του Τάσου Παππά
Επιμένουν οι δημοσιογράφοι και τα στελέχη της αντιπολίτευσης να ρωτούν με πιεστικό τρόπο υπουργούς και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αν θα μειωθούν οι συντάξεις από 1.1.2019. Επιμένουν οι υπουργοί και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να δίνουν εσκεμμένα ασαφείς απαντήσεις. Η επιθυμία τους είναι να ακυρωθεί το μέτρο, ωστόσο δεν μπορούν να πουν κάτι παραπάνω πριν από την εμφάνιση του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ.
Κάποιοι πάντως κυβερνητικοί αξιωματούχοι -τακτικοί συνομιλητές του Αλ. Τσίπρα- στις ιδιωτικές συζητήσεις τους λένε ότι το μέτρο δεν πρόκειται να εφαρμοστεί και επικαλούνται τόσο τις δηλώσεις Μοσκοβισί όσο και την εξαφάνιση των αιτίων που το προκάλεσαν (πιάσιμο των στόχων, υποβάθμιση του ρόλου του ΔΝΤ στη μεταμνημονιακή εποχή).
Ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής Φρ. Κουτεντάκης μιλώντας προχτές στην τηλεόραση του «Σκάι» είπε ότι δημοσιονομικά δεν υπάρχει λόγος να μειωθούν οι συντάξεις και αν έχουμε συναίνεση των δανειστών δεν θα προκύψει πρόβλημα για την ελληνική οικονομία.
Εξέφρασε όμως την ανησυχία του για το ενδεχόμενο να μη δώσουν τη συγκατάθεσή τους οι δανειστές. Σημείωσε ότι δεν είναι σε θέση να προβλέψει την αντίδραση των αγορών στην περίπτωση που η κυβέρνηση προχωρήσει σε μονομερή ενέργεια.
Αυτό όντως είναι το μεγάλο ερώτημα: Θα συμφωνήσουν οι δανειστές; Το ΔΝΤ, που απαίτησε να μειωθούν οι συντάξεις, δεν πρόκειται να υποχωρήσει γιατί θα είναι σαν να ομολογεί ότι έκανε λάθος (δεν είναι το μοναδικό στην οκταετία που η χώρα είναι σε καθεστώς αιχμαλωσίας).
Ενδεχομένως ύστερα από μερικούς μήνες κάποιο πρώην στέλεχός του να δηλώσει ότι «δεν έπρεπε να προτείνουμε τη μείωση των συντάξεων». Ετσι συμβαίνει συνήθως με τους πρώην - προσβάλλονται με καθυστέρηση από το σύνδρομο της αναδρομικής διαύγειας. Η ζημιά όμως θα έχει γίνει.
Οι Ευρωπαίοι εταίροι τι θα πράξουν; Λάθος ερώτηση. Η σωστή είναι: «Η Γερμανία τι θα κάνει;». Αν κρίνουμε από το πώς αντέδρασε στο παρελθόν σε ανάλογες κινήσεις δεν πρέπει να είμαστε πολύ αισιόδοξοι.
Δεν λειτουργούν με οικονομικά κριτήρια οι γερμανικές πολιτικές ελίτ. Αυτό που τις ενδιαφέρει είναι να μην αμφισβητηθούν η ηγεμονία τους και η οικονομική στρατηγική τους.
Φοβούνται πως αν φανούν μπόσικες με την Ελλάδα θα δημιουργηθεί κακό προηγούμενο και θα βάλει σε πειρασμό κι άλλες κυβερνήσεις να αντιγράψουν το μοντέλο. Εδώ έφτασαν στο σημείο να ζητήσουν ισοδύναμο για τη μη αύξηση του ΦΠΑ στα πέντε ελληνικά νησιά που σηκώνουν το βάρος της προσφυγικής κρίσης. Και μιλάμε για ένα ασήμαντο ποσό της τάξεως των 45 εκατ. ευρώ.
Ηδη οι βαστάζοι του Σόιμπλε που κατέχουν νευραλγικά πόστα στην ευρωπαϊκή γραφειοκρατία στέλνουν με κάθε ευκαιρία το μήνυμα για πιστή εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Ποσώς τους απασχολεί ότι το συγκεκριμένο μέτρο είναι υφεσιακού χαρακτήρα και θα πλήξει την οικονομία τώρα που κάνει τα πρώτα δειλά βήματα προς την ανάπτυξη.
Ακόμη όμως κι αν η Γερμανία τα στυλώσει και επιστρατεύσει το γνωστό καλαμπούρι περί ιερότητας των συμφωνιών (ισχύει για όλους τους άλλους εκτός από την ίδια), η κυβέρνηση έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα: τις προτάσεις νόμου που κατέθεσαν η Νέα Δημοκρατία και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. για κατάργηση του μέτρου.
Με αυτές υπό μάλης μπορεί να διαπραγματευθεί σε άλλη βάση με τους δανειστές. Είναι η πρώτη φορά που σχεδόν όλα τα κόμματα συμφωνούν στο να γίνει κάτι, ακριβέστερα στο να μη γίνει κάτι. Κι αυτό η κυβέρνηση πρέπει να το αξιοποιήσει.
efsyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου