Η Συμφωνία των Πρεσπών, οι ΑΝ.ΕΛΛ. και τα σενάρια

του Τάσου Παππά

Αμέσως μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛΛ. Πάνος Καμμένος έλεγε ότι δεν πρόκειται να φτάσει η συμφωνία στην ελληνική Βουλή, οπότε δεν θα δημιουργηθεί πρόβλημα στις σχέσεις του με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πόνταρε όλα τα λεφτά του στην αντίσταση της εθνικιστικής αντιπολίτευσης στην ΠΓΔΜ. Πίστευε ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα ήταν αρνητικό για τον Ζόραν Ζάεφ και δεν θα καλούνταν το κόμμα του να αντιμετωπίσει ένα κρίσιμο δίλημμα.

Αργότερα, βλέποντας ότι στη γειτονική χώρα κερδίζει έδαφος το «ναι», είπε ότι στην περίπτωση που ξεπεράσει η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ όλα τα εμπόδια, οι ΑΝ.ΕΛΛ. δεν θα ψηφίσουν τη συμφωνία στη Βουλή και άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο της αποχώρησής του από την κυβέρνηση. Αλλά μέχρι εκεί.

Πολλοί οδηγήθηκαν στην εκτίμηση ότι οι ΑΝ.ΕΛΛ. θα φύγουν από την κυβέρνηση, χωρίς όμως να αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους. Δεν θα κατέχουν υπουργικές θέσεις, αλλά στην περίπτωση που κατατεθεί από τη Ν.Δ. νέα πρόταση δυσπιστίας, δεν θα την ψηφίσουν.

Επρόκειτο για μια απόπειρα τετραγωνισμού του κύκλου. Και δεν θα ακυρώσουν τη δέσμευσή τους για το Μακεδονικό και δεν θα εκτεθούν στο ακροατήριό τους (αρκετά συρρικνωμένο) και δεν θα ανατρέψουν την κυβέρνηση.

Επιλογή ευάλωτη στην κατηγορία περί χυδαίου οπορτουνισμού. Αυτή ήταν άλλωστε και η κριτική των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Η σχετική φιλολογία ίσχυε μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα. Με δήλωσή του ο υπουργός Αμυνας κατέστησε σαφές ότι η αποχώρηση των ΑΝ.ΕΛΛ. από την κυβέρνηση σημαίνει απώλεια της δεδηλωμένης και συνεπώς προσφυγή στις κάλπες.

Ομως η απώλεια της δεδηλωμένης στις αστικές δημοκρατίες διαπιστώνεται μόνο στη Βουλή: είτε υπερψηφίζεται η πρόταση δυσπιστίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης είτε καταψηφίζεται η πρόταση της κυβέρνησης για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης (εφόσον τη ζητήσει).

Υπάρχει βεβαίως και η τρίτη εκδοχή: για να αποφύγει ο πρωθυπουργός μια κοινοβουλευτική ήττα που στις εκλογές θα στοιχίσει στο κόμμα του, να υποβάλει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την παραίτηση της κυβέρνησής του.

Ποια είναι τα σενάρια μετά τη δημόσια τοποθέτηση του κ. Καμμένου:

◼ Να χρονοτριβήσει σκοπίμως η ελληνική κυβέρνηση και να φέρει τη συμφωνία των Πρεσπών για συζήτηση και ψήφιση όσο μπορεί αργότερα ώστε να πάμε σε τριπλές εκλογές τον Μάιο (εθνικές, ευρωεκλογές, αυτοδιοικητικές). Δύσκολο, γιατί η συμφωνία προβλέπει συγκεκριμένες προθεσμίες τις οποίες δεν μπορεί να παραβιάσει κανένα μέρος.

■Να μην καταθέσει με την παρέλευση του εξαμήνου η Νέα Δημοκρατία νέα πρόταση δυσπιστίας. Απίθανο. Το κόμμα που ζητάει εκλογές τρεις φορές την εβδομάδα εδώ και τρία χρόνια, για ποιο λόγο να χάσει την ευκαιρία να ρίξει την κυβέρνηση, τη χειρότερη, όπως λέει, που έχει γνωρίσει ο τόπος από συστάσεως του ελληνικού κράτους; Η ηγεσία της ζει γι’ αυτήν τη στιγμή.

◼ Να καλύψει ο ΣΥΡΙΖΑ το κενό που θα δημιουργηθεί, με προσχωρήσεις βουλευτών από τους ΑΝ.ΕΛΛ., το Ποτάμι, την Ενωση Κεντρώων και από την ομάδα των ανεξάρτητων. Υποψήφιοι υπάρχουν, αλλά δεν ξέρω αν θα βγει ο αριθμός των 151.

◼ Να αλλάξει κυβερνητικό εταίρο ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν φαίνεται κάτι τέτοιο στον ορίζοντα. Ολα τα κόμματα ζητούν εκλογές. Και καλά να τις θέλουν η Ν.Δ και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. (για να πάρουν τη ρεβάνς από τον Τσίπρα), τα υπόλοιπα όμως δεν καταλαβαίνω γιατί επιθυμούν εκλογές σε συνθήκες μεγάλης πόλωσης; Αγνοια κινδύνου.

efsyn