του Δημήτρη Αργυρού
Η γεωγραφική ενότητα της Μακεδονίας ανήκει στους λαούς και στους ανθρώπους που την κατοικούν και όχι στην ιστορία του Μεγαλέξανδρου, που αν το ρώταγες θα τα έβλεπε πιο κοσμοπολιτικά από τι κάποιοι πολιτικοί και δυνάμεις που κάνουν σήμερα πολιτική στο όνομα του. Ανήκει ή θα πρέπει να ανήκει σε αυτούς που έχουν την συνείδηση να υπερασπιστούν την λαϊκή κυριαρχία και την οικονομική δημοκρατία, απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις τα οικονομικά μεγαθήρια, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και το ΔΝΤ. Και αυτό επιτευχθεί μόνο όταν οι λαοί της Μακεδονίας, οι λαοί των Βαλκανίων πολέμησαν δίπλα διπλά τον φασισμό, την καταπίεση και τους Τούρκους κατακτητές- στην γραμμή του Ρήγα Φεραίου για ενωμένα Βαλκάνια- και όχι όταν πολέμησαν ο ένας τον άλλον για να κτίσουν εθνικά τείχη.
Την εποχή της μεγάλης εθνικιστικής νεοελληνικής κάψας, είχα υπογράψει μαζί με κάποιους ελάχιστους ένα κείμενο στήριξης της γείτονας χώρας να ονομάζεται με το όνομα που επιθυμεί, δηλαδή «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Μια στάση, μια θέση που δεν το ‘χω μετανιώσει και σίγουρα θα το ξανάκανα.Όχι μόνο γιατί είμαι με την εθνική αυτοδιάθεση όλων των λαών, άρα και των Μακεδόνων, αλλά και γιατί ο εθνικισμός της «δημοκρατίας της Μακεδονίας» είναι ένας χαζομικρομέγαλος εθνικισμός, που μόνο γέλια προκαλεί. Απεναντίας υπάρχουν μια ισχυροί εθνικισμοί στην περιοχή, όπως είναι και ο δικός μας, που έχουν ματώσει τα Βαλκάνια, άρα από μια οπτική θα έπρεπε να στηριχτεί η «Δημοκρατία της Μακεδονίας»- που λέει ο λόγος δημοκρατία- παρά μια μεγαλύτερη Αλβανία ή μια μεγαλύτερη Βουλγαρία ή μεγαλύτερη Σερβία.
Όπως όλοι οι εθνικισμοί έτσι και το «μακεδονικό», συνδέεται με ένα φαντασιακό της εθνικής ιστορικής συνέχειας, που σε γενικές γραμμές είναι μια ψυχολογική, ιδεολογική και πολιτική αυταπάτη. Στην περίπτωση δε της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας δεν ίσχυσε ποτέ, ούτε καν ισχύει, ούτε καν την εποχή του Μεγαλέξανδρου, αυτοκρατορία και βασίλειο γαρ και όχι εθνικό-κράτος. Η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας ήταν και σε ένα βαθμό είναι μια πανσπερμία λαών, εθνών , στα πλαίσια βαλκανικών εθνικών κρατών. Μόνο ένα τμήμα ανήκει στην Ελλάδα, το άλλο ανήκει στην «Δημοκρατία της Μακεδονίας», και ένα τμήμα στην Βουλγαρία. Οι Μακεδόνες της Furom, όπως έχουν αποδειχτεί οι πιο φωτισμένοι από αυτούς, δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες, είναι ένα σλαβικό φύλο που απέκτησε μια μακεδονική συνείδηση, διαμένοντας σε αυτό το χώρο. Τώρα τα ιστορικά ανέκδοτα της κοινής τους καταγωγής με τους αρχαίους Μακεδόνες, είναι για εσωτερική κατανάλωση της νέας πολιτικής ελίτ της Furom.
Βέβαια αναλογιζόμενος περισσότερο το εθνικό φαντασιακό των Μακεδόνων της Furom και των κατοίκων της ελληνικής Μακεδονίας- που στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι Έλληνες και ελληνόφωνοι και όχι Έλληνες σλαβόφωνοι ή σλαβόφωνοι που έχουν μια Μακεδονική συνείδηση- ίσως θα έπρεπε να βρεθεί μια κοινή ονομασία με συνθετικό όνομα, «νέα Μακεδονία» στα σλάβικα πχ
Μόνο που αυτή την ευκαιρία την χάσαμε την εποχή της εθνικιστικής μακεδονικής μας κάψας, όταν επιμέναμε πως η Μακεδονία είναι μια και ελληνική, άρα και η Μακεδονία των Σκοπίων ή η Μακεδονία της Πιρίν στην Βουλγαρία. Τότε που και η Μακεδονία της Furom είχε μια ηγεσία πιο φωτισμένη από τώρα. Αλλά εμείς κυνηγάγαμε τα φαντάσματα του Μεγαλέξανδρου και του Βουκεφάλα, κυνηγάμε όποιον διαφωνούσε, τμήματα του ΣΥΝ, το ΚΚΕ, την εξωκοινοβουλευτική αριστερά και το χώρο της αναρχίας.
Λυπάμαι το χούμε χάσει το ματς. «Δημοκρατία της Μακεδονίας» την λέει όλος ο κόσμος και εμείς κάποιες φορές, ζητώντας συγνώμη, αλλά και επίσημα, κάποιες άλλες, ακόμη και το εθνίκι, ο Καμένος έχει παραπέσει σε αυτό το ατόπημα. Ας μη τρελαθούμε τελείως. Τα έχουμε δώσει όλα σε ΕΕ, τρόικα και ΔΝΤ. Το ΝΑΤΟ περιπολεί στο Αιγαίο, η λαϊκή και εθνική κυριαρχία έχει πάει περίπατο και εμείς έχουμε κολλήσει στο φαντασιακό της Μακεδονίας του Μεγαλέξανδρου. Εκτός και αν όλα είναι «θεαματικά» πολιτικά παιχνίδια και κάποιοι ψάχνουν δρόμους διαφυγής, «θεαματικά» παιχνίδια στις πλάτες αυτού του έρμου λαού, που στο καναπέ κοιτάει την πορεία προς το σημείο μηδέν.
http://argiros.net/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου