Κάτω απ’ την περούκα

Οι δύο ανταποκριτές με τις περούκες έχουν περάσει ήδη στο χώρο του περίγελου. Τα ερωτήματα, όμως, δεν τελειώνουν με την προσωπική τους απαξίωση. Αντίθετα, τώρα αρχίζουν.

του Νίκου Μωραΐτη

Δύο ανταποκριτές.

Όχι του τελευταίου παρακάναλου αλλά δύο μεγάλων τηλεοπτικών σταθμών.

Όχι ανταποκριτές στην τελευταία κωμόπολη αλλά στη μεγαλύτερη μητρόπολη του κόσμου.

Δύο ανταποκριτές, λοιπόν, με αυτές τις προδιαγραφές, φοράνε περούκες, μεταμφιέζονται και παρακολουθούν τον υπουργό επικρατείας Νίκο Παππά, ο οποίος βρίσκεται στη Νέα Υόρκη προετοιμάζοντας την επίσκεψη του πρωθυπουργού. Και όχι μόνο τον παρακολουθούν στο ξενοδοχείο του αλλά χρεώνουν και τα ποτάκια τους στο δωμάτιο του στενού υπουργικού συνεργάτη, μιμούμενοι την υπογραφή του!

Και όταν η αστυνομία της Νέας Υόρκης τους πιάνει, τι κάνουν; Ο ένας λέει ψέματα ότι δεν μεταμφιέστηκε, ο άλλος το παραδέχεται, το ρίχνει στην πλάκα και ισχυρίζεται, λίγο πολύ, ότι η περούκα ήταν στο πλαίσιο του δημοσιογραφικού του λειτουργήματος.

Πρόκειται για αυτό το «λειτούργημα» που έχει γίνει λαστέξ ώστε να προσαρμόζεται στα πιο μικρά πραγματικά μεγέθη και στις πιο μεγάλες εγωπαθείς φούσκες. Διότιαποκαλυπτική δημοσιογραφία είναι εκείνη στην οποία ρίχνεσαι στη μάχη με τη δημοσιογραφική σου ταυτότητα και όχι με το πρόσωπο ενός άλλου.

Οι δύο δημοσιογράφοι έχουν περάσει ήδη στο χώρο του περίγελου. Τα ερωτήματα όμως δεν τελειώνουν με την προσωπική τους απαξίωση. Αντίθετα, τώρα αρχίζουν.

Ποιος τους έβαλε;

Τι ρεπορτάζ έκαναν μασκαρεμένοι το οποίο δεν μπορούσαν να κάνουν αμασκάρευτοι; Ποιο άλλο ρεπορτάζ πλην του χυδαίου, του κίτρινου ή του ψεύτικου απαιτεί περούκες;

Γιατί χρέωσαν τα ποτά τους σε δωμάτιο της υπουργικής σποστολής; Μήπως το να χρεώσεις 18 ευρώ δεν είναι παρά μία δοκιμή ώστε, αν τα καταφέρεις, να μπορέσεις να χρεώσεις ύστερα ένα υπέρογκο ποσό στον υπουργό ώστε να μιλήσεις για «κυβερνητική σπατάλη»; Κι άσε τον υπουργό μετά να φωνάζει στα κανάλια ότι δεν είναι δική του η χρέωση. Ποιος θα τον πιστέψει;

Κι αν δεν έχεις στο μυαλό σου μία τέτοια απάτη, γιατί έχεις ήδη αρχίσει και προετοιμάζεις το κοινό σου στο facebook για… «υπουργικές βόλτες και σπατάλες, την ώρα που ο κόσμος πεινάει»;

Η υπόθεση είναι πολύ πιο βρόμικη από όσο θέλει η εκδοχή ότι δύο δημοσιογράφοι περιορισμένης νοητικής αντίληψης πιάστηκαν στη φάκα. Ας αφήσουμε τις εύκολες λύσεις. Εμπειρότατοι ήταν και οι δύο. Κάποιος τους έβαλε να το κάνουν. Κι εκείνοι είτε δέχτηκαν είτε υπάκουσαν, όπως συμβαίνει όταν αυτός που σου το ζητάει είναι κάποιος που δεν θέλεις ή δεν μπορείς να του αρνηθείς.

Ας είναι πολύ προσεκτικοί, πάντως, εκεί στην κυβέρνηση. Το πεδίο των ζητημάτων που άνοιξαν φαίνεται ότι ενοχλεί πιο πολύ από ότι θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Κάποιοι θέλουν την κεφαλή τους επί πίνακι. Αν δεν αποκτήσουν την κεφαλή, θα αρκεστούν στην περούκα;

altsantiri