Ο τρελός του χωριού

Για κάποιο λόγο ο Κοντονής παρουσιάζεται ως ένας εμμονικός υφυπουργός που κάνει τα πάντα για το ποδοσφαιρικό Grexit, παρεμβαίνοντας στο καθαγιασμένο αυτοδιοίκητο. Ο Κο – Ντο – Νη (όπως γράφει η Goal) για την πλειοψηφία του αθλητικού Τύπου αποτελεί τον τρελό του χωριού, φέρνοντας την απόλυτη καταστροφή και απαξίωση του ποδοσφαιρικού προϊόντος.

Του Άγγελου Προβολισιάνου

Πρώτο ερώτημα: Για ποιο προϊόν μιλάμε; Το θέαμα τραγικό και τα γήπεδα άδεια, ενώ κι όταν αυτά γεμίζουν το επικρατέστερο σενάριο είναι ο αγώνας να διακοπεί λόγω επεισοδίων. Ασχέτως, βέβαια, αν εδώ και χρόνια έχουν απαγορευτεί οι μετακινήσεις οπαδών. Τα πάθη και οι συνέπειες του στοιχηματισμού γνωστές, όπως και τα σκάνδαλα. Εξίσου γνωστό ότι διωκόμενοι για κακουργήματα αποτελούν τη ραχοκοκαλιά αυτής της καρικατούρας και δεν διστάζουν να αυτοαποκαλούνται πρόεδροι και ευεργέτες του ποδοσφαιρικού στερεώματος. Τα προβλήματα βέβαια ξεκινούν από τις ακαδημίες και τα τμήματα υποδομής, καταλήγοντας στη Super League. Κι όταν μαζεύονται να τα συζητήσουν, ο καλύτερος χαρακτηρισμός που ακούγεται είναι «υπάλληλος» και ο χειρότερος «Φιλιππινέζα».

Αλήθεια, γιατί κανένας δεν γράφει μια αράδα για την απροκάλυπτη και διαρκή κάλυψη της ΕΠΟ σε υπόδικους και διωκόμενους; Πώς γίνεται τα καθ’ ύλην αρμόδια Μέσα να μην μοιράζουν -τουλάχιστον- τις ευθύνες για τα αποτελέσματα που θα έχει αυτή η ρήξη; Γιατί από κανέναν δεν ακούστηκε ότι με τις «πρωτοβουλίες» της, η ίδια η ΕΠΟ βγάζει τα μάτια της; Και εν ολίγοις, υπάρχει κάποιος που να θεωρεί πως δεν πρέπει να επέλθει κάθαρση;

Μετά και το αδιέξοδο στη συνάντηση Κοντονή με την ΕΠΟ μαζί με τους συνομοσπονδιακούς της «μπράβους», FIFA και UEFA, ακολούθησαν δημοσιεύματα για το τι θα γίνει σε περίπτωση Grexit. Σε ένα μάλιστα σημειωνόταν πως εφόσον δεν θα υπάρχει δικαίωμα συμμετοχής συλλόγων σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, τότε το πρωτάθλημα θα γίνεται μόνο για να αναδειχθεί ο πρωταθλητής και για το ποιοι θα υποβιβαστούν. Πάντως, με τα σημερινά δεδομένα, όντως το μόνο ενδιαφέρον που υπάρχει είναι το ποιες ομάδες θα υποβιβαστούν και ποια μικρομεσαία θα καταφέρει να μπει στα play-off, αφού συμπωματικά τον πρωταθλητή τον γνωρίζουμε από το Φλεβάρη.

Άλλος συνάδελφος αναρωτιόταν γιατί ο Κοντονής δεν κεφαλαιοποιεί τις παραδοχές των FIFA και UEFA για τα προβλήματα που χαρακτηρίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο, αναγνωρίζοντάς του παράλληλα το δικαίωμα να επιβάλλει παύση όλων των αγωνιστικών υποχρεώσεων. Έτσι, με αυτό το σκεπτικό ο υφυπουργός θα έπρεπε να ελιχθεί διπλωματικά, παίρνοντας πίσω την απόφαση για το λουκέτο στο Κύπελλο. Δηλαδή, εφόσον οι FIFA και UEFA ανακάλυψαν την… πυρίτιδα, ο υφυπουργός θα έπρεπε να πάρει πίσω την απόφαση για τη ματαίωση του θεσμού, με την ΕΠΟ να διατηρεί το καθεστώς ασυλίας που έχει δημιουργήσει για όλους τους υπόδικους, παράγοντες και μη.

Το πιο παράδοξο είναι πως τα ίδια Μέσα κάθε φορά που επικρατεί χάος εντός και εκτός γηπέδων κάνουν λόγο για κρατική αναλγησία, πετώντας το μπαλάκι στην πολιτεία. Τώρα, όμως, που ο υφυπουργός θέτει στο επίκεντρο την ασφάλεια, τηρώντας το γράμμα του νόμου για τις αποφάσεις του, πρέπει να παρουσιαστεί ως γραφικός γιατί καταστρέφει ένα «υγιές» οικοδόμημα. Αυτό το ωχαδερφικό σκεπτικό, που θέλει να βάζουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί, και όταν αυτό ξανά παρουσιάζεται να διαμαρτυρόμαστε για την ύπαρξή του, σίγουρα χρήζει ιατρικής γνωμάτευσης.

Τα φαινόμενα όσο κι αν έχουν την ιδιότητα να απατούν, κάποιες φορές οδηγούν και σε ασφαλή συμπεράσματα. Η ΕΠΟ θέλει και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο. Και σίγουρα δεν έχει συνηθίσει να συνδιαλέγεται με «Κοντονήδες», αλλά με πολιτικούς που εύκολα έπαιρναν πίσω βαρύγδουπες δηλώσεις και αποφάσεις, όπως ο Ορφανός. Είναι προφανές ότι ο Κοντονής αν δεν δει εκτός ποδοσφαίρου όσων το όνομα εμπλέκεται σε σκάνδαλα του παρελθόντος, τόσο θα εμμένει σε αυτήν την απόφαση.

Το ζήτημα που προκύπτει και πρέπει να σκεφτεί πολύ σοβαρά ο Κοντονής είναι ποιο θα είναι το επόμενο βήμα, όταν και άμα το Grexit γίνει πράξη. Γιατί αν δεν έχει σχέδιο για τη διαχείριση της κατάστασης, τότε ναι, θα είναι ο τρελός του χωριού.

koutipandoras

Οι Αφγανοί και οι Έλληνες "κατσαπλιάδες"

Μισθοφόρους Αφγανούς στα πεδία των μαχών της Συρίας, είδα και άκουσα ότι ανακάλυψαν διάφοροι συνάδελφοι, με αφορμή την συμπλοκή των προσφύγων, στο λιμάνι του Πειραιά.

Του Μαρίνου Γκασιάμη

Για να είμαι πιο συγκεκριμένος, μετέδωσαν ότι ίσως ένας από τους λόγους για τους οποίους ήταν τόσο άγρια η συμπλοκή ανάμεσα στους Σύρους και τους Αφγανούς, έχει να κάνει ενδεχομένως και με το γεγονός ότι ορισμένοι Αφγανοί, στο δρόμο για την Ευρώπη, περνώντας από τη Συρία πολέμησαν και σαν μισθοφόροι κάποιας από τις παρατάξεις εκεί.

Σίγουρα το βιοτικό και εκπαιδευτικό επίπεδο των ανθρώπων στο Αφγανιστάν δεν είναι ανάλογο των Ευρωπαίων, καθώς η χώρα αυτή βρίσκεται σε πόλεμο σχεδόν τα τελευταία 35-40 χρόνια, με αποτέλεσμα ορισμένες φορές οι συμπεριφορές να είναι πιο…”brutal”.

Ωστόσο επειδή οι καιροί είναι πονηροί και πολλοί είναι αυτοί που καραδοκούν, να χαρακτηρίσουν τον κάθε λαό ως ανθρωποφάγο, θα πρέπει να είμαστε όλοι πιο συγκρατημένοι και να σκεφτόμαστε λιγάκι παραπάνω.

Η κατάσταση αυτή μου θύμισε την αντιμετώπιση που είχαν οι δικοί μας, οι Έλληνες πρόσφυγες και μετανάστες που έφτασαν το 1923 στις ΗΠΑ.

Ταλανισμένοι από σχεδόν μιάμισης δεκαετίας πολέμων, οι Αμερικανοί τους αντιμετώπισαν λίγο πολύ όπως ορισμένοι εξ ημών τους Αφγανούς, χαρακτηρίζοντάς τους στην καλύτερη των περιπτώσεων «δημιουργούς προβλημάτων».

Επί τούτου αναφέρω ενδεικτικά το απόσπασμα άρθρου των New York Times του 1923 που με τίτλο «Το Βασιλιάς Αλέξανδρος φέρνει προβλήματα» τονίζει: «Τότε αποβιβάστηκαν οι Έλληνες από το «Βασιλιάς Αλέξανδρος» και ξεκίνησαν τα προβλήματα, όπως συνήθως γίνεται όταν οι γιοί της Ελλάδος έρχονται, δήλωσε ο αναπληρωτής Επίτροπος μετανάστευσης Byron H. Uhl.

Κάποιοι δεν είχαν καθόλου χρήματα, άλλοι είχαν χάσει τα εισιτήρια τους και πολλοί δεν ήξεραν που να πάνε».

Αναγνωρίζεται κάποιες ομοιότητες με το τι βιώνουν αυτή την περίοδο οι Αφγανοί και τον τρόπο που τους αντιμετωπίζουν ορισμένοι;

Η μόνη διαφορά ανάμεσα στον Πειραιά και το Elis Island των ΗΠΑ, όπου αποβιβάζονταν οι δικοί μας είναι ότι το δεύτερο ήταν μια έντονα αστυνομοκρατούμενη περιοχή (νησί) όπου συμπεριφέρονταν στους ανθρώπους ως εν δυνάμει γίδια και για αυτό δεν υπήρχαν επεισόδια ανάμεσα στους μετανάστες και τους πρόσφυγες ή τουλάχιστον εγώ δεν εντόπισα κάποιο καταγεγραμμένο.

Ας είμαστε λοιπόν όλοι μας λίγο πιο προσεκτικοί στα συμπεράσματα που βγάζουμε για λαούς και πριν δηλώσουμε κάτι, ειδικά όταν πρόκειται για μετανάστες και πρόσφυγες, ας εξετάζουμε και το πλαίσιο και το παρελθόν από το οποίο αυτοί οι άνθρωποι προέρχονται.

Ας μην χαρακτηρίζουμε μια εθνότητα λίγο πολύ ως «κατσαπλιά» όπως λίγο πολύ χαρακτήριζαν οι αμερικανοί τους δικούς μας το 1923. Η αγριωπή όψη εξάλλου ας μην "τρομάζει" ορισμένους. Είναι χαρακτηριστική η όψη ενός παππού Έλληνα μετανάστη στο Elis Island

Όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά γιατί το αυγό του φιδιού είναι πολύ εύκολο να εκκολαφθεί, ειδικά σε συνθήκες οικονομικής ένδειας, σαν αυτή που ζει ο λαός μας.

Αν μη τι άλλο ας φερθούμε σε αυτούς τους ανθρώπους όπως θα θέλαμε εμείς να μας φερθούν αν βρισκόμασταν στην θέση τους. Αυτό είναι και ανθρωπιστικό και χριστιανικό και κομμουνιστικό και κάθε άλλο σωστό.

koutopandoras

Η γέννηση της Βίας

του Μαργαρίτη Σχοινά*

Έχουμε ακούσει αναρίθμητες φορές από τρανούς - νυν & τέως - ταγούς να αναλαμβάνουν «πολιτικές ευθύνες» στη γαλάζια εκδοχή και να μιλάνε για απροσδιόριστα «λάθη» στην πράσινη εκδοχή. Αυτό σε όλη τη διάρκεια του μεσουρανήματός τους, χωρίς φυσικά να μιλάνε ποτέ για κάτι απτό και συγκεκριμένο.

Το «καρκίνωμα της Μεταπολίτευσης» προήλθε εν μέρει, ως μετάσταση, από την πλήρως απονομιμοποιημένη δεξιά και το χρεοκοπημένο – εννοιολογικά και ιδεολογικά – οπλοστάσιό της. Αρκούσε μετά το ’74 να δηλώσεις ή να είσαι «αριστερός» για να πάρεις ανώδυνα το πτυχίο σου, να παραγραφούν μικροολισθήματά σου και βέβαια – και πάνω απ’ όλα – να εξαργυρώσεις με το αζημίωτο και επί δεκαετίες τους "αγώνες" σου με κυβερνητικές θέσεις, προμήθειες από οπλικά συστήματα «στο όνομα της πατρίδας», όπως εκμυστηρευόταν εις εαυτόν ο Μάρκος Αυρήλιος Τσοχατζόπουλος, και φυσικά πλήρη και διαρκή ασυλία από οτιδήποτε.

Η Νέα Δημοκρατία, η γαλάζια εκδοχή του καθεστωτικού παλαιοκομματισμού, βλέποντας γύρω στο ’85 ότι χάνει το παιχνίδι της εξουσίας, αφού απέτυχε να επαναφέρει στους κόλπους της τους «πλανηθέντας οπαδούς του ΠΑΣΟΚ» (Αβέρωφ), αποφάσισε να μεταλλαχθεί σε δεύτερο ΠΑΣΟΚ υιοθετώντας ανάλογες κομματικές πρακτικές και νοοτροπίες. Ενώ επιφανειακά συγκάλυπτε τον παραδοσιακό δεξιό λαϊκισμό προκειμένου να αποστασιοποιηθεί από το αντίστοιχο πράσινο ξεσάλωμα της εποχής του «δώστα όλα», δούλευε κατ’ ουσίαν με τον ίδιο τρόπο: «Γαλάζια γενιά», «δικά μας παιδιά» κτλ.

Ο κυβερνητικός αυτός θίασος επιχείρησε επί ισχυρής Ελλάδος να νομιμοποιήσει όλο το αλισβερίσι με κύριο πρωτεργάτη τον Σημίτη, όστις ανέκραξε εν είδει στωικού: «Αυτή είναι η Ελλάδα». Συναφής της στωικής αυτής αποδοχής είναι η κυνική παραδοχή του παγκάλειου ομοτραπεζώματος: «Μαζί τα φάγαμε».

Ο κριτής σε συνθήκες ευνομούμενης πολιτείας θα ήταν το Δημόσιο Συμφέρον εκπροσωπούμενο από το θεματοφύλακά του, το Κράτος. Δεν είναι όμως, καθώς έχει αντικατασταθεί από την αντιβασιλεία της τρόικας, παρντόν θεσμών.

Η Ελλάδα των ετών 1987 - 2009 είναι αυτή που ανέχτηκε και εξέθρεψε την Ανομία, στο όνομα της οποίας διαρρηγνύονται εντύπως, ηλεκτρονικώς  και τηλεοπτικώς ιμάτια. Μέσα στα χρόνια αυτά ολόκληρες περιοχές και τμήματα του πληθυσμού τέθηκαν εκτός Νόμου δηλώνοντας, υπονομεύοντας και προδίδοντας τελικά το Δημόσιο Συμφέρον, την Πατρίδα αν θέλετε. Αγαστός εμπνευστής και νομιμοποιητής σε αυτή τη διαδικασία υπήρξε όλο το πολιτικό σύστημα: ΄Οχι μόνο όσοι ανέλαβαν κυβερνητικές ευθύνες, αλλά όλοι όσοι βολεύονταν στους ρόλους τους σιτιζόμενοι στο Πρυτανείο. Πράξεις, παραλείψεις, ιδεοληψίες συντέλεσαν στην τρέχουσα εξαθλίωση.

Οι  νοοτροπίες αυτές γέννησαν τη Βία, με την έννοια της απίστευτης καθημερινής ψυχολογικής καταπίεσης κάθε Πολίτη που ερχόταν αντιμέτωπος με τον παράνομα επιδοτούμενο, τον φοροφυγά, τον καταπατητή, τον πολλά βαρύ και χρηματιζόμενο δημόσιο υπάλληλο...

Στενά συνυφασμένη με αυτήν τη μορφή Βίας είναι η «αριστερή» εκδοχή της: Ιδέες και έννοιες της Αριστεράς υπέστησαν τέτοιον ανελέητο βιασμό στη θεωρία και στην πράξη, ώστε κατάντησαν είτε προκάλυμμα συντεχνιακών μεθοδεύσεων είτε κούφιες ιδεοληψίες θιασωτών της όποιας «επανάστασης».

Το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι όλα τα παραπάνω τα παραδέχτηκε ο ίδιος ο ΓΑΠ τη στιγμή που, περιδεής από τα γεγονότα της παρέλασης της 28/10/11, εγκατέλειπε την εξουσία. Τότε μόνο θυμήθηκε να ψελλίσει: "Μας κατηγορούν πάρα πολλοί που ποτέ δεν αντέδρασαν, ή και ακόμα καλλιέργησαν την ανομία, την ψηφοθηρία, τον λαϊκισμό, την ατέλειωτη υποκρισία, την εξαπάτηση του πολίτη (...)". Προσέξτε τη γενικόλογη και ανώδυνη φρασεολογία και θυμηθείτε όλα όσα είπε εδώ.

Αυτή είναι η Βία στην οποία οφείλει κανείς πρώτα και κύρια αναφερθεί. Οι εκφάνσεις της είναι ποικίλες, από την ακροδεξιά πατριδοκαπηλεία ώς το αριστερίζον μπάχαλο, αλλά δεν είναι αυτά το ζητούμενο. Δυστυχώς κανένας από αυτούς που υπηρετούν ποικιλότροπα το τρέχον καθεστώς δεν πρόκειται να μιλήσει συγκεκριμένα για το πολιτικό και ιστορικό υπόβαθρο της Βίας και της Ανομίας - οι οποίες αλληλοτροφοδοτούνται - ώστε να αποδοθούν συγκεκριμένες πολιτικές ευθύνες. Όχι για τις τρέχουσες εκφάνσεις της βίας στο όνομα της πολιτικής, αλλά για τις συνθήκες που τις δημιούργησαν.

Γι' αυτό και καμιά δήλωση δεν συμπυκνώνει τόση ηλιθιότητα όσο το "καταδικάζω τη βία από όπου κι αν προέρχεται". Κι εγώ καταδικάζω τον καρκίνο από όπου κι αν προέρχεται. Και λοιπόν; Τι έχω κάνει για να καταπολεμήσω τη γενεσιουργό αιτία;

* Ο κ. Μαργαρίτης Σχοινάς είναι εθνοϊστορικός ερευνητής

TVXS

«Σε ξέρω από παλιά, φασιστάκο…»

Γράφει ο Γιάννης Τσεχελίδης
Σε θυμάμαι το 1922 ν΄ αποκαλείς «τουρκόσπορους» τους πρόσφυγες της Μικρασίας , του Πόντου , της Θράκης , της Καππαδοκίας.  
Σε θυμάμαι την περίοδο της Κατοχής να χαίρεσαι, όταν οι ναζί εξολόθρευαν τον Εβραίο γείτονά σου και την οικογένεια του. Βλέπεις, ήταν ευκαιρία να βάλεις στο χέρι το μαγαζάκι του.  
Σε θυμάμαι και λίγο αργότερα, τότε που κυνηγούσες τη γυναίκα και τα παιδιά του αντάρτη συγχωριανού σου , για ν’ αρπάξεις τ΄ αμπέλι  ή το λιοχώραφο του.  
Σε θυμάμαι να φουσκώνεις σα γάλος, την περίοδο της Χούντας, δίπλα στον ενωμοτάρχη, στις επετείους της «επαναστάσεως».  
Έπειτα σε θυμάμαι να τρέχεις σε βουλευτικά γραφεία , πότε μπλε , πότε πράσινου χρώματος,  να φιλάς κατουρημένες ποδιές, για να κάνεις τη «δουλειά» σου.  
Τώρα, σε βλέπω να ξιφουλκείς πάλι εναντίον ανθρώπων που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους, για να σωθούν απ΄ τη φωτιά του πολέμου.  
Ουρλιάζεις , βρίζεις , απειλείς και λες, λες και τι δε λες… Κοιτάς το ντορό και δε βλέπεις το λύκο που στέκεται δίπλα σου, έτοιμος να σε κατασπαράξει.
Φοβάσαι μην τυχόν και γίνεις μουσουλμάνος. Πόσο γελοίο επιχείρημα ! Το θέμα είναι να βρεθεί τρόπος να γίνεις Άνθρωπος!  
Και μέσα σ” όλα αυτά, θυμάμαι μια από τις γυναίκες που σημάδεψαν τη ζωή μου. Την κυρα-Λένη , τη γιαγιά μου.  
Μέσα στο μικροκαμωμένο της κορμί έκρυβε δύναμη που θα ζήλευαν εκατό άντρες. Με το μυαλό της » έβλεπε» από μίλια μακριά πράγματα που άλλοι δεν μπορούσαν να δουν ούτε στο ένα μέτρο. Και ο λόγος της, λιτός και κοφτός, έκοβε σα σπαθί.  
Αντί για παραμύθια μού μιλούσε για την πατρίδα της,  την Γκιόλε  του Καυκάσου.  
Καύκασος, το μυθικό  βουνό. Εκεί  που ο  Ήφαιστος  αλυσόδεσε τον  Προμηθέα,  γιατί  παρά  τις διαταγές του Δία, γνωρίζοντας  τι τον περίμενε, έκλεψε  τη  φωτιά από   τους θεούς και  την έδωσε στους ανθρώπους.  
Κορυφαία  πράξη  αλληλεγγύης  και  αλτρουισμού, που την  πλήρωσε  με  το φοβερό μαρτύριο,  στο οποίο καταδικάστηκε.   Κοριτσόπουλο  η κυρα – Λένη  με τους δικούς της άφησαν πίσω τη γη τους, διέσχισαν τον Καύκασο με τα πόδια και τους αραμπάδες, για να φτάσουν μετά από εβδομάδες στο Βατούμι της Γεωργίας.  
Μου μίλησε για κείνους που χάθηκαν στο δρόμο, για το καράβι που τους έφερε από τα παράλια του Εύξεινου Πόντου στη Θεσσαλονίκη,  στο Καραμπουρνάκι.  
Μου μίλησε για τις πρώτες της μέρες στην Ελλάδα, στο Λοιμοκαθαρκτήριο.  Κάθε μέρα έβλεπε γύρω της να πεθαίνουν βρέφη, παιδιά, νέοι, γέροι. Ο θάνατος ήταν παντού. Και πάντα έκλεινε την αφήγηση της λέγοντας:  «τρανόν κακόν ο πόλεμος,  πουλόπο  μ’» .  
Ποτέ δε σε ξέχασα κυρα -Λένη , αλλά βλέποντας τις εικόνες με τους πρόσφυγες, μού έρχεσαι συνέχεια στη σκέψη…  
Υ.Γ Αν σιχαίνομαι μια φορά το φασιστάκο,  σιχαίνομαι εκατό φορές το φασιστάκο που έλκει την καταγωγή του από προσφυγική γενιά. 

Πηγή:http://xristosbellos.blogspot.gr -  http://www.kar.org.gr

Τιτιβίσματα και κρωξίματα

Οταν λοιπόν δεν μεσολαβεί στοιχειώδης σκέψη ανάμεσα στην (κάλπικη ή γνήσια) συναισθηματική διέγερση και στο πάτημα ή στην ψηλάφηση των πλήκτρων, όταν δηλαδή γράφεις χωρίς να μπεις στον κόπο να βουτήξεις πρώτα τη γλώσσα σου στο πνευματικό σου μελανοδοχείο, προκύπτουν τέρατα και σημεία που δεν έχουν γυρισμό ή διαγραφή. 

του Παντελή Μπουκάλα
Τεράστιας αξίας όπλο το τουίτερ στον αέναο πόλεμο της ενημέρωσης, με τη δυνατότητα που δίνει στον χρήστη του να πληροφορήσει και να πληροφορηθεί ακαριαία. Ενα άμεσο μέσο δηλαδή, για να το βαφτίσουμε λογοπαίζοντας. Αλλά αυτή ακριβώς η αμεσότητά του μπορεί εύκολα να το μετατρέψει σε βλήμα αυτεπίστροφο, γνωστότερο ως μπούμεραγκ, όπως έχει ήδη αποδειχθεί. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν οι τιτιβίζοντες δεν σκοπεύουν να ανακοινώσουν μια κάποια στοιχειωδώς ελεγμένη πληροφορία, αλλά να «διδάξουν», να προπαγανδίσουν, να «φιλοσοφήσουν», να ειρωνευτούν, να κάνουν πνεύμα. Ολοι τους εμφανίζονται σεμνοπρεπώς βέβαιοι ότι το προ αιώνων λεχθέν, «το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν», ειπώθηκε προπάντων γι’ αυτούς· προφητικά.

Οταν λοιπόν δεν μεσολαβεί στοιχειώδης σκέψη ανάμεσα στην (κάλπικη ή γνήσια) συναισθηματική διέγερση και στο πάτημα ή στην ψηλάφηση των πλήκτρων, όταν δηλαδή γράφεις χωρίς να μπεις στον κόπο να βουτήξεις πρώτα τη γλώσσα σου στο πνευματικό σου μελανοδοχείο, προκύπτουν τέρατα και σημεία που δεν έχουν γυρισμό ή διαγραφή. Για άλλους λόγους και σε άλλους καιρούς συμφώνησαν οι άνθρωποι πως «ό,τι γράφει δεν ξεγράφει», να όμως που αποδεικνύεται ότι ο χώρος όπου κατεξοχήν ισχύει ο αφορισμός αυτός είναι το Διαδίκτυο. Ενας χώρος ικανός να παγιδεύει τους φανατικότερους ή βιαστικότερους των χρηστών του σε μια αθανασία που συχνά είναι ανεπιθύμητη.

Βεβαίως, τα «ατυχή» τιτιβίσματά τους θα ήθελαν πολύ να τα εξαλείψουν από τον άυλο ιντερνετικό πίνακα, ως μη γενόμενα, εκείνοι που έστω και εκ των υστέρων και με τη συνδρομή τρίτων (ή εξαιτίας τού εις βάρος τους σαρκασμού τρίτων) μπορούν να συνειδητοποιήσουν την γκάφα τους, το λάθος, την υπερβολή, την ανοησία τους. Αντίθετα, καμία τέτοια διάθεση, να σκίσουν ή να σβήσουν «τις πίσω τους σελίδες», δεν έχουν όσοι παραμένουν λάτρεις του εαυτού τους, απόλυτα βέβαιοι για τη σοφία τους και τη διανοητική τους υπεροχή, ακόμα κι όταν φίλοι και γνωστοί τούς λένε ότι αυτήν τη φορά το παράκαναν, ότι έπεσαν έξω – ή μάλλον μέσα: μέσα στην παγίδα που τους έστησε ο άνευ ορίων ναρκισσισμός τους, από κοινού με το μένος τους εναντίον όσων δεν συμφωνούν με την εξοχότητά τους, της πραγματικότητας συμπεριλαμβανομένης.

Σε διαψεύδουν, για παράδειγμα, δήμαρχοι και αρχιμανδρίτες, διαβεβαιώνοντας ότι κανένας πρόσφυγας και πουθενά στη Βόρεια Ελλάδα δεν απαίτησε να κατεβούν χριστιανικές εικόνες ή να σταματήσει να χτυπάει η καμπάνα διπλανού ναού, και ουδέποτε ουδείς τσαλαπάτησε πρόσφορα; Ε και; Εσύ επιμένεις στο τροπάριό σου για τις «ισλαμικές αθλιότητες» και απλώς αλλάζεις ήχο: από τον σφοδρότατα καταγγελτικό υποχωρείς στον οξύτατα ειρωνικό, χωρίς φυσικά να ψελλίσεις «συγγνώμη, λάθος».

Σε τέτοιες περιπτώσεις συνειδητής διακίνησης κατάφωρων ψευδών, με στόχο την καλλιέργεια μίσους, ο όρος τιτιβίσματα παύει να ισχύει. Μάλλον για κρωξίματα θα πρέπει να μιλάμε. 

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ο «τιμοκατάλογος» των διακινητών στην Αθήνα

Τον «τιμοκατάλογο της ελπίδας» των προσφύγων παρουσιάζει σήμερα η Wall Street Journal. Δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από τονπραγματικό τιμοκατάλογο των διακινητών που δρουν στην Ελλάδα - με κέντρα την πλατεία Βικτωρίας και το λιμάνι του Πειραιά. Σύμφωνα με την εφημερίδα τα κυκλώματα των διακινητών έχουν στήσει «μπίζνα διακίνησης ανθρώπων»και σε αυτό τους βοηθούν οι απεριόριστες προσφυγικές ροές και τα κλειστά σύνορα. 

Ο «τιμοκατάλογος της ελπίδας» όπως τον χαρακτηρίζει η Wall Street Journal φέρει αναλυτικά το τίμημα που καλούνται να καταβάλουν στους διακινητές οι μετανάστες προκειμένου να φτάσουν στην βόρεια Ευρώπη. 

Οι τιμές των διακινητών στην Αθήνα ξεκινούν από 1000 - 1200 ευρώ για φορτηγό και πλοίο προς Ιταλία. Το κόστος ανεβαίνει στις 5.000 ευρώ αν κάποιος θέλει να μεταβεί σε Γερμανία ή Νορβηγία και εκτοξεύεται στις14.000 ευρώ για προορισμούς όπως ο Καναδάς.

Οι διακινητές συνήθως προέρχονται από Μέση Ανατολή, νότια Ασία, Αφρική (δηλαδή από τις ίδιες τις χώρες προέλευσης των μεταναστών) αλλά και από τα Βαλκάνια. 

Ο τιμοκατάλογος

Φορτηγό και πλοίο για Ιταλία: 1.000-1.200 ευρώ
Πεζή και οδικώς για Γερμανία ή Ελβετία, μέσω Βαλκανίων: 1.500-2.000 ευρώ
Πεζή και οδικώς για Νορβηγία και Σουηδία, μέσω Βαλκανίων: γύρω στα 2.500 ευρώ
Φορτηγό για Γερμανία, μέσω Βαλκανίων: περίπου 2.500 ευρώ
Αεροπλάνο για Γερμανία, Νορβηγία ή Σουηδία:3.500-5.000 ευρώ
Αεροπλάνο για Καναδά: περίπου 14.000 ευρώ

Πώς στήνεται η μπίζνα

«Αν μείνεις εδώ έστω και για πέντε λεπτά, θα το δεις. Γίνεται ένα ανθρώπινο παζάρι. Και όταν η αστυνομία είναι κοντά στην πλατεία, απλώς πηγαίνουν στη γωνία και επανέρχονται μετά από μερικά λεπτά» λέει ο Ορέστης Παπαδόπουλος, ιδιοκτήτης περιπτέρου στην πλατεία Βικτωρίας που μίλησε στην WSJ.

Ο Αλί είναι διακινητής. Γεννήθηκε στο Αφγανιστάν και τώρα μένει στην Αθήνα. Βρίσκεται σε ένα εστιατόριο όταν το τηλέφωνό του χτυπάει. Κάποιος θέλει να μεταβεί αεροπορικώς στη Γερμανία με πλαστό διαβατήριο:«Κοστίζει περίπου 4.700 ευρώ» απαντά. Σήμερα είναι χαρούμενος. Τριάντα Αφγανοί πρόσφυγες έφτασαν στη Γερμανία κι αυτός έλαβε 54.000 ευρώ. 

Οι τιμές στον τιμοκατάλογο ποικίλουν ανάλογα με την εθνικότητα του μετανάστη, τον προορισμό, τη δυσκολία και το ρίσκο. Την τιμή ανεβάζουν τα πλαστά έγγραφα που θα χρειαστούν. Για ένα αεροπορικό ταξίδι πρέπει να είναι υψηλής ποιότητας κι αυτό σημαίνει ότι είναι ακριβότερα. Επίσης για αεροπορικά ταξίδια προτιμώνται μετανάστες που θα μπορούσαν να πείσουν για ταξιδιώτες της ζώνης Σένγκεν. 

Οι διακινητές υποστηρίζουν ότι πληρώνονται από τους μεσάζοντες όταν οι μετανάστες φτάσουν στον τελικό προορισμό τους. Αν συλληφθούν και προωθηθούν πίσω στην Ελλάδα «παίρνουν πίσω τα χρήματά τους» υποστηρίζει ένας διακινητής από την Συρία, ο Νεζάρ.

«Πληρωνόμαστε μόνο από εκείνους που φθάνουν στον τελικό τους προορισμό. Αλλά πρέπει να πληρώσουμε για το πλαστό διαβατήριο και το εισιτήριο για κάθε απόπειρα που γίνεται» προσθέτει. 

«Θα ανοίξουν οι δουλειές»

Με κλειστό το Βαλκανικό διάδρομο εκτιμάται από κάποιους ότι η δουλειά των διακινητών θα δυσκολέψει. Εκείνοι δεν συμμερίζονται την ίδια άποψη. Θα χρεώνουν περισσότερα χρήματα. Παράλληλα, επειδή έρχεται καλοκαίρι εκτιμούν ότι θα «ανοίξουν οι δουλειές». Η άφιξη των τουριστών θα κάνει πιο εύκολο για τους μετανάστες να αναμειχθούν και να ταξιδέψουν ακόμη και με αεροπλάνο.

TVXS

Οι πολιτικοί συντάκτες της "Εφ. Συν" σχολιάζουν τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή

Με αφορμή τη συζήτηση στη Βουλή για τη Δικαιοσύνη που έγινε χθες το βράδυ, οι πολιτικοί συντάκτες της «Εφημερίδας των Συντακτών» σχολιάζουν όσα δήλωσαν οι πολιτικοί αρχηγοί. 

Τραγικό να μιλούν για διαφάνεια, αξιοκρατία και αντιλαϊκισμό

Τελικά δεν ξέρω εάν η αποψινή συζήτηση στη βουλή είχε κάποιο νόημα ή κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα, πέρα από τη γύμνια της αντιπολίτευσης και κυρίως των κομμάτων του παλαιού δικομματισμού, τα οποία είναι αδύνατο να υπερασπιστούν το αμαρτωλό παρελθόν τους με σοβαρά επιχειρήματα.

Είναι τραγικό να ακούς τους πλέον επιφανείς εκπροσώπους του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης να μιλούν για διαφάνεια, αξιοκρατία και αντιλαϊκισμό.

Ορισμένες φορές καταντά γελοίο και ενοχλητικό.

Ο κ. Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι κατά την διαδικασία εσωκομματικών εκλογών στη Ν.Δ δεν τον στήριξαν οι καναλάρχες, αλλά ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ.

Όμως δεν απάντησε στο πώς ακριβώς από αουτσάιντερ έγινε το απόλυτο φαβορί.

Ούτε τις κωλοτούμπες των συγκροτημάτων Τύπου και τη στήριξη που του έδωσαν από ένα σημείο και μετά.

Βέβαια και από την πλευρά της κυβέρνησης δεν ακούστηκαν τα ονόματα που είχε υποσχεθεί. Θύμισε μεν τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου στη Δικαιοσύνη και τις επονείδιστες (ν)τροπολογίες, αλλά πέραν τούτου ουδέν.

Η συζήτηση δεν πρόσθεσε κάτι νεότερο απ' όσα ήδη ξέραμε. Το ηθικό πλεονέκτημα κερδίζεται με τις πράξεις και όχι με τις εξαγγελίες.

Ορισμένα από όσα είπε ο κ. Τσίπρας απόψε τα έχει ξαναπεί ήδη από την προεκλογική περίοδο της αναμέτρησης του Ιανουαρίου του 2015. Τα έργα περιμένουν οι πολίτες και όχι κινήσεις με στόχο την κοινωνική και κομματική συσπείρωση.

Η μάχη κατά της διαπλοκής δίνεται καθημερινά και είναι μετρήσιμη. Άρα; Αναμένουμε...

Τάσος Τσακίρογλου

Ούτε κουβέντα για το τελευταίο αποκαλυφθέν

Τελικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπέκυψε στο προφανές. Όπως ο κάθε αρχηγός της εκάστοτε αξιωματικής αντιπολίτευσης κατέληξε να ζητήσει εκλογές, αν και, όπως είπε, ούτε ο ίδιος περίμενε ότι θα το έκανε.

Είναι έκπληξη; Όχι.

Η πεπατημένη είναι η ευκολότερη οδός. Ιδιαίτερα όταν το έδαφος είναι επικλινές. Και είναι εν προκειμένω για τη ΝΔ. Τα πεπραγμένα των προκατόχων του κ. Μητσοτάκη και των συνεργατών τους, ιδιαιτέρως δε του Αντώνη Σαμαρά υποχρέωσαν το νέο αρχηγό της ΝΔ να επιχειρήσει να στρέψει τη συζήτηση σε άλλες ατραπούς.

Ούτε κουβέντα για το τελευταίο αποκαλυφθέν, τα περί ιδιοκτησίας κι όχι απλής διαχείρισης της off shore εταιρίας στις Παρθένες νήσους από τον στενό συνεργάτη του προκατόχου του προέδρου της ΝΔ, Αντ. Σαμαρά, Στ. Παπασταύρου.

Σχεδόν καμία υπεράσπιση των πεπραγμένων Σαμαρά.

Εξ ου και για τις νομοθετικές παρεμβάσεις, που δια μακρόν ανέλυσε ο Πρωθυπουργός και που συνιστούσαν ευθεία παρέμβαση στη δικαιοσύνη επί των προηγούμενων κυβερνήσεων η μοναδική δικαιολογία «ψηφίστηκαν από τη Βουλή».

Και τελικά απόπειρα ολοσχερούς στροφής της ατζέντας εφ΄όλης της ύλης. Η ταμπακιέρα έμεινε σχεδόν ολοσχερώς εκτός. Προφανώς...δε συμφέρει.

Αλίκη Μάτση 

Ενδιάμεση οδός δεν υπάρχει 

Περίπου δέκα ημέρες είχαν στη διάθεσή τους ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του προκειμένου να προετοιμάσουν τις πολυαναμενόμενες ομιλίες του. Και πράγματι, τα στοιχεία που παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας ήταν αρκετά για να σκιαγραφηθεί το ήδη γνωστό: πως οι προηγούμενες κυβερνήσεις της μνημονιακής εποχής δημιούργησαν με τις παρεμβάσεις τους, νομοθετικές και παρασκηνιακές, ένα δίχτυ ασφαλείας για την γιγάντωση της διαπλοκής μεταξύ πολιτικής εξουσίας, τραπεζικού κεφαλαίου και μέσων ενημέρωσης.

Εντός θέματος λοιπόν ο πρωθυπουργός.

Οι δε πρωτοβουλίες που ανακοίνωσε (εξεταστική για τις κομματικές δανειοδοτήσεις, επανεξέταση των δικογραφιών που αφορούν πολιτικά πρόσωπα, δημιουργία επιτροπής επαναδιαπραγμάτευσης της συμφωνίας εξωδικαστικού συμβιβασμού με την Siemens) μπορούν να φωτίσουν υποθέσεις που βρίσκονται εδώ και χρόνια σε συρτάρια.

Το σύνολο του πολιτικού συστήματος οφείλει από εδώ και πέρα να επιλέξει να ταχθεί είτε με το δημόσιο συμφέρον είτε με το μικροπολιτικό και βραχυπρόθεσμο όφελος.

Ενδιάμεση οδός δεν υπάρχει.

Και η επιλογή για την εμπέδωση του αισθήματος δικαίου δεν αποτελεί ούτε «υπεκφυγή» ούτε «στάχτη στα μάτια».

Νίκος Σβέρκος

Γιατί όχι εκλογές, κ. Γεννηματά; 

Αν ήθελε η Φώφη Γεννηματά θα μπορούσε να αποτελέσει την έκπληξη της μαραθώνιας συζήτησης στη Βουλή. Είχε την ευκαιρία αλλά δεν την άρπαξε από τα μαλλιά ή μάλλον την κλώτσησε...

Προσπερνάμε -όπως προσπέρασε κι εκείνη- την υπόθεση Βγενόπουλου και τις καταγγελίες δύο πρώην βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (Σηφουνάκη-Τσιρώνη) εναντίον του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Δεν ήθελε να συντηρήσει μια υπόθεση εσωστρεφή και βλαπτική για το κόμμα της κι έκανε σαν να μην υπάρχει. Ορθός πολιτικός ελιγμός τήρησης των εσωκομματικών ισορροπιών. Σίγουρα πάντως, όχι η καλύτερη οδός για μια νέα αρχηγό στην ηγεσία ενός (παλιού) κόμματος που διατείνεται ότι έχει κάνει την αυτοκάθαρσή του και τραβά μπροστά...

Η μεγαλύτερη ευκαιρία που δόθηκε στην κ. Γεννηματά να ξεχωρίσει και να πρωταγωνιστήσει αφορούσε το θέμα των εκλογών που άνοιξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο αρχηγός της ΝΔ, αφού πέρασε «γενεές δεκατέσσερις» την κυβέρνηση, είπε κλείνοντας την ομιλία του το αυτονόητο για έναν πολιτικό αρχηγό και ένα κόμμα που θεωρεί ότι οι έχοντες το τιμόνι της χώρας είναι ακατάλληλοι: «Να δώσει τη λύση ο λαός μέσω εκλογών». Καθ' όλα σεβαστό αίτημα, αν έτσι πιστεύει ότι ο τόπος θα προοδεύσει.

Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προέβη σε παρόμοιες βαριές καταγγελίες, αλλά χωρίς το επίδικο που να τις τεκμηριώνει. Κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι βουλιάζει τη χώρα, καταστρέφει την οικονομία και γονατίζει την κοινωνία. Θα ανέμενε κανείς η συνέχεια των προαναφερθεισών κατηγοριών να είναι «κάλπες εδώ και τώρα κ. Τσίπρα».

Αντ' αυτού όμως, προτίμησε την βολική για εκείνη πρόταση, που προδίδει το άγχος της για την ετυμηγορία των πολιτών, της παραίτησης του πρωθυπουργού και της συγκρότησης κυβέρνησης «εθνικής συνεννόησης» από την παρούσα Βουλή.

Στην πολιτική οι εύκολες λύσεις δεν δικαιώνονται. Και σπανίως επιβραβεύονται. Αν το κατανοούσε η Φώφη Γεννηματά κι έπαιρνε το ρίσκο, τα αποτελέσματα για το χώρο που εκπροσωπεί ίσως να ήταν πολύ ευνοϊκότερα από ότι και η ίδια θα προσδοκούσε.

Ιδού η Ρόδος λοιπόν... 

Δημήτρης Κουκλουμπέρης

Προσαρμόστηκε σ' αυτό που καταγγέλλει

Μιλώντας στη Βουλή ο Δημήτρης Κουτσούμπας αναφέρθηκε σε μια σειρά προτάσεις που έχει κάνει το κόμμα του όπως: Απαγόρευση των εξωχώριων (offshore) εταιρειών και ονομαστικοποίηση όλων των μετοχών στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στα ΜΜΕ.

Γνωστές και ενδιαφέρουσες αυτές οι προτάσεις του ΚΚΕ αλλά οφείλουμε να θυμηθούμε πως όταν το ΚΚΕ πούλησε τον ραδιοτηλεοπτικό 902, τον πούλησε σε εξωχώρια εταιρεία της οποίας ποτέ δεν ανακοίνωσε τους ιδιοκτήτες.

Επιπλέον στη σύμβαση πώλησης που κοινοποίησε στο τότε ΕΣΡ αναγραφόταν όρος ότι το ίδιο δεσμευόταν με όρους εχεμύθειας απέναντι στους αγοραστές.

Με άλλα λόγια το ΚΚΕ για στήριξη των δικών του αναγκών και συμφερόντων προσαρμόστηκε σ' αυτό που καταγγέλλει, παραβιάζοντας τις προτάσεις που το ίδιο δεν εφάρμοσε αλλά τις έκανε προφανώς για να τις εφαρμόσουν οι άλλοι. Να θυμόμαστε για να μην ξεχνάμε.

Γιώργος Πετρόπουλος

Τους έβγαλε τον τίτλο που ήθελαν

Εντάξει, η δουλειά έγινε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφού επανέλαβε ό,τι αντιφατική δεξιοαριστερή τερατολογία κυκλοφορεί επί ένα χρόνο εναντίον της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ από τα γνωστά ΜΜΕ, κατέληξε σε αυτό που ήθελε να ακούσει ο φανατικός πυρήνας των οπαδών της παράταξής του και οπωσδήποτε ικανοποίησε τη διαπλοκή.

Ζήτησε δηλαδή από τον πρωθυπουργό να παραιτηθεί προσφέροντας τους τίτλους των αποψινών ραδιοτηλεοπτικών και ιντερνετικών ειδήσεων και των αυριανών πρωτοσέλιδων: «Η Ελλάδα δεν σας αντέχει άλλο κ. Τσίπρα. Πάμε σε εκλογές».

Δημήτρης Τρίμης

Λεβέντης ως το τέλος

Μέσω φωνών, διαφωνιών και παραφωνιών ανέβηκε στο βήμα της Βουλής για την πρωτολογία του ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης, κουνώντας υποτιμητικά το κεφάλι του, λίγο μετά τις 11.30 το βράδυ.

Είχε και τα δίκια του – κάτι η περασμένη ώρα, κάτι η κούραση, κάτι οι αξίες του διαλόγου που χάθηκαν στη μετάφραση, πολύ θέλει ένας βουλευτής να «εξεγερθεί»;

Από τα έδρανα της Ν.Δ. ακούγονταν βρισιές, μετά την ομιλία του Πάνου Καμμένου και ο κ. Λεβέντης περίμενε και κοιτούσε ειρωνικά, όπως εξάλλου, έκανε και τόσα χρόνια εκτός Βουλής.

Ε, τώρα, το έκανε και εντός (ένα τέταρτο περίμενε όρθιος να μιλήσει).

Δεν τους χαρίστηκε ωστόσο. Κατευθείαν έκανε σαρκαστικό σχόλιο: «θέλατε να μεταφέρετε τη μέρα της διεξαγωγής αυτής της συζήτησης που ήταν να γίνει την προηγούμενη Τρίτη, με τα τραγικά γεγονότα στις Βρυξέλλες, για να μπορείτε να φωνάζετε με την ησυχία σας!».

Στη συνέχεια κινήθηκε κατά τα γνωστά. Ολίγη από αστική ευγένεια (την οποία και χαρήκαμε, δε λέω), ολίγη από κριτική στον Τσίπρα («ε, κυνηγήστε επιτέλους τη διαπλοκή. Τι κάθεστε;»), ολίγη από κριτική στον Κυριάκο («αν είναι τόσο καλή η Ν.Δ., γιατί έφυγε ο κόσμος από αυτή;», «επί Σαμαρά δεν είχε έρθει κουνούπι να επενδύσει»), ολίγη από προσωπική ζωή (αναφέρθηκε στην εξέταση ματιών που έκανε το πρωί), αρκετή ειρωνεία προς όλους («ο κόσμος έχει αηδιάσει με τις μούρες που παρελαύνουν στην τηλεόραση», «τι χειροκροτάτε εδώ μέσα σήμερα, δεν μπορώ να καταλάβω!», «εδώ μέσα καταφέρνετε τα πάντα – ταχυδακτυλουργοί είστε!») και ουσία επίσης ολίγη. Αν και η αλήθεια είναι πως, προς έκλπηξίν μας, ήταν λιγότερο λαϊκιστής από πολλούς. Βέβαια, έριξε και την μπόμπα, ότι είναι υποστηρικτής του Χριστοφοράκου.

Και βέβαια, μίλησε για συναίνεση. Όχι που δεν θα μίλαγε.

Νόρα Ράλλη

«Κάτσε κάτω αγόρι μου»

Σίγουρα η ατάκα «κάτσε κάτω αγόρι μου» έδωσε το στίγμα της ομιλίας του Πάνου Καμμένου, ο οποίος τη χρησιμοποίησε αρκετές φορές, απευθυνόμενος στους μαινόμενους νεοδημοκράτες.

Σε κάθε περίπτωση ο αρχηγός των ΑΝ.ΕΛΛ., όπως πάντα, ήταν εκείνος που χρησιμοποίησε ονόματα, ενώ έδειξε ότι επιμένει στην κόντρα με τον Ευάγγελο Βενιζέλο για το θέμα των υποβρυχίων.

Μάλιστα άφησε και ένα υπονοούμενο (ως συνήθως) ότι συγγενής του πρώην  προέδρου του ΠΑΣΟΚ έχει μετοχές στη MARFIN, κάτι που ίσως εξηγεί και τη στάση του στην υπόθεση Βγενόπουλου.

Ο κ. Καμμένος ανέβασε την αδρεναλίνη και με τις αναφορές στον Αντώνη Σαμαρά, λέγοντας ότι το 1993 σε συγκέντρωση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, οι νεοδημοκράτες φώναζαν «προδότη, αλήτη, Σαμαρά», εξαιτίας της ανατροπής της τότε κυβέρνησης.

Κατηγόρησε δε τον νυν πρόεδρο της Ν.Δ ότι προσκύνησε τον κ. Σαμαρά για να γίνει αρχηγός.

Κατά τα λοιπά, προσπέρασε το θέμα Μουζάλα και του «Μακεδονία», αφού προφανώς προηγείται το θέμα της κυβερνητικής σταθερότητας.

Σε κάθε περίπτωση ο πρόεδρος των ΑΝ. ΕΛΛ. κινήθηκε με το γνωστό του στιλ και με τις λεκτικές υπερβολές που ικανοποιούν τους οπαδούς του, αλλά ρίχνουν το επίπεδο του κοινοβουλίου.

Όσο για την ουσία;

Κανένα νέο στοιχείο, κανένα πρακτικό αποτέλεσμα, παρά μόνο κοκορομαχίες και κραυγές. 

Τάσος Τσακίρογλου

Το live της ημέρας

efsyn

Στην πολιτική ατζέντα πλέον η συζήτηση περί διαπλοκής

του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Ολοκληρώθηκε σε υψηλούς τόνους τις πρώτες πρωινές ώρες η συζήτηση στην Βουλή για την Δικαιοσύνη. Με θεσμικό τρόπο έφερε στην επικαιρότητα την υπόθεση της διαπλοκής ο Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνοντας εξεταστική επιτροπή για τα δάνεια των κομμάτων. Εκλογές ζήτησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφερόμενος στην κατάσταση της οικονομίας και το προσφυγικό. Με «μπηχτές» για σχέσεις με Μέσα Ενημέρωσης η κόντρα των δύο πολιτικών αρχηγών
Η συζήτηση περί διαπλοκής θα βρεθεί σίγουρα το επόμενο –κρίσιμο- διάστημα στην κεντρική ατζέντα της πολιτικής ζωής. Αυτή είναι η είδηση που προκύπτει από την προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στην Βουλή για την Δικαιοσύνη που ολοκληρώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες.

Ο πρωθυπουργός Αλεξης Τσίπρας, δεν αρκέστηκε σε διακηρύξεις περί διαπλοκής αλλά ανακοίνωσε 3 συγκεκριμένες θεσμικές πρωτοβουλίες που, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, θα διατηρούν το θέμα αυτό στην επικαιρότητα: Την σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την δανειοδότηση των κομμάτων, την δημιουργία επιτροπής εμπειρογνωμόνων αλλά και πολιτικής εκπροσώπησης για την επαναδιαπραγμάτευση του συμβιβασμού με την SIEMENS και την εξέταση όλων των δικογραφιών που κατατέθηκαν τα τελευταία χρόνια στην Βουλή.

Στο επίπεδο της πολιτικής κόντρας μεταξύ Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκου Μητσοτάκη ο πρωθυπουργός επιχείρησε να εστιάσει την προσοχή στο πρόσφατο παρελθόν της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, καταγγέλλοντας 13 συγκεκριμένες περιπτώσεις παρεμβάσεων στην δικαιοσύνη. Ειδικά δε για την υπόθεση του Δ.Παπαγγελόπουλου και των φερόμενων ως παρεμβάσεών στην εισαγγελέα Γ.Τσατσάνη πέρασε στην αντεπίθεση λέγοντας πώς πρέπει να εξεταστεί το γιατί οι δικογραφίες που αφορούσαν τον επιχειρηματία Α.Βγενόπουλο έφτασαν στα χέρια της από την αρμόδια εισαγγελία διαφθοράς.

Αντίθετα ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπάθησε να ρίξει τα φώτα στην σημερινή διακυβέρνηση και στην κατάσταση της οικονομίας καταγγέλλοντας παράλληλα την κυβέρνηση για «παρακράτος» και ανάλογες πρακτικές τόσο στον χώρο της δικαιοσύνης όσο και στον χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Ήταν εμφανής η προσπάθειά του να διατηρήσει αποστάσεις από την διακυβέρνηση Σαμαρά και ταυτόχρονα να υπερασπιστεί στελέχη αυτής της κυβέρνησης όπως τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Χ.Αθανασίου για την ρύθμιση π.χ  της αλλαγής του άρθρου 263 του ποινικού κώδικα που φέρεται να ευνόησε στελέχη επιχειρήσεων με την κατηγορία της δωροδοκίας. Χαρακτηριστική ήταν η στάση του στο θέμα των λιστών όπου δεν υπερασπίστηκε την προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ  αλλά την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης στην είσπραξη φορολογικών εσόδων από τις λίστες αυτές.

Οι δευτερολογίες

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η αντιπαράθεση στις δευτερολογίες των Τσίπρα-Μητσοτάκη με «μπηχτές» εκατέρωθεν για σχέσεις με συγκεκριμένα συγκροτήματα Μέσων Ενημέρωσης. 

«Αντί να απαντήσετε στα 13 ερωτήματα που σας έθεσα πετάξατε την μπάλα στην εξέδρα» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Αλ.Τσίπρας εγκαλώντας τον Κ.Μητσοτάκη για έλλειψη έστω μίας αναφοράς στις καταγγελίες περί παρεμβάσεων στην δικαιοσύνη. Μάλιστα έθεσε και συγκεκριμένο ερώτημα: «Δεν μας είπατε αν συμφωνείτε η διαφωνείτε με την εξεταστική επιτροπή» για τα δάνεια των κομμάτων.

Αναφερόμενος στην οικονομία ο πρωθυπουργός επισήμανε πως «ήταν εδώ πριν λίγες μέρες ο κ. Γκουρία. Και παρουσίασε μια έκθεση που διαψεύδει πλήρως την βασική αφήγηση και επιχειρηματολογία της ΝΔ ότι η πρώτη περίοδος διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ διέλυσε τη χώρα και την οδήγησε στα βράχια». Σχετικά με το προσφυγικό σημείωσε ότι «περιγράψατε μια κατάσταση διάλυσης»
προσθέτοντας πως «πηγαίνετε στις Βρυξέλλες και φοράτε άλλο κουστούμι».

Ειδικά για το θέμα των Μέσων Ενημέρωσης ο Αλ.Τσίπρας δήλωσε ότι στην ομιλία του χρησιμοποίησε τους τίτλους του Βήματος και των Νέων αναφέροντας πως «αν έχετε προσλάβει ως λογογράφο τον κ.Ψυχάρη τότε να αλλάξετε λογογράφο. Γιατί ο κ.Ψυχάρης είναι προβλέψιμος και σας εκθέτει». Επίσης σημείωσε ότι ο Κ.Μητσοτάκης αξιοποίησε και τους τίτλους του Πρώτου Θέματος «του γνωστού κομιστή». Παράλληλα ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στα γνωστά τιμολόγια στελεχών της Ν.Δ με αμοιβές προς τους δημοσιογράφους που συνελήφθησαν ως μέλη σπείρας εκβιαστών.

Για προσπάθεια μεταφοράς της προσοχής από το πρόβλημα της οικονομίας και του προσφυγικου στο «δήθεν πρόβλημα της διαφθοράς και της διαπλοκής» εγκάλεσε τον πρωθυπουργό ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λέγοντας πως «όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως 9 στους 10 Έλληνες πιστεύουν ότι η χώρα πάει σε λάθος κατεύθυνση». Ειδικά για το θέμα της εξεταστικής επιτροπής ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε πως «εμείς θα ψηφίσουμε την πρόταση που έχετε καταθέσει για να ερευνηθούν τα δάνεια στα κόμματα και στα κανάλια» αρκεί να υπάρξει και εξεταστική επιτροπή για το πρώτο 7μηνο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ώστε «να έρθει εδώ και να εξηγήσει ο κ.Βαρουφάκης αν υπήρχε ή όχι σχέδιο Β’». Ανταπαντώντας για το θέμα των κυκλωμάτων εκβιαστών ο Κ.Μητσοτάκης απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό υποστήριξε ότι ένας εκ των τριών που «δεν θυμάμαι το όνομά του, ήταν δικός σας συνεργάτης». Η δήλωση προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Αλέξη Τσίπρα που ζήτησε από τον Κ.Μητσοτάκη να ανακαλέσει χωρίς να λάβει απάντηση.

Ότι θα υπερψηφίσει την κυβερνητική πρόταση για εξεταστική επιτροπή δήλωσε η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά. Πάντως έκανε επίθεση στην κυβέρνηση λέγοντας ότι «το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί τη χειραγώγηση του κράτους και της δικαιοσύνης με συνειδητή κατάργηση της διάκρισης των εξουσιών. Είμαστε μια χώρα που βιώνει όχι μόνο capital controls. Αλλά και justice control. Στόχος σας είναι να να παραμείνετε με κάθε κόστος στην εξουσία. Δεν χάσατε κανένα ηθικό πλεονέκτημα. Απλά δεν είχατε τέτοιο ποτέ. Είστε κάθε λέξη από τα ψέμματα που είπατε και τις υποσχέσεις που δώσατε. Γιατί δεν περιμένετε τις εξηγήσεις Παπαγγελόπουλου και να συζητήσουμε μετά στη Βουλή για την διαφθορά;»

Νομοθετική πρωτοβουλία για να αρθούν οι όποιες παρεμβάσεις στην δικαιοσύνη ζήτησε ο Σταύρος Θεοδωράκης εκ μέρους του Ποταμιού. Υποστήριξε πάντως πως «διαφθορά και διαπλοκή θα βρεις σε όλα τα στρατόπεδα. Δεν έχει κάποιος ανοσία στη διαφθορά. Εδώ όμως υπάρχουν συνθήκες επώασης των διεφθαρμένων. Είναι ο κομματισμός, η αδιαφάνεια, το ρουσφέτι, ο κρατισμός, ο παραγοντισμός, η ανικανότητα και ο λαϊκισμός. Λέξεις που χαρακτηρίζουν την πολιτική σας. Δεν κάνατε τίποτα για τη λίστα Λαγκάρντ. Γι αυτό κάθε εβδομάδα φέρνετε και συνεντεύξεις για μια καινούρια λίστα μπας και ξεχαστεί ο κόσμος».

Για ανούσια κόντρα μίλησε ο γ.γ της Κ.Ε του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.‘ Όπως επισήμανε «ήταν ακόμα ένας δικομματικός καυγάς για να κρύψουν τα όσα έρχονται. Επειδή και οι δύο είχατε καλλιεργήσει προσδοκίες για αποκαλύψεις για σήμερα, αλλά τίποτα δεν βγήκε και αυτό είναι άλλη μια απόδειξη ότι κινείστε στον ίδιο δρόμο. Ούτε κουβέντα για τις αντιλαϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις. Όσο για τις εξεταστικές τα έχουμε ξαναδεί: Αν δεν θες να λύσεις ένα πρόβλημα, φτιάξε μια εξεταστική. Συμφωνείται σε κάθε νομοθεσία που σήμερα εφαρμόζεται κατά των λαϊκών στρωμάτων και προφανώς δεν έχετε καμία πρόθεση να ασχοληθείτε με τη διαφθορά που οδηγεί τον πλούτο σε συγκεκριμένους».

thepressproject

Σε ποια πλευρά γεννήθηκες;

"Είμαι παιδί και δεν ξέρω πολλά. Αλλά πιστεύω ότι το να αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους χωρίς σεβασμό επειδή γεννήθηκαν στην άλλη πλευρά του πλανήτη ονομάζεται: ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ"

του Δημήτρη Τρίμη

Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η προσφυγοπούλα της φωτογραφίας δεν αναρωτήθηκε τώρα για πρώτη φορά αν γεννήθηκε ή όχι στην καλή πλευρά του πλανήτη. 

Αυτό βλέπετε σε μία από τις πολλές φωτογραφίες από το διαρκές προσφυγικό δράμα με τις απεγνωσμένες φωνές αληθινών ανθρώπων... που γεννήθηκαν και είναι σαν και μας, αλλά από την άλλη, την εμπόλεμη, την αγριότερη, τη σκληρότερη, την ανασφαλέστερη και τη φτωχότερη πλευρά του πλανήτη.

Αυτό είναι γραμμένο στα αγγλικά -για να το καταλάβουν οι περισσότεροι απ’ όσους το δουν- σε ένα κομμάτι χαρτονιού που κρατά στα χεράκια της η μικρή προσφυγοπούλα κάπου στα κλειστά βόρεια σύνορα της Ελλάδας.
Εκεί, στα κρίσιμα σημεία, όπου βιαίως με συρματοπλέγματα, στρατούς και αστυνομίες κυβερνήσεις και θεσμοί τής απαγορεύουν με όλο και πιο απίθανα προσχήματα την είσοδο στην Ευρώπη-φρούριο.

Της απαγορεύουν ακόμα και να διασχίσει τον έως πριν από λίγες βδομάδες μισάνοιχτο «ανθρωπιστικό» «βαλκανικό δρόμο», προσδοκώντας, απ’ όσα έχει ακούσει από τους δικούς της, να φτάσει κάπου αλλού πιο κοντά στον ευρωπαϊκό πυρήνα των περιοχών που θεωρητικά σέβονται το άσυλο και διαθέτουν δομές φιλοξενίας και ενδεχομένως προοπτικές εργασίας και εκπαίδευσης για την ίδια και τους ανθρώπους της.

Το πιο πιθανό είναι η μικρούλα, όπως και πολλές χιλιάδες άλλοι πρόσφυγες πολέμου να θέλουν να βρεθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται δίπλα σε συγγενείς, φίλους και συντοπίτες, οι οποίοι ήδη έχουν καταφέρει να φτάσουν ζωντανοί.

Σε κάθε εποχή τα παιδιά, όλα τα παιδιά οπουδήποτε στη Γη, πρώτα θα δουν, θα νιώσουν και θα μάθουν τα μάτια, τη μυρωδιά, τη γεύση, το κρύο και τη ζέστη, τις φωνές, τα γέλια και τα κλάματα, τις μουσικές, την αγάπη και τα χάδια του τόπου τους μέσα από τη σχέση με τους γονείς, τα αδέλφια και τους φίλους και ύστερα, όταν αρχίσουν τις ατέλειωτες ερωτήσεις, όταν βγουν στον δρόμο, στο παιχνίδι, όταν πάνε σχολείο και αρχίσουν να μαθαίνουν τον κόσμο, θα έρθει η ώρα να σκεφτούν αν γεννήθηκαν και υποχρεώνονται να ζουν στο λάθος ή στο σωστό μέρος του πλανήτη.

Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η προσφυγοπούλα της φωτογραφίας δεν αναρωτήθηκε τώρα για πρώτη φορά αν γεννήθηκε ή όχι στην καλή πλευρά του πλανήτη. Εδώ και πάνω από πέντε χρόνια, δηλαδή περίπου στη μισή της ζωή, έχει ήδη αντιληφθεί πως δεν ήταν τυχερή.

Κατάλαβε όταν πρωτάκουσε και πρωτοείδε τον πόλεμο, τη δυστυχία, την αγωνία και τον θάνατο ότι σε λάθος εποχή και σε λάθος τόπο γεννήθηκε. Θα συνεχίσουμε εμείς όλοι οι «τυχεροί», οι πολιτισμένοι αλλά και κάθε άλλο παρά αθώοι Ευρωπαίοι να της το θυμίζουμε;

EFSYN

Εσύ τη δουλειά σου

του Μιχάλη Καλούπη

Εσύ τη δουλειά σου γιόκα μου.

Τι τα θες και τα ψάχνεις, μακριά από τον κώλο μας κι όπου θέλει ας μπει, φαγάκι να’χομε και τη τηλεορασίτσα μας, χαχα άκου πως τα λέει ο κερατούκλης ο Μπογδάνος, έξυπνο παιδί, μορφωμένο, με τ’αγγλικά του με τα όλα του, μ’αυτόνε και με το Λαζόπουλο γελάω πιο πολύ, παρέλαση αύριο, να στολίσω τη σημαία, βγάλε μου το καλό μου το κουστούμι, θα πάω και στην εκκλησιά.
Εσύ μικρέ δε πας καλά με τη ζωή σου, κοίτα να βρεις μια δουλειά, -ε, μην έχεις κι απαιτήσεις τώρα, είναι δύσκολες οι εποχές, κερατάδες δε ντρέπονται καθόλου μας κόβουνε τη σύνταξη λες και δεν έχουν να τα φάνε από αλλού, μου κόψανε ένα χιλιάρικο και τώρα παίρνω μονάχα δυό, θαρρώ πως θα ψηφίσω τους άλλους τούτη τη φορά -εσύ όμως πρέπει να φέρεις κάναν παρά στο σπίτι μικρέ, τρακόσα, τρακόσα, τι να κάμεις, τόσα δίνουν όλοι.
Έλληνες είμαστε, περήφανοι, χαίρε λευτεριά, άλλαξε μουσική, εμένα μ’αρέσουνε τα τραγούδια τα παλιά, που λεν την ιστορία μας, τα μικρασιάτικα τα πονεμένα, τα ηπειρώτικα,αυτά της προσφυγιάς ρε παλικάρι μου, αχ να, το τζιβαέρι παίζει, ψήλωσέ το,

Αχ! Πανάθεμά σε ξενιτιά
Αχ! Που πήρες το παιδάκι μου, τζιβαέρι μου
και το ‘κανες δικό σου.

Στρίψε εδώ να βγούμε στο λιμάνι,

-χριστέ μου, για δε τους «λαθρομετανάστες», έχουνε και κινητά, αν έχεις το θεό σου, τους είδα να πίνουνε και καφέδες στο λιμάνι, φορτωμένοι φράγκα ήρθανε να τους κάμουμε αθρώπους στην Ευρώπη -απαγορεύεται; έλα μωρέ τώρα,ντάξει, βγάλε αλάρμ και μπες ανάποδα, δίπλα πάμε, να δωνά πάρκαρε μπροστά στη πόρτα της γριάς, λες και θα τη πειράξει, εδώ το αφήνω κι εγώ, αυτή δε κάνει και τίποτα όλη μέρα, μόνο παραμιλά, όπου να’ναι θα πεθάνει να χομε να φήνομε τ’αμάξι, τι έλεγα; Ναι, ήρθανε οι άπλυτοι οι μουσουλμάνοι να τους κάνομε πολιτισμένους στην Ευρώπη Μας.

Κι εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου μικρέ, μη μπας να μπλέξεις στις πορείες με τίποτα αναρχικούς και τις αηδίες, εσύ θ’αλλάξεις το κόσμο; Δες εκεί να τελειώνεις τη σχολή σου μήπως και προλάβεις να μπεις σε κάνα δημόσιο και μετά, φςςςςς, μετά μήνας  μπαίνει, μήνας βγαίνει ένα χιλιαρικάκι στη τράπεζα, ένα, ένα μα σίγουρο, τι άλλο θες, δε πήγαινες στρατό που σου’λεγα ή αστυνομία, να’χεις βολευτεί τώρα, η πιο καλή δουλειά, βασιλιάς θα’σουνα, τώρα περίμενε να διοριστείς και τότε βρες και μια γυναικούλα από τα μέρη μας μ’άλλο ένα χιλιαρικάκι κι από κει, και θα κάμετε ζωή και κότα.

Ε, μη θες και πολλά πολλά, λες και είχαμε εμείς, εσύ τη δουλίτσα σου, το φαγάκι σου, δόξα το θεό πέρασε και σήμερα η μέρα, αύριο πάλι, άνοιξε τη τηλεόραση, έχει το Λιάγκα , να έτσι είναι οι νοικοκύρηδες άθρωποι, και με ωραία γυναίκα,ε, μα είχανε και αυτόνε το γκέι εκεί τις προάλλες εκεί και τους έλεγε πως έχει και παιδί κι αυτοί τον ρωτούσανε και δεν ήξερε να απαντήσει, για άκου πράμματα που γίνονται γύρω μας και μεις αφήνουμε τα παιδιά μας να γυρίζουνε στους δρόμους, ποιος ξέρει σε τι ανώμαλο θα πέσουνε ή σε τίποτα ναρκωτικά σαν το Γιώργη της Ντίνας που μου είπε η Τασία πως καπνίζει χασίσια ο αλητάμπουρας, παντού ναρκωτικά γύρω γύρω λένε, να τώρα πήρανε τηλέφωνο και μου τα’πανε, μη τολμήσεις και ξαναπεράσεις από το σπίτι τους θα σου κόψω τα ποδάρια και καλά που δε τα πιστεύεις,τηλεόραση δε βλέπεις;Όλα τα λένε.

Κι αυτοί οι λαθρομετανάστες λέει η τηλεόραση δε μπορούμε να τους απορροφήσομε, έρχονται κι έρχονται, που θα τους πάμε πια, δε χωρούμε όλοι εδώ, όχι εγώ δεν είδα κανέναν τους, ποιος να ρθει εδώ, 5 ανθρώποι όλοι κι όλοι μείναμε στο χωριό, μα τα λέει κι η εφημερίδα, θα ξεσηκωθούνε και έχουνε και τζιχαντιστές μέσα σ’αυτούς που έρχονται κι αλίμονό μας, μακρυά μας καλύτερα, πάω να ανάψω ένα κερί στην εκκλησιά στον Άγιο Αρσένη που την χτίσανε οι δικοί μας όταν ήρθανε από τη Σμύρνη τότε που δεν τους ήθελε κανείς, ένα κερί μεγάλο να μας έχει καλά.

σ.σ. Δυστυχώς, το κείμενο αποτελείται ως επί το πλείστον και με ελάχιστες εξαιρέσεις από φράσεις και συζητήσεις που έχω ακούσει με τα ίδια μου τα αυτιά. Δεν είναι μυθοπλασία, είναι η κοινωνία.
Η άρρωστή μας κοινωνία, μια γυάλα με χρυσόψαρα.

projectblackfish

Ενα απαραίτητο «φακέλωμα»

Ένα τέτοιο «ταξικά μεροληπτικό» «φακέλωμα» είναι καλοδεχούμενο για τη χώρα 

του Δημήτρη Τρίμη

«Μεγάλη αναστάτωση έχει προκληθεί για την ταυτοποίηση όσων πολιτών πηγαίνουν στις τράπεζες για συναλλαγές χρησιμοποιώντας το χαρτονόμισμα των 500 ευρώ», έγραφαν και γράφουν διαρκώς τα περισσότερα ΜΜΕ από τα τέλη του προηγούμενου μήνα.

Το μέτρο όντως έχει δημιουργήσει ανησυχίες κυρίως σε όσους πολίτες (δεν θα είναι και αμέτρητοι) διαθέτουν πολλά 500άρικα και τα έχουν σε θυρίδες, στρώματα, ντουλάπια κ.λπ. Το συνολικό ποσό που έχει φύγει από τους καταθετικούς λογαριασμούς των ελληνικών τραπεζών και κρύβεται με τη μορφή χαρτονομισμάτων (και κυρίως 500άρικων) προσεγγίζει, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, τα 20 δισ. ευρώ.

Η επιστροφή επομένως αυτών των ρευστών χρημάτων στις τράπεζες -που αιμορραγούν συνεχώς από τα κόκκινα δάνεια και ψάχνουν να βρουν καταθέτες- καθίσταται μια από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ομαλή λειτουργία και τη θωράκιση του τραπεζικού συστήματος. Μια νέα κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών (ανακεφαλαιοποίηση) με λεφτά του ελληνικού δημοσίου άλλωστε, δεν μπορεί να γίνει πλέον ανεκτή. Δημιουργεί αδιέξοδο. Το λέει η κοινή λογική το λένε και οι «Θεσμοί» με την απειλή μάλιστα (που ανακυκλώνει και επιδεινώνει το πρόβλημα), σε επόμενη φάση τραπεζικής χρεοκοπίας, να «κουρευτούν» οι υφιστάμενες, εναπομείνασες καταθέσεις.

Κάπως έτσι συνέπεσε ο στόχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) του κ. Ντράγκι για την πρόληψη του ξεπλύματος χρήματος (που  κρύβεται πίσω από κάποιες κινήσεις ανταλλαγής χαρτονομισμάτων μεγάλης αξίας) με την επιδίωξη της ελληνικής κυβέρνησης να εντοπιστούν τα λιμνάζοντα ρευστά κεφάλαια. Ο κ, Στουρνάρας, ως εκπρόσωπος του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, υποχρεώθηκε να εκδώσει σχετική εγκύκλιο η οποία αντιμετωπίστηκε από τους οπαδούς του νεοφιλελευθερισμού (που προφανώς διαθέτουν και οι ίδιοι αρκετά πακέτα με 500άρικα) ως απαράδεκτο «φακέλωμα».

Η προπαγάνδα των νεοφιλελεύθερων «οικονομικών αναλυτών» και των ομόκεντρων πολιτικών κύκλων της, που έχουν συνηθίσει στην απόλυτη ασυδοσία της κίνησης των (αφορολόγητων) κεφαλαίων τους και εξυμνούν πάντοτε το «τραπεζικό απόρρητο» και... τη μυστικότητα της τσέπης τους, έφερε σε δύσκολη θέση τους εν Ελλάδι τραπεζίτες και τον ίδιο τον  κ. Στουρνάρα. Προσπάθησαν λοιπόν να πουν στο κοινό τους ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Δεν υπάρχει «φακέλωμα» σε όσους έχουν ήδη νόμιμες τραπεζικές δοσοληψίες στις ελληνικές τράπεζες (τραπεζικούς λογαριασμούς με όλα τα δικαιολογητικά, ΑΦΜ κ.λ.π).

Και ότι η καταγραφή των στοιχείων του φέροντος στα γκισέ των τραπεζών τα 500άρικα, θα γίνεται δήθεν μόνο σε όσους δεν είναι ήδη πελάτες των ελληνικών τραπεζών.

Αλλά η εγκύκλιος της Τράπεζας της Ελλάδος τους διαψεύδει, καθώς προβλέπει πως ακόμα και πελάτης να είναι ο κάτοχος των προς ανταλλαγή 500άρικων χαρτονομισμάτων, η συναλλαγή του αυτή θα καταγράφεται ξεχωριστά και θα διασταυρώνεται αρμοδίως.

Αν δεν είναι πελάτης πρέπει υποχρεωτικά να γίνει πελάτης της τράπεζα και να ανοίξει λογαριασμό με όλα του τα στοιχεία: «Τα πιστωτικά ιδρύματα (...) όταν προβαίνουν σε πράξεις ανταλλαγής τραπεζογραμματίων των 500 ευρώ με χαρτονομίσματα μικρότερης αξίας ή αποδοχής αυτών ως μετρητών για τη διενέργεια συναλλαγών καλούνται (...) να παρέχουν την υπηρεσία της ανταλλαγής τραπεζογραμματίων των 500 ευρώ αποκλειστικά σε πελάτες τους και προκειμένου περί φυσικών προσώπων σε δικαιούχους καταθετικού λογαριασμού στο πιστωτικό ίδρυμα, υφισταμένου ή ανοιχθησομένου, τηρουμένων των ισχυουσών διατάξεων για τον περιορισμό της ανάληψης μετρητών και της μεταφοράς κεφαλαίων. (...) Μέσω κατάλληλων διαδικασιών και μέτρων που λαμβάνουν, να καταγράφουν και να καταχωρούν μηχανογραφικά κάθε πράξη ανταλλαγής τραπεζογραμματίων των 500 ευρώ με άλλα μικρότερης αξίας. Να αθροίζουν το σύνολο των πράξεων ανταλλαγής τραπεζογραμματίων των 500 ευρώ ανά πελάτη-φυσικό πρόσωπο μηχανογραφικά και να τις συνεκτιμούν με άλλες συναλλαγές του με χαρτονομίσματα της εν λόγω ονομαστικής αξίας καθώς και με τις λοιπές συναλλαγές του».

Η έγκυρη και συστηματική καταγραφή του πλούτου όλων μας και η διαφάνεια των συναλλαγών, όσο κι αν φωνάζουν τα παπαγαλάκια του παλιού συστήματος (ότι δήθεν «με την καταγραφή όσων αλλάζουν 500άρικα δεν θα επιστρέψουν καταθέσεις στις τράπεζες και θα δημιουργηθεί μια νέα μαύρη αγορά» - «Πρώτο Θέμα», 27/3), είναι ο μόνος τρόπος να χτυπηθεί η απερίγραπτη φοροκλοπή και η εκτεταμένη διαφθορά.

Από αυτή την άποψη, ένα τέτοιο «ταξικά μεροληπτικό» «φακέλωμα» είναι καλοδεχούμενο για τη χώρα και την οικονομική και κοινωνική της ανάπτυξη.

efsyn