Σάββατο 14 Μαρτίου 2020

Η ώρα της ευθύνης δεν είναι ατομική



Πριν από την ατομική ευθύνη υπάρχει η ευθύνη της Πολιτείας να προστατεύει τη δημόσια Υγεία και το συλλογικό συμφέρον της κοινωνίας
του Πέτρου Κατσάκου
Έπρεπε να φτάσουμε σε πανδημία για να αντιληφθούν οι νεοφιλελεύθεροι που μας κυβερνούν την αναγκαιότητα του δημόσιου συστήματος Υγείας;
Έπρεπε να φτάσουμε σε επίπεδο συναγερμού για την ασφάλεια των πολιτών για να αντιληφθούν οι νεοφιλελεύθεροι οπαδοί της κυβέρνησης την αναγκαιότητα ενός ισχυρού και πλήρως στελεχωμένου δημόσιου συστήματος Υγείας;
Έπρεπε να μας χτυπήσει αυτός ο νέος επικίνδυνος ιός για να σκεφτούμε και να αναλογιστούμε τις γελοιότητες κάποιων υπουργών, που πριν από λίγα μόλις χρόνια διεκδικούσαν από την τρόικα την πατρότητα των απολύσεων στα δημόσια νοσοκομεία;
Έπρεπε να φτάσουμε εκεί που φτάσαμε για να βάλουμε στη ζυγαριά της κοινωνικής και πολιτικής ευθύνης τις προσλήψεις ειδικών φρουρών για την αστυνομία με την ενίσχυση των νοσοκομείων μας με γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό;
Έπρεπε να φτάσουμε στο «και πέντε» για να συνειδητοποιήσουμε όλοι, μα όλοι, πως το αόρατο χέρι της αγοράς και οι περίφημες ΣΔΙΤ πάνε περίπατο μπροστά στις δύσκολες ημέρες που μας περιμένουν.
Τελικά μάλλον έπρεπε να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε για να υποχρεωθεί η κυβέρνηση σε προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών. Έπρεπε να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε για να συνειδητοποιήσουν όλοι πως ακόμα και τα παχιά πορτοφόλια με την πρόσβαση στα μονόκλινα των ιδιωτικών κλινικών θα αναγκαστούν να ζητήσουν βοήθεια από τα δημόσια νοσοκομεία, τα οποία μέχρι χθες απαξίωναν και λοιδορούσαν.
Γιατί ατομική υγεία χωρίς δημόσια Υγεία είναι κενό γράμμα. Όπως κενό γράμμα είναι και οι αερολογίες περί ατομικής ευθύνης σε μια κοινωνία χωρίς η αίσθηση της συλλογικής ευθύνης να πηγάζει από την κεντρική εξουσία, που απλώς επαφίεται στις καλές προθέσεις του ατόμου.
Όπως για παράδειγμα τα κούφια λόγια του πρωθυπουργού μας όταν προσπαθεί να μας πείσει πως, αντί αυστηρής εργατικής νομοθεσίας υπέρ του συνόλου, αρκούν οι καλές προθέσεις και η ατομική ευθύνη των εργοδοτών να δείχνουν την αγάπη τους στους εργαζόμενους.
Ή όταν προσπαθεί να μας πείσει πως η προστασία του περιβάλλοντος επαφίεται στην ατομική ευθύνη των επιχειρηματιών και των επενδυτών.
Γι’ αυτό λοιπόν, τώρα που φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, ας τα ξανασκεφτούν και ας τα ξανασκεφτούμε και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Πριν από την ατομική ευθύνη υπάρχει η ευθύνη της Πολιτείας να προστατεύει τη δημόσια Υγεία και το συλλογικό συμφέρον της κοινωνίας.
ΑΥΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου