτό είναι προσβολή για τους ανθρώπους που χάθηκαν.

 

Αλήθεια, ρώτησαν τους συγγενείς των θυμάτων -που αναγκάστηκαν να ζητήσουν από τα ΜΜΕ να μείνουν μακριά από τις κηδείες- αν θέλουν να χρησιμοποιηθούν τα ονόματα των δικών τους για μια τέτοια δουλειά; Σιγά μην τους ρωτούσαν. Πήραν τη λίστα, διασφάλισαν και ότι δεν υπάρχει ζήτημα με προσωπικά δεδομένα και έχουν τίποτα μπλεξίματα και θεώρησαν σκόπιμο να τη χρησιμοποιήσουν όπου τους βόλευε.

 

Αυτή είναι η προσβολή στους νεκρούς. Να λες “αυτοί δεν προστατεύονται από προσωπικά δεδομένα”. Και όταν είσαι ικανός να φτάσεις σε αυτό το σημείο, είναι σαν να λες “όσο περισσότερα ονόματα έχω για να πετάξω στο πρωτοσέλιδο, τόσο καλύτερα”. Αλλά ας μην πάμε μακριά την ανάλυση. Το να βάζεις στο στόμα νεκρών ανθρώπων αυτό που θέλεις να πεις εσύ θεωρείται κατάπτυστη δημοσιογραφική πρακτική από τότε που υπάρχουν εφημερίδες. Δεν μας προέκυψε χθες το πρωί.

 

Δεν θα πούμε “ντροπή σας”, γιατί πάει χαμένο. Συμμεριζόμαστε μόνο την ντροπή των ανθρώπων που δουλεύουν στα «Νέα» για να βγάλουν το ψωμί τους. Όπως επίσης δεν θα εκφράσουμε καμία θλίψη για την κατάντια των «Νέων» “που κάποτε ήταν μια δημοκρατική εφημερίδα κ.λπ.”. Ο καθένας είναι αυτό που είναι τώρα. Και αυτό που του αξίζει να είναι.

αυγή