Όταν το Χάρβαρντ πάει Χαρβάτι

Ο Κυριάκος και ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης
  
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης 

Κάθομαι εγώ τώρα με το φτωχό μου το μυαλό και διαβάζω το βιογραφικό του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και λέει εκεί πέρα, μεταξύ άλλων:

«Συνέχισε τις σπουδές του στο Stanford, στον τομέα των διεθνών οικονομικών σχέσεων και τις ολοκλήρωσε στο Harvard Business School στον τομέα της διοίκησης επιχειρήσεων. Πριν ασχοληθεί με την πολιτική, εργάστηκε επί μία δεκαετία στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διετέλεσε οικονομικός αναλυτής στην Chase Investment Bank και σύμβουλος στην κορυφαία εταιρία συμβούλων McKinsey and Company στο Λονδίνο.  Μετά την.. επιστροφή του στην Ελλάδα, εργάστηκε ως ανώτατο στέλεχος επενδύσεων στην Alpha Ventures της Alpha Bank και στη συνέχεια μετακινήθηκε στον Όμιλο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας.  Διατέλεσε για τρία χρόνια Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Επιχειρηματικών Συμμετοχών.»

Σαν να λέμε δηλαδή το κατέχει το άθλημα των οικονομικών. Όχι σαν τον Τσίπρα που τελείωσε το Πολυτεχνείο και ξέρει, ας πούμε, τα τεχνικά και τα οικοδομικά και τα ηλεκτρομηχανικά. Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν πολιτικό που ήταν με τα μπούνια στη μπίζνα και μάλιστα από πάνω, από θέσεις ευθύνης, δεν ήταν ψιλικατζής ή τυροπιτάς ο άνθρωπος. Έμαθε μικροοικονομία, έμαθε μακροοικονομικά, έμαθε τα παράγωγα, έμαθε τις επενδύσεις, έμαθε τα δάνεια, έμαθε αυτά τα μυστήρια που μας τα λένε εμάς τους κοινούς θνητούς και ξύνουμε αμήχανοι την κεφάλα, όλα τα έμαθε. Αλλά για κάποιο μυστήριο λόγο δεν έμαθε τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης!
Με δικά του λόγια από τη συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά:

«Αλλά πήραν 246.000.000 για τα οποία χαίρεται η Κυβέρνηση. Μπορώ να σας πω πολύ απλά ότι αν είχαμε σήμερα 10 κανάλια και έδινε ο καθένας 25.000.000 θα είχαμε το ίδιο ποσό. Τι θα προτιμούσατε; 10 κανάλια που να έχουν δώσει όλοι από 25.000.000 με 250.000.000 ή 4 κανάλια όπου ο ένας έχει δώσει 40.000.000, ο άλλος 60.000.000, ο άλλος 70.000.000;»

Και είναι να αναρωτιέσαι πού τα έμαθε αυτά ο αρχηγός; Στο Χάρβαρντ, στο Στάνφορντ, στην Chase Investment Bank, στην McKinsey and Company, πού ακριβώς ρε παιδιά; Γιατί άμα πάει μια βόλτα στο Χαρβάτι ο Κυριάκος, άμα έρθει στη λαϊκή των Αμπελοκήπων που πάω εγώ τα Σάββατα στο φίλο μου το Νίκο που έχει τα καλά τα μαρούλια, άλλα πράγματα θα μάθει. Θα καταλάβει ότι στις οκτώ το πρωί που βγαίνει το καλό το πράγμα πουλάνε ακριβά οι παραγωγοί, αλλά στις δύο το μεσημέρι που θέλουν να φύγουνε τα δίνουν όσο όσο τα προϊόντα που περισέψανε.
Κι έτσι στην αρχή πάνε οι μερακλήδες με την πορτοφόλα τη γεμάτη, ενώ στο τέλος περνάνε τα δόλια τα φτωχαδάκια μπας και γεμίσουν το σακούλι με φραγκοδίφραγκα. Προσφορά και ζήτηση το λένε κι όλα τα παιδάκια κλαίνε. Και στο Χαρβάτι το μαθαίνεις εντός δέκα λεπτών άμα θες να επιβιώσεις. Στο Χάρβαρντ, πάλι, και στα λοιπά ευαγή ιδρύματα, μπορείς να ομιλείς περί διαγραμμάτου χρόνια ολόκληρα. Γιατί δεν χρειάστηκε ποτέ να παζαρέψεις ούτε το κρεμύδι, ούτε τη κολοκύθι, ούτε καν την πιπεριά…

Υ.Γ.: Για να μην μιλήσω για την κυβέρνηση αρίστων, όπου δεν θα διακομίζονται μεταρρυθμιστές με κρατιστές. Έχουμε κι εμείς τις πληροφορίες μας αρχηγέ και οι πληροφορίες αυτές λένε ότι η αγωνία σας να εντάξετε έστω και ένα δεδηλωμένο σοσιαλδημοκράτη στη ΝΔ έχει αγγίξει κόκκινο. Αλλά για την ώρα «τσεβά», που λέμε κι εμείς οι Βλάχοι. 

(newpost)