Πατριώτες υπό παναμαϊκή σημαία

Γιατί το χρήμα ούτε σημαία έχει, ούτε πατρίδα γνωρίζει και αυτό είναι γνωστό, πατριώτη, από το Μικρολίμανο ώς τις Παρθένες Νήσους

του Πέτρου Κατσάκου

Θαρρείς και ήταν κάποια εθνική επέτειος χθες και η 3η Αυγούστου ξημέρωσε με τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων να κρέμονται βαμμένα γαλανόλευκα στα περίπτερα και η υποψία του μελτεμιού που έφτανε από τον Σαρωνικό ώς το κέντρο της πόλης τα ανέμιζε και τα φούσκωνε με εθνική υπερηφάνεια αλλά και ιερή οργή για τους ανθέλληνες κυβερνώντες που τόλμησαν και έριξαν το σύμβολο του έθνους στην κληρωτίδα. "Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον" έψαλλαν εν χορώ οι άριστοι και η εθνική χορωδία έσταζε εθνικιστική υστερία στους πηχυαίους τίτλους αυτών που αριστεύουν επιχειρηματικά υψώνοντας παναμαϊκή και ουχί ελληνική σημαία. Γιατί καλή και άγια η σημαία, αλλά μεταξύ μας, πατριώτη, σαν τα λεφτά δεν έχει. Γιατί το χρήμα ούτε σημαία έχει, ούτε πατρίδα γνωρίζει και αυτό είναι γνωστό, πατριώτη, από το Μικρολίμανο ώς τις Παρθένες Νήσους. Και μόνο κάτι μωρές παρθένες πετάχτηκαν απότομα από τον ύπνο τους το πρωί της Πέμπτης, είδαν τα οκτάστηλα αναγγελτήρια της εθνικής μειοδοσίας και έδωσαν ραντεβού με την υστερία στην προσεχή παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Μακριά νυχτωμένοι και νυχτωμένες, βαρήκοοι στον σφυγμό των ίδιων τους των παιδιών και ανίκανοι να ακούσουν τις ανάγκες που οι τάξεις και τα προαύλια βοούν, παρελαύνουν ενδεδυμένοι τον εθνικό μανδύα ενός στείρου ανταγωνισμού και μιας αριστείας βγαλμένης από το ξίγκι των άκληρων και των απόκληρων της ιστορίας αυτού του τόπου.

Κι από την άλλη, θα έχουμε μια δεκάδα άριστους Σταύρους Παπασταύρου και δεν θα ξέρουμε ποιον να πρωτοτιμήσουμε χωρίς να υποβαθμίσουμε εντός μιας φτηνής κληρωτίδας την προσφορά του ανδρός στην πατρίδα. Ήταν, βλέπεις, πολλοί οι άριστοι που παρέλασαν δεκαετίες τώρα από μπροστά μας ανεμίζοντας βιογραφικά που ωχριούσαν σε πλούτο μπροστά στα πορτοφόλια τους μετά το πέρας της παρελάσεως. Αυτοί, λοιπόν, μαζί με τους υπό παναμαϊκή σημαία σημαιοφόρους του εθνικισμού σήκωσαν μπαϊράκι κατά του υπουργείου Παιδείας παρ’ ότι αυτό δεν τόλμησε να προχωρήσει στην κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων, να τελειώνουμε μια και καλή με τους υπερπατριώτες με τις καταθέσεις στις υπερπόντιες νήσους. Γιατί κι αυτή η κλήρωση που τόσο τους ενόχλησε δεν ήταν τίποτε παραπάνω από τη συμμετοχή στις κληρώσεις, που έτσι κι αλλιώς γίνονταν χρόνια τώρα στα σχολεία, δύο-τριών παιδιών που έμεναν απέξω για μία μονάδα.

αυγή